Znakomita analiza relacji ojca i dziecka, którym od pierwszych chwil życia własnie ten rodzic się opiekuje. Jest to również diagnoza społeczeństwa, którego opinią daje się bardzo łatwo manipulować. Książka ta wywarła na mnie ogromne wrażenie. Polecam

Znakomita analiza relacji ojca i dziecka, którym od pierwszych chwil życia własnie ten rodzic się opiekuje. Jest to również diagnoza społeczeństwa, którego opinią daje się bardzo łatwo manipulować. Książka ta wywarła na mnie ogromne wrażenie. Polecam

Książka nie jest nowością na polskim rynku wydawniczym, bo ukazała się na nim ponad pięć lat temu; nie jest też zbyt popularna wśród czytelników, bo przeczytały ją zaledwie 163 osoby. Przyznaję, że ja również dopiero kilka dni temu postanowiłam do niej sięgnąć, mimo iż w moich czytelniczych zbiorach znajduje się od dość dawna. I żałuję niezmiernie, że dopiero teraz, bo książka jest naprawdę niezmiernie interesująca, poruszająca i bardzo emocjonalna.

Rodzina Connolly'ch uchodzi za normalną, szczęśliwą rodzinę, choć może trochę niekonwencjonalną, bowiem wychowaniem dwójki dzieci od chwili ich narodzenia zajmuje się Simon, który zrezygnował z własnej pracy; jego żona Rachela w kancelarii prawniczej zarabia wystarczająco dużo, aby zabezpieczyć potrzeby ekonomiczne rodziny. Wprawdzie Simon czuje się wśród sąsiadów trochę jak mięczak, to ze swoich rodzicielskich obowiązków wywiązuje się bez zarzutu. Zarówno Jake, jak i młodsza od niego Laney, są szczęśliwymi dziećmi i bardzo kochają ojca. Co prawda chłopiec wydaje się zamknięty w sobie, stroni od dziecięcych sąsiedzkich imprez, sam dobiera sobie przyjaciół, jednak rodzice uznają to za cechę jego osobowości.

Pewnego dnia, gdy Jake ma 17 lat, w szkole, do której uczęszcza wraz z siostrą, dochodzi do strzelaniny, w której ginie trzynaścioro dzieci. O dokonanie tego brutalnego i bezwzględnego ataku podejrzanych jest dwóch uczniów szkoły; jednym z nich ma być wg policji syn Simona i Racheli. O ile wśród ofiar zamachu znaleziono ciało jednego z napastników, który popełnił samobójstwo, o tyle nikt nie wie co się stało z Jake'm. Uciekł, gdzieś się ukrył, został ranny i jego życie jest zagrożone ... ?
Od tej chwili dla rodziny Connolly'ch zaczyna się dramatyczny i ciężki czas, nie tylko z powodu napiętnowania ich przez rodziny ofiar, napór mediów, ale też dlatego, że nie wierzą oni w winę syna, a jednak nie potrafią go odnaleźć, co też nie udaje się policji. Tylko że organa ścigania szukają chłopaka jako sprawcy tej zbrodni, nie biorąc pod uwagę iż może być on ofiarą. Simon postanawia sam odszukać syna, bo tylko wtedy pozna odpowiedź na nurtujące go wątpliwości. Prawda okazuje się szokująca, ale równocześnie bardzo budująca.

Zbyt dużo emocji jest w tej książce, zbyt wiele się dzieje, zbyt wiele wspomnień i przemyśleń, zbyt wiele bólu, traumatycznych przeżyć, miłości i zwątpienia, nadziei i obaw, aby to wszystko opisać. To bardzo dobry i niezmiernie wciągający thriller psychologiczny, historia mocno chwytająca za serce, w której ojciec musi zmierzyć się z zasadniczym pytaniem: czy rzeczywiście dobrze znał swojego nastoletniego syna, czy nie przeoczył czegoś w jego wychowaniu, czy nie popełnił błędu. Wzrusza, wyciska łzy, budzi żal, ale i w pewnym sensie podziw i szacunek. Polecam.

Książka nie jest nowością na polskim rynku wydawniczym, bo ukazała się na nim ponad pięć lat temu; nie jest też zbyt popularna wśród czytelników, bo przeczytały ją zaledwie 163 osoby. Przyznaję, że ja również dopiero kilka dni temu postanowiłam do niej sięgnąć, mimo iż w moich czytelniczych zbiorach znajduje się od dość dawna. I żałuję niezmiernie, że dopiero teraz, bo...

Przeżywałam każda stronę. Tak bardzo jestem podobna do Simona. Analizuję, roztrząsam by w końcu uznać, że mogłam zrobić lepiej, doradzić, postanowić. Nie bez przyczyny mówi się, że wychowanie dzieci to najtrudniejsza robota. Ważne by nie mieć do siebie żalu, by pamiętać, że dziecko to odrebna istota.
Dla mnie była to wstrząsająca i trudna opowieść. Wniosła jednak pozytywną refleksję. Być przy dziecku to największe szczęście. Mieć je przy sobie to mieć szansę. Mieć czas...

Przeżywałam każda stronę. Tak bardzo jestem podobna do Simona. Analizuję, roztrząsam by w końcu uznać, że mogłam zrobić lepiej, doradzić, postanowić. Nie bez przyczyny mówi się, że wychowanie dzieci to najtrudniejsza robota. Ważne by nie mieć do siebie żalu, by pamiętać, że dziecko to odrebna istota.
Dla mnie była to wstrząsająca i trudna opowieść. Wniosła jednak pozytywną...

POSZUKIWANIE chodziło za mną już długo. To pełna napięcia powieść psychologiczna, co do której przeczucia mnie nie zawiodły. Okazała się istną perełką - o ile można tak powiedzieć o książce, za główny motyw mającej masakrę w szkole.

Pewnego dnia jeden z uczniów zabija kilkanaście innych, a potem samego siebie. Znika chłopak, który się z nim kolegował. Brał w tym udział? Ale przecież Jake uchodził za takiego spokojnego chłopca. Może jednak podejrzanie spokojnego?

Całą tę historię opowiada Simon, ojciec Jake'a. Facet, który wbrew stereotypom zrezygnował z pracy, by zająć się wychowaniem dzieci (to żona pracuje i ona utrzymuje rodzinę). Po masakrze Simon przeżywa koszmar. Otacza go wrogość zrozpaczonych rodziców ofiar, bombardują oskarżenia w mediach. Wspomnienia o dzieciństwie Jake'a sprawiają, że kiełkują w nim wątpliwości. Czy to możliwe, że nie do końca znał swojego syna, że coś przeoczył, popełnił błąd? Jedyna droga, by poznał prawdę, to znalezienie Jake'a. Jak się domyślacie, nie jest to łatwe, a tropy są mylące!

Ta książka to istny rollercoaster emocji. Ją się nie tylko czyta, ale też intensywnie przeżywa. Z jednej strony ból i rozpacz, a z drugiej rzadko spotykany obraz ojcowskiej miłości. Postać Simona i to, ile uważnej troski włożył w wychowanie syna i córki, bardzo mnie ujęła. Nie powiem, żebym często czytała o ojcach, którzy zwracają taką uwagę na to, jak kształtują swe dzieci i jakie wpajają im wartości. Straszne, że za to też czasem trzeba zapłacić.

O takich masakrach, jak ta w książce, coraz częściej słychać w mediach - które perfidnie zresztą na nich żerują (co też zostało tu ukazane). Co powoduje takie tragedie, gdzie należy szukać winnych? Ta wyjątkowa historia uwrażliwia, wstrząsa i skłania, żeby się nad tym serio zastanowić.

Szkoda, że tak cicho o tej książce, bo naprawdę jest warta uwagi. Dla mnie to jedna z najlepszych i najmocniejszych powieści, jakie przeczytałam w tym roku.

POSZUKIWANIE chodziło za mną już długo. To pełna napięcia powieść psychologiczna, co do której przeczucia mnie nie zawiodły. Okazała się istną perełką - o ile można tak powiedzieć o książce, za główny motyw mającej masakrę w szkole.

Pewnego dnia jeden z uczniów zabija kilkanaście innych, a potem samego siebie. Znika chłopak, który się z nim kolegował. Brał w tym udział?...

Bardzo dobra książka, poruszająca mocne i rzeczywiste problemy. Książka która chwyta za serce, czyta ja się z narastającym napięciem.

Bardzo dobra książka, poruszająca mocne i rzeczywiste problemy. Książka która chwyta za serce, czyta ja się z narastającym napięciem.

Poruszający obraz ojca, którego syn podejrzany jest o masakrę w szkole i zabicie 13 koleżanek i kolegów.

Poruszający obraz ojca, którego syn podejrzany jest o masakrę w szkole i zabicie 13 koleżanek i kolegów.

Niesamowita książka. Pisze ta opinie kiedy jeszcze nie wszystkie łzy wyschły na moich policzkach, dlatego może być ona trochę nieskładna i pełna emocji."Poszukiwanie" to bardzo poruszająca pozycja, po której każdy zastanowi się nad tym jak dobrze zna swoje dzieci czy też bliskich i o tym jak łatwo ludzie dają się omamić wiadomościami podawanymi w telewizji i internecie. Oraz jak trudno w dzisiejszych czasach zobaczyć drugiego człowieka ale tak naprawdę. Wzruszająca historia przede wszystkim dlatego że dotyczy młodych osób i sytuacji ktore mogły wydarzyć się w każdym społeczeństwie. Warto poświęcić chwilę na refleksję nad tym co autor chce nam przekazać.Ponadto nie spodziewałam się takiego zakończenia w trakcie, którego będę tak bardzo plakac. Jednakże książkę bardzo polecam każdemu kto chce się zagłębić w ludzką psychikę.

Niesamowita książka. Pisze ta opinie kiedy jeszcze nie wszystkie łzy wyschły na moich policzkach, dlatego może być ona trochę nieskładna i pełna emocji."Poszukiwanie" to bardzo poruszająca pozycja, po której każdy zastanowi się nad tym jak dobrze zna swoje dzieci czy też bliskich i o tym jak łatwo ludzie dają się omamić wiadomościami podawanymi w telewizji i internecie....

Nigdy nie nazwałabym tej książki thrillerem czy powieścią sensacyjną. To raczej opowieść obyczajowo-psychologiczna. Dla mnie na pewno. Temat przewodni mocny. Bardzo. I na czasie. Takie tragedie wciąż się dzieją. I są też rodzice wraz z ich wątpliwościami. Książka niezła. Ciekawie zbudowana. Choć miejscami trochę już nużąca. Ale warto. Ku pewnym refleksjom.

Nigdy nie nazwałabym tej książki thrillerem czy powieścią sensacyjną. To raczej opowieść obyczajowo-psychologiczna. Dla mnie na pewno. Temat przewodni mocny. Bardzo. I na czasie. Takie tragedie wciąż się dzieją. I są też rodzice wraz z ich wątpliwościami. Książka niezła. Ciekawie zbudowana. Choć miejscami trochę już nużąca. Ale warto. Ku pewnym refleksjom.

Niesamowita książka - pierwsza, którą przeczytałam tego autora. Od pierwszych stron wzbudziła moją ciekawość. Teraźniejszość następnie skok w przeszłość - obraz był stopniowo uzupełniany. Świetnie zobrazowano szeroki wachlarz emocji bohaterów, które w niektórych momentach bardzo poruszały. Przyznam się, że zbliżając się coraz bardziej do końca książki moje oczy wypełniały się łzami. Książka "zmusiła" mnie do spojrzenia w swoją duszę, spojrzenia w bok i zastanowienia się nad życiem.

Niesamowita książka - pierwsza, którą przeczytałam tego autora. Od pierwszych stron wzbudziła moją ciekawość. Teraźniejszość następnie skok w przeszłość - obraz był stopniowo uzupełniany. Świetnie zobrazowano szeroki wachlarz emocji bohaterów, które w niektórych momentach bardzo poruszały. Przyznam się, że zbliżając się coraz bardziej do końca książki moje oczy wypełniały...

Bardzo wzruszająca i poruszająca historia rodziny mierzącej się z niewyobrażalną tragedią. Doceniam pomysł ukazania biegu zdarzeń z perspektywy ojca. Książka do przemyślenia, zmuszająca do refleksji. Polecam każdemu bez wyjątku.

Bardzo wzruszająca i poruszająca historia rodziny mierzącej się z niewyobrażalną tragedią. Doceniam pomysł ukazania biegu zdarzeń z perspektywy ojca. Książka do przemyślenia, zmuszająca do refleksji. Polecam każdemu bez wyjątku.