inna niz 3 wczesniejsze. bardziej ksiazka przygodowa niz thriller o seryjniakach

inna niz 3 wczesniejsze. bardziej ksiazka przygodowa niz thriller o seryjniakach

Thomas Harris napisał 4 thrillery, które łączy ta sama postać - psychopatycznego mordercy Hannibala Lectera. W każdej kolejnej odsłonie, jego rola jest coraz większa, aż w końcu w Hannibalu. Po drugiej stronie maski zostaje jedynym głównym bohaterem.
Powieść opowiada o tragicznym dzieciństwie Hannibala na Litwie w trakcie II wojny światowej. Kolejne rozdziały traktują o jego pierwszych morderstwach, gdy bohater ma 13 i 18 lat. Wydawać by się mogło, że najciekawszy byłby opis wydarzeń sprzed uwięzienia Hannibala, gdy pracował jako psychiatra, a tymczasem książka pozostawia przyszłego doktora w czasach, gdy jeszcze jest studentem medycyny.
Hannibal. Po drugiej stronie maski to przede wszystkim historia zemsty - bohater postanawia zabić tych, którzy spowodowali śmierć jego rodziny. W tej koncepcji niewiarygodne są 2 elementy - po pierwsze, policja jest na tropie zabójcy, inspektor Popil wskazuje Hannibala jako głównego podejrzanego, a jednak unika on kary. Po drugie - Hannibal dokonuje swych mordów ze szczególną łatwością, radzi sobie z kilkoma uzbrojonymi przeciwnikami.
Słabością ostatniej odsłony serii jest psychologiczna konstrukcja postaci, która była siłą poprzedniczek. Poza samym Hannibalem, brak bohaterów o rozbudowanym życiu wewnętrznym, a sam młodzieniec jest introwertykiem prześladowanym przez wspomnienia, który nie buduje wyrazistych relacji z otoczeniem. Jest to zatem portret nudny i jednostajny.
Książka, która mogła nie powstać i jako czytelnicy, nie stracilibyśmy ciekawej części życia słynnego bohatera. Okazuje się, iż wojenne losy dziecka nie dopełniają wizerunku inteligentnego, eleganckiego, sprytnego, ale krwiożerczego psychopaty.

Thomas Harris napisał 4 thrillery, które łączy ta sama postać - psychopatycznego mordercy Hannibala Lectera. W każdej kolejnej odsłonie, jego rola jest coraz większa, aż w końcu w Hannibalu. Po drugiej stronie maski zostaje jedynym głównym bohaterem.
Powieść opowiada o tragicznym dzieciństwie Hannibala na Litwie w trakcie II wojny światowej. Kolejne rozdziały traktują o...

Większość nie przepada za ostatnią wydaną częścią, ale ja uważam, że jest bardzo dobra. Przypadł mi do gustu fakt poruszenia tematyki Pałacu Pamięci, jak i histori Mischy. Nie podoba mi się tylko, że w tłumaczeniu zapisane jest jako Mischa, oryginałów imion po prostu nie powinno się zmieniać. Co do samej książki, chęć zemsty i wykonania jej jest dobrze przekazane, za równo film był dla mnie w porządku w tej kwestii. Z minusów jedynie odczuwam lekki brak czegoś, może akcja za szybko się toczy.

Większość nie przepada za ostatnią wydaną częścią, ale ja uważam, że jest bardzo dobra. Przypadł mi do gustu fakt poruszenia tematyki Pałacu Pamięci, jak i histori Mischy. Nie podoba mi się tylko, że w tłumaczeniu zapisane jest jako Mischa, oryginałów imion po prostu nie powinno się zmieniać. Co do samej książki, chęć zemsty i wykonania jej jest dobrze przekazane, za równo...

2017.10.21
2022.12.06 - 90/100%

2017.10.21
2022.12.06 - 90/100%

Ciekawa historia młodzieńczych lat Lectera. Dobra książka jako dopełnienie poprzednich. Polecam serdecznie

Ciekawa historia młodzieńczych lat Lectera. Dobra książka jako dopełnienie poprzednich. Polecam serdecznie

Książka długo czekała aż ją przeczytam , a wszystko przez to , że kilka lat temu oglądałem film i jakoś nie przypadł mi do gustu i lepsza była trylogia z Anthony’m Hopkinsem , ale w końcu sięgnąłem po powieść i powiem szczerze , że jest lepiej niż myślałem. Jednak cudów nie ma , a książka tak czy siak jest słabsza o trylogii(Czerwony smok , Milczenie owiec i Hannibal) , ale na pewno lepsza od filmu. Fajnie było dowiedzieć się więcej o przeszłości Hannibala. Jednak muszę przyznać , że książka się miejscami ciągnie , bo tak naprawdę przez większość stron nic się szczególnego nie dzieję i tylko obserwujemy życie Hannibala. Dopiero pod koniec coś zaczyna się dziać , ale też nie trwa to długo

Książka długo czekała aż ją przeczytam , a wszystko przez to , że kilka lat temu oglądałem film i jakoś nie przypadł mi do gustu i lepsza była trylogia z Anthony’m Hopkinsem , ale w końcu sięgnąłem po powieść i powiem szczerze , że jest lepiej niż myślałem. Jednak cudów nie ma , a książka tak czy siak jest słabsza o trylogii(Czerwony smok , Milczenie owiec i Hannibal) , ale...

czegoś mi w niej brakuje, ale nie wiem czego
ciekawie wgryza się w umysł hannibala, wszystko jest bardzo zgrabnie opisane i dopracowane. ale nie mogę dać 10/10, po prostu nie.

czegoś mi w niej brakuje, ale nie wiem czego
ciekawie wgryza się w umysł hannibala, wszystko jest bardzo zgrabnie opisane i dopracowane. ale nie mogę dać 10/10, po prostu nie.

Z pewnością owa książka jest fajnym dopełnieniem cyklu o Hannibalu, warta uwagi dla fanów serii. Sama w sobie nie jest fenomenem - ma duże braki i niedociągnięcia. Owszem, czyt się ją szybko i zwięźle, ale to nie jest już to samo. Na plus jak najbardziej zasługuje poznanie prawdy o głównym bohaterze - co było jego głównym motywem, jakie miał przesłanki żeby mordować innych, skąd wziął się jego kanibalizm … Znaczącą rolę odegrały również skutki wojenne, które miały wpływ na zaistniałe wydarzenia a także dalsza osobowość młodego Lectera. Ponadto podobała mi się rodzinność Hannibala - to jak dbał o siostrę, jaki miał stosunek z służbą. Martwiła mnie jednak jego relacja z macochą - była na tyle specyficzna, że czytając to czułam się dziwnie. Nie było do końca pewne, czy Lecter się w niej zakochał, podziwiał czy tylko był wdzięczny za opiekę i troskę. Czego mi zabrakło w całości? Psychologii, filozofii i podobnie jak w poprzedniej części samego Hannibala. Jego osobowość została tutaj mocno uproszczona, co niestety daje negatywny wydźwięk całemu dzieli. Mimo to polecam. Książka warta przeczytania.

Z pewnością owa książka jest fajnym dopełnieniem cyklu o Hannibalu, warta uwagi dla fanów serii. Sama w sobie nie jest fenomenem - ma duże braki i niedociągnięcia. Owszem, czyt się ją szybko i zwięźle, ale to nie jest już to samo. Na plus jak najbardziej zasługuje poznanie prawdy o głównym bohaterze - co było jego głównym motywem, jakie miał przesłanki żeby mordować innych,...

No niestety. Lepiej niż w przypadku poprzedniej książki, ale i tak nie umywa się do ciarkogennego klimatu pozostałych części cyklu - zwłaszcza "Czerwonego smoka". Pod koniec poprzedniej Clarice nie zachowywała się jak Clarice, tutaj Lecter nie zachowuje się jak Lecter. A najgorsze jest to, że tutaj...,ma rację. W takim "Milczeniu owiec" kiedy człowiek czuł do doktorka coś w rodzaju sympatii, miał jednocześnie świadomość, że to niewłaściwe - coś jak picie czy palenie, kiedy człowiekowi jeszcze nie wolno. Tutaj co prawda morduje, ale z bardzo dobrze uzasadnionych powodów, więc...to po prostu już nie to samo.

No niestety. Lepiej niż w przypadku poprzedniej książki, ale i tak nie umywa się do ciarkogennego klimatu pozostałych części cyklu - zwłaszcza "Czerwonego smoka". Pod koniec poprzedniej Clarice nie zachowywała się jak Clarice, tutaj Lecter nie zachowuje się jak Lecter. A najgorsze jest to, że tutaj...,ma rację. W takim "Milczeniu owiec" kiedy człowiek czuł do doktorka coś w...

Czuć, że autor wie o kim pisze, kogo chciał stworzyć i wie jak przedstawić Hannibala Lectera.

Czuć, że autor wie o kim pisze, kogo chciał stworzyć i wie jak przedstawić Hannibala Lectera.