Strażnik domu Momochi 4

Ten tom był po prostu smutny przez wspomnienia. Nie był to wyciskacz łez jednak wprowadza z do takiego nastroju. Wspomnienia bohaterów stałych jak i nowych zostały obudzone i wpakowały ich w kłopoty. A kłopoty lubią się nawarstwiać.
Osobiście mogę polecić ten tom i całą serię

Ten tom był po prostu smutny przez wspomnienia. Nie był to wyciskacz łez jednak wprowadza z do takiego nastroju. Wspomnienia bohaterów stałych jak i nowych zostały obudzone i wpakowały ich w kłopoty. A kłopoty lubią się nawarstwiać.
Osobiście mogę polecić ten tom i całą serię

Nie dość że za.. super fajne to jeszcze ciężko się od tego oderwać.

Nie dość że za.. super fajne to jeszcze ciężko się od tego oderwać.

Kiedy zakończyłam ostatnio czytaną książkę, odetchnęłam z ulgą. Manga jest dla mnie odskocznią pomiędzy jedną książką a drugą. Za pomocą komiksów, mogę się zresetować i mieć jeszcze więcej siły na następne książki. Dlatego też sięgnęłam po 3 i 4 tom „Strażnik Domu Momochi ". Jak zwykle, nie zawiodłam się a wręcz dowiedziałam się jeszcze więcej o demonach i ich historii.

Do domu Himari Momochi wpraszają się znajomi ze szkoły, chcąc się przekonać, czy legendy mówiące o tym, że dom jest opętany to prawda czy kłamstwo. Dodatkowo dziewczyna zauważa, że coś z grupą znajomych jest nie tak. Czy zło, które wprosiło się do domu, zagraża jego mieszkańcom? Jak zareagują na to uczniowie? Czy ktoś chce zabić Nue?

To, co bardzo mi się podoba, to fakt, że w tych tomach widać zmianę w zachowaniu bohaterki. Stała się bardziej odważna, myśląca logicznie i pomocna. Dodatkowo uczucie, które kwitnie między bohaterami.. jest tak słodko i niewinnie ukazane, że jestem pod wrażeniem. Nie za bardzo lubię takie miłostki, ale w mandze na dodatek, że kompletnie mi to nie przeszkadza, to jeszcze bardzo się podoba. Może to z powodu zbliżających się świąt albo po prostu się starzeje.

Co do Nue - spokojny i opanowany jak zwykle. Mam wrażenie, że powoli zmienia się przy Himari. Dla mnie to są same plusy komiksu. Jedyny malutki minus, jaki znalazłam, to sposób, w jaki walczy. Nie znajdziemy tutaj walk z rodem z Dragon Ball. Są krótkie, w większości bez krwi i agresji. Czasami chciałabym, by był bardziej dziki, walczył z pazurem i z iskrą w oku. Jednak nie wszystko można mieć.

Nie będę wymieniać wam, jakie demony spotkacie w tych częściach. Chce, byście sami to odkryli. Jedno co powiem, to to, że każdy z nich ma swoją indywidualną historię, która barwi komiks i zachęca nas do sięgnięcia po mitologię Japońską. Świat wykreowany przez Aya Shouoto jest niesamowity. Z jednej strony taki realny, zwyczajny a z drugiej, skrywające się demony i złe duchy z najgorszych naszych koszmarów.

Czy zachęcam? Jak zwykle, do mangi ZAWSZE będę zachęcać i raczej nigdy się to nie zmieni. Świetna odskocznia od życia codziennego, czy od samych książek. Nie ważne ile masz lat „Strażnik domu Momochi” wciąga i młodszych i starszych, swoją kreską, historią, bohaterami i poczuciem humoru. Nie pozostaje nic innego jak chwycić za tomiki i czytać, czytać i jeszcze raz czytać..

Kiedy zakończyłam ostatnio czytaną książkę, odetchnęłam z ulgą. Manga jest dla mnie odskocznią pomiędzy jedną książką a drugą. Za pomocą komiksów, mogę się zresetować i mieć jeszcze więcej siły na następne książki. Dlatego też sięgnęłam po 3 i 4 tom „Strażnik Domu Momochi ". Jak zwykle, nie zawiodłam się a wręcz dowiedziałam się jeszcze więcej o demonach i ich historii....