Przez połowę nie łapałam kto jest kim i kto co robi a później nie mogłam się oderwać od tej wybuchowej fabuły.

Fitzek nie tylko dobrze napisał ten thriller psychologiczny, ale też świetnie bawił się moją głową. Nic nie było oczywiste, namieszał w fabule a wszelkie wyjaśnienia zostawił na sam koniec.

Zakończenie było genialne! I podziękowania też napisane ciekawie.

Przez połowę nie łapałam kto jest kim i kto co robi a później nie mogłam się oderwać od tej wybuchowej fabuły.

Fitzek nie tylko dobrze napisał ten thriller psychologiczny, ale też świetnie bawił się moją głową. Nic nie było oczywiste, namieszał w fabule a wszelkie wyjaśnienia zostawił na sam koniec.

Zakończenie było genialne! I podziękowania też napisane ciekawie.

Ciekawa koncepcja łamania ludzkich dusz. Jeszcze ciekawsze zagadki. Zna ktoś odpowiedź na ostatnią zagadkę Łamacza Dusz? :)
Książkę czyta się na jednym wdechu. Dynamika, spójność i chęć poznania zakończenia, nie pozwala na odłożenie w czasie czytania. Trzeba tu i teraz.

Ciekawa koncepcja łamania ludzkich dusz. Jeszcze ciekawsze zagadki. Zna ktoś odpowiedź na ostatnią zagadkę Łamacza Dusz? :)
Książkę czyta się na jednym wdechu. Dynamika, spójność i chęć poznania zakończenia, nie pozwala na odłożenie w czasie czytania. Trzeba tu i teraz.

Dość przyjemnie czytało mi się książkę tego autora. Wcześniej nigdy nie czytałam nic jego autorstwa. Książka jest ciekawa aczkolwiek dość szybko domyśliłam się kto jest sprawcą. Od samego początku logiczne było że na bank nie jest to osoba której boją się bohaterowie bo to byłoby za proste. W dodatku ów podejrzany ciągle wycharkiwał (wycharkiwał a kto czytał ten wie dlaczego nie wykrzykiwał) imię Sophia. Co w połączeniu jednego z drugim od razu pokazalło mi kto jest rzeczywistym sprawcą. A na około 50 stron przed końcem nawet domyśliłam się że córka Caspara jest również córką morderczyni i że to ich wspólne dziecko. Więc na końcu nie miałam żadnego zaskoczenia. Jednak mimo wszystko dobrze bawiłam się z tą powieścią. Jedyne co to brakuje mi na końcu konkretnego wyjaśnienia co stało się z Sophią ale trudno.

Dość przyjemnie czytało mi się książkę tego autora. Wcześniej nigdy nie czytałam nic jego autorstwa. Książka jest ciekawa aczkolwiek dość szybko domyśliłam się kto jest sprawcą. Od samego początku logiczne było że na bank nie jest to osoba której boją się bohaterowie bo to byłoby za proste. W dodatku ów podejrzany ciągle wycharkiwał (wycharkiwał a kto czytał ten wie...

Ale dlaczego nie ubrał butów przez ten cały czas?

Ale dlaczego nie ubrał butów przez ten cały czas?

Ciekawy thriller w wykonaniu Sebastiana Fitzka.

Mężczyzna po utracie pamięci znajduje się w zamkniętej, lecz luksusowej klinice psychiatrycznej i od kilku dni próbuje przypomnieć sobie kim jest i jak się w ogóle nazywa. Niestety, nie jest to takie proste i zanim Caspar (bo tak nazwano go „roboczo” do czasu aż odzyska pamięć i swoją tożsamość) odkryje swoją przeszłość będzie musiał zmierzyć się z tytułowym Łamaczem Dusz, czyli psychopatą, który sobie tylko znanym sposobem doprowadza swoje ofiary do stanu katalepsji i uniemożliwia im kontakt ze światem zewnętrznym. Z sobie tylko znanych przyczyn uwziął się on najwidoczniej na Caspara i nie spocznie, póki nie wykona swojego makabrycznego planu. A że akcja toczy się w budynku odciętym zupełnie od świata i ludzi, to nie jest łatwo ani sprowadzić pomoc z zewnątrz, ani nawet dać komukolwiek znać, że w eleganckiej klinice trwają zmagania z poszukiwanym przez policję mordercą.

Jak to u Fitzka bywa, pomysł na powieść jest ciekawy, bohaterowie muszą zmagać się nie tylko ze słabościami własnego ciała, ale także umysłu, co w gruncie rzeczy okazuje się chyba cięższą próbą.

Zakończenie nietypowe, choć można się go domyślić (o ile miało się okazję czytać już wcześniej cokolwiek tego autora).

Wciągająca lektura.

Ciekawy thriller w wykonaniu Sebastiana Fitzka.

Mężczyzna po utracie pamięci znajduje się w zamkniętej, lecz luksusowej klinice psychiatrycznej i od kilku dni próbuje przypomnieć sobie kim jest i jak się w ogóle nazywa. Niestety, nie jest to takie proste i zanim Caspar (bo tak nazwano go „roboczo” do czasu aż odzyska pamięć i swoją tożsamość) odkryje swoją przeszłość...

Bardzo dobry triller, trzyma w napięciu do ostatniej strony

Bardzo dobry triller, trzyma w napięciu do ostatniej strony

Taki "standardowy Fitzek". Coś się komuś wydawało, potem coś innego, a na końcu okazało się, że to był on. Podziękowania. Kiedyś mnie Fitzek zachwycał, ale już mi się chyba nie chce więcej w to wchodzić.

Taki "standardowy Fitzek". Coś się komuś wydawało, potem coś innego, a na końcu okazało się, że to był on. Podziękowania. Kiedyś mnie Fitzek zachwycał, ale już mi się chyba nie chce więcej w to wchodzić.

Mocna, trzymająca w napięciu książka. Wymiana książek w Poznaniu była bardzo udana :)

Mocna, trzymająca w napięciu książka. Wymiana książek w Poznaniu była bardzo udana :)

Druga książka Fitzeka którą przeczytałem (pierwszą była "Terapia") - i autor już jest moim ulubionym. Nieszablonowe historie - to chyba główny atut jego książek. Czytając książki S.Fitzeka poczułem taki powiew świeżości, coś innego, oryginalnego. Polecam!

Druga książka Fitzeka którą przeczytałem (pierwszą była "Terapia") - i autor już jest moim ulubionym. Nieszablonowe historie - to chyba główny atut jego książek. Czytając książki S.Fitzeka poczułem taki powiew świeżości, coś innego, oryginalnego. Polecam!

Całkiem dobrze napisany kryminał z kilkoma ciekawymi zwrotami akcji. Pomimo że ostatnie 50 stron dosyć mocno mi się dłużyły, książkę polecam jako niezobowiązującą lekturę do poduszki.

Całkiem dobrze napisany kryminał z kilkoma ciekawymi zwrotami akcji. Pomimo że ostatnie 50 stron dosyć mocno mi się dłużyły, książkę polecam jako niezobowiązującą lekturę do poduszki.