#me

Czytałam ją gdy już nie byłam w grupie docelowej odbiorców książki - dlatego, trudno mi oceniać, czy do tych młodszych odbiorców trafi. Nie zawsze pasował mi styl, nie zarywałam nad tą książką nocy, nie popadłam zachwyt - ale też nie miałam wobec lektury tej książki takich oczekiwań.

Czytałam ją z zupełnie innych pobudek. Obserwując problemy moich młodszych znajomych/rodziny (nie problemy urojone, lecz realne dramaty ludzkie) coraz częściej sobie zadaję pytanie, jakie w ogóle są sposoby (o ile są), żeby budować świadomość i wrażliwość. Kampanie kampaniami, akademie akademiami, to nie wystarczy.
Widzę tu ogromną rolę kultury, która, nie oszukujmy się, dość mocno kształtuje nasze spojrzenie na świat, choć nie zawsze jesteśmy tego świadomi. Oglądamy seriale, filmy, czytamy książki i pewne wzorce nam się "opatrują", czegoś się z nich uczymy.

Książka Joanny Fabickiej wpisuje się w to moje marzenie o odpowiedzialnym i wartościowym tworzeniu. Bo czytając, nie będziemy się czuć pouczeni (przecież czytamy dramat, a nie podręcznik), a jednak wyniesiemy z tej lektury te kilka cegiełek do budowania naszej wrażliwości.

Czytałam ją gdy już nie byłam w grupie docelowej odbiorców książki - dlatego, trudno mi oceniać, czy do tych młodszych odbiorców trafi. Nie zawsze pasował mi styl, nie zarywałam nad tą książką nocy, nie popadłam zachwyt - ale też nie miałam wobec lektury tej książki takich oczekiwań.

Czytałam ją z zupełnie innych pobudek. Obserwując problemy moich młodszych...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Dramat w formie jakie lubię. Jest gorzko, ale bez teatralnego przedramatyzowania. Nie zabrakło też cieplejszych momentów dzięki którym kolejne nieszczęścia bohaterów uderzają w czytelnika ze zdwojoną siłą.
Historia Sary jest dobra dla tych, którzy postrzegają bycie nastolatkiem za czas słodkich głupotek, pierwszych miłości i co najwyżej przedramatyzowanych kompleksów. Każdy niesie swój krzyż pański.
Ojciec odszedł kiedy Sara była mała, a jej matka- jest alkoholiczką. Co prawda nie jest to historia dziecka alkoholika ze skrajnej patologii, ale porusza problem jaki niesie życie z "funkcjonującym alkoholikiem". Matka Sary jest znaną w miasteczku dziennikarką. Z wierzchu może wydawać się wyluzowaną, nowoczesną matką. A za zamkniętymi drzwiami- brak stabilizacji, huśtawki nastroju, strach.

Moje drugie podejście do przeczytania książki z dorobku pani Fabickiej spoza cyklu o Rudolfie Gąbczaku. I choć głównym bohaterem jest nastolatką, to czytało mi się to lepiej niż pozycja "dorosła" Fabickiej jak "Second Hand". Główny minus to dla mnie fakt, że ta historia była nieco za krótka. Trafiamy do młynka jakim jest życie Sary, młóci nas, a potem zanim się obejrzymy - wypluwa.

Dramat w formie jakie lubię. Jest gorzko, ale bez teatralnego przedramatyzowania. Nie zabrakło też cieplejszych momentów dzięki którym kolejne nieszczęścia bohaterów uderzają w czytelnika ze zdwojoną siłą.
Historia Sary jest dobra dla tych, którzy postrzegają bycie nastolatkiem za czas słodkich głupotek, pierwszych miłości i co najwyżej przedramatyzowanych kompleksów....

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Książka ukazuje życie nastolatki, która mieszka z mamą. Dopiero co zaczęła chodzić do liceum, które nie jest jej marzeniem, ale matka się uparła. Przeżycia Sary, których doświadcza młoda bohaterka otwierają szeroko oczy na świat. Mimo smutnych wydarzeń są momenty gdzie można się pośmiać. Książka nie jest tylko humorystyczna, ale pokazuje prawdę. To nie jest książka gdzie jest pokazana typowa miłość nastolatek gdzie główna bohaterką jest lalunia bogatych rodziców i jest zakochana w wysportowanym i najprzystojniejszym chłopaku w szkole. NIE! Ta książka jest inna, jak się zacznie czytać to się nie wierzy, że tak szybko się kończy. Moim zdaniem brawa duże dla autorki, która napisała w końcu coś oryginalnego. Super książka!

Książka ukazuje życie nastolatki, która mieszka z mamą. Dopiero co zaczęła chodzić do liceum, które nie jest jej marzeniem, ale matka się uparła. Przeżycia Sary, których doświadcza młoda bohaterka otwierają szeroko oczy na świat. Mimo smutnych wydarzeń są momenty gdzie można się pośmiać. Książka nie jest tylko humorystyczna, ale pokazuje prawdę. To nie jest książka gdzie...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Książka porusza wiele istotnych wątków (przykładowo alkoholizm, samotność, wyśmiewanie innych). Sam zamysł bardzo dobry, historię czyta się w miarę szybko. Według mnie na tak cienką książkę autorka dała za dużo problemów/ dramatów. Mimo wszystko polecam:)

Książka porusza wiele istotnych wątków (przykładowo alkoholizm, samotność, wyśmiewanie innych). Sam zamysł bardzo dobry, historię czyta się w miarę szybko. Według mnie na tak cienką książkę autorka dała za dużo problemów/ dramatów. Mimo wszystko polecam:)

Pokaż mimo to

Ciemna strona życia, nie tylko nastolatka. Na pewno chwilami przerysowana historia, ale ileż w niej życiowej prawdy... Chwilami rozwój zdarzeń zaskakuje. Na pewno warto przeczytać.

Ciemna strona życia, nie tylko nastolatka. Na pewno chwilami przerysowana historia, ale ileż w niej życiowej prawdy... Chwilami rozwój zdarzeń zaskakuje. Na pewno warto przeczytać.

Pokaż mimo to

Trochę chyba za dużo nieszczęść spada na tytułową bohaterkę, ale myślę, że nastolatkom powinna się podobać. Dorośli nie wypadają najlepiej w tej książce, bo właściwie jedyną pozytywną osobą jest bezdomny, z którym zaprzyjaźnia się Sara. Wygląda na to, że we współczesnym świecie nastolatki muszą radzić sobie same, zawodzą rodzice i instytucje. I także o tym jest ta książka.

Trochę chyba za dużo nieszczęść spada na tytułową bohaterkę, ale myślę, że nastolatkom powinna się podobać. Dorośli nie wypadają najlepiej w tej książce, bo właściwie jedyną pozytywną osobą jest bezdomny, z którym zaprzyjaźnia się Sara. Wygląda na to, że we współczesnym świecie nastolatki muszą radzić sobie same, zawodzą rodzice i instytucje. I także o tym jest ta książka.

Pokaż mimo to

Żałuję tylko, że na końcu w tej książce jest mnóstwo niedopowiedzeń. Nie dowiadujemy się na przykład, co stało się z potrąconym przez Ewę człowiekiem. Jaki wyrok dostała Ewa? Jak potoczyły się dalsze losy Sary? Co z Józkiem? Co ze Stefanem? Moim zdaniem powieść skończyła się trochę za szybko i dlatego ode mnie ma 8 gwiazdek.

Żałuję tylko, że na końcu w tej książce jest mnóstwo niedopowiedzeń. Nie dowiadujemy się na przykład, co stało się z potrąconym przez Ewę człowiekiem. Jaki wyrok dostała Ewa? Jak potoczyły się dalsze losy Sary? Co z Józkiem? Co ze Stefanem? Moim zdaniem powieść skończyła się trochę za szybko i dlatego ode mnie ma 8 gwiazdek.

Pokaż mimo to

Dostałam ją w prezencie z okazji 20tych urodzin. Niby literatura młodzieżowa, a jednak ma przesłanie. Przeczytałam ją w ciąbgu 48h i jestem zarówno zadowolona jak i oburzona. Matka akolholiczka, która co jakiś czas postanawia zmienić się, a potem znowu zatraca się alkoholem. Jej córka - Sara jest w okresie dorastania, jest wysoka i uważa się za grubą. Historia porusza, jak i przeraża..

Dostałam ją w prezencie z okazji 20tych urodzin. Niby literatura młodzieżowa, a jednak ma przesłanie. Przeczytałam ją w ciąbgu 48h i jestem zarówno zadowolona jak i oburzona. Matka akolholiczka, która co jakiś czas postanawia zmienić się, a potem znowu zatraca się alkoholem. Jej córka - Sara jest w okresie dorastania, jest wysoka i uważa się za grubą. Historia porusza, jak...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Unikam raczej polskich książek, ponieważ często czuję się zawiedziona i kojarzą mi się one z nudnymi lekturami szkolnymi. Tutaj jednak moją uwagę przyciągnął opis, pomyślałam sobie: dlaczego nie. Nie powiem, żebym się na niej całkowicie nie zawiodła, ponieważ miała ona swoje plusy, ja i minusy. Zacznę może jednak od postaci. Sara, to właśnie wokół niej kręci się akcja książki, jest piętnastoletnią dziewczyną, która ma swoje kompleksy oraz z tego co zrozumiałam ma nadwagę, a przynajmniej jest pulchna. Zajada swoje nerwy oraz stresy, a życie od zawsze daje jej nieźle w kość. W domu nie ma łatwo z matką alkoholiczką. Skoro już o niej mowa. Ewa przez całe życie czuje się nie spełniona pomimo, że jest znaną w całym miasteczku dziennikarką. Swoje smutki oraz pretensje od lat zatapia w alkoholu, mało kiedy interesuje się swoją córką. Mamy tutaj także Nicholasa, który woli gdy nazywa się go Józkiem. Chłopakowi niczego nie brakuje, a jego ojciec jest szefem telewizji, jeśli mnie pamięć nie myli. Mimo to nie jest on kolejnym zadufanym w sobie i pustym chłopczykiem, ale że nie chce spoilerować to nie powiem dlaczego. Nie są to może wszystkie postacie, o których powinnam wspomnieć, ale według mnie są tymi najważniejszymi i zostały one dla mnie idealnie wykreowane. Co do całej hisotrii oraz tego w jaki sposób została napisana, tutaj już nie jest aż tak różowo. Nie będę ukrywać, że książkę czytało mi się wolno i nie wciągała na dłuższy czas, ale mogło to być spowodowane problemem, który porusza. Akcja raz się rozpędzała po to, aby zaraz zwolnić. Ratował to jednak miejscami humor Sary, a także rzeczy, których się nie spodziewałam. Czytałam opinie na temat tej powieści, w których zarzucano jej brak realizmu, z tym muszę się po części zgodzić, ale jedynie w przypadku zakończenia, które wydawało mi się dziwne. Wątpie, aby takie rzeczy miały miejsce. Najważniejsze jednak w tej historii jest to o czym ona mówi. Porusza ona temat, o którym ostatnio często się mówi, a mianowicie alkoholizm w rodzinie. To dla mnie bardzo ważne, ponieważ sama miałam już z tym do czynienia w swoim życiu, znałam i wciąż znam ludzi, którzy musieli przez to przejść. Właśnie to było dla mnie wielkim plusem całej historii. Książka pokazuje nam także, iż wyjście z nałogu nie jest rzeczą prostą, pokazuje cierpienie dzieci uzależnionych bliskich, lecz te emocje można także przypisać osobom bliskim. 

Unikam raczej polskich książek, ponieważ często czuję się zawiedziona i kojarzą mi się one z nudnymi lekturami szkolnymi. Tutaj jednak moją uwagę przyciągnął opis, pomyślałam sobie: dlaczego nie. Nie powiem, żebym się na niej całkowicie nie zawiodła, ponieważ miała ona swoje plusy, ja i minusy. Zacznę może jednak od postaci. Sara, to właśnie wokół niej kręci się akcja...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

16-letnia Sara potrzebuje wsparcia i zrozumienia od rodziny i przyjaciół jak każdy w tym wieku. Budując swój światopogląd potrzebne jest wsparcie najbliższych, dobre wzorce i autorytet godny naśladowania. A co jeśli tego wszystkiego nie ma ? Co jeśli matka jest alkoholiczką i jesteś całkowicie zdana na siebie ,i tak właściwie nie wiesz co będzie jutro , czy w ogóle będzie jakieś jutro. To właśnie życie Sary . Nigdy nie wie co może ją spotkać w szkole ze strony durnych, uprzywilejowanych, pięknych, aroganckich (w skrócie DUPA) jak i ze strony matki , na której przykładzie można zobaczyć jak bardzo pozory mogą mylić. Na co dzień jest zwykłą dziewczyną w martensach, która przychodząc do parku koło bloków napotyka na bezdomnego , który zostawi duże znak w jej życiu, tak samo z chłopakiem , którego poznała na swojej jedynej imprezie.

16-letnia Sara potrzebuje wsparcia i zrozumienia od rodziny i przyjaciół jak każdy w tym wieku. Budując swój światopogląd potrzebne jest wsparcie najbliższych, dobre wzorce i autorytet godny naśladowania. A co jeśli tego wszystkiego nie ma ? Co jeśli matka jest alkoholiczką i jesteś całkowicie zdana na siebie ,i tak właściwie nie wiesz co będzie jutro , czy w ogóle będzie...

więcej

mniej

Pokaż mimo to