Książka bardzo przyzwoita choć nie jestem fanką hip hopu i nawet nie wiem kim jest autor mogę szczerze powiedzieć, że mi się podobała. Miło się czyta o starych klimatach. A dokładniej o realiach blokowisk w dużych miastach w czasach gdy komputery i komórki dopiero raczkowały. A wiedza o narkotycznych była znikoma.

Autor opisuje jak odnalazł siebie w sposób bardzo przystępny i zjadliwy. Kojarzy mi się z książką Ja, hipis – narkoman. Od fascynacji do degrengolady. Tam co prawda były inne klimaty muzyczne (bardziej moje) i trochę bardziej drastyczne skutki podjętych decyzji. Mogę jednak zdecydowanie polecić jako książka ku przestrodze. Bo tak naprawdę nie ważne jakiej muzyki się słucha gdzie się mieszka można wpaść w bagno ale trzeba się umieć z niego wydostać.

Książka bardzo przyzwoita choć nie jestem fanką hip hopu i nawet nie wiem kim jest autor mogę szczerze powiedzieć, że mi się podobała. Miło się czyta o starych klimatach. A dokładniej o realiach blokowisk w dużych miastach w czasach gdy komputery i komórki dopiero raczkowały. A wiedza o narkotycznych była znikoma.

Autor opisuje jak odnalazł siebie w sposób bardzo...

To prawdziwa historia, pisana o życiu i to niełatwym, pisana z serca, z samego środka siebie. Pochłonęłam ją w jeden wieczór i nie żałuję. Świetny przykład tego, że można się odbić od dna. Co do języka, jest napisana dobrze - w końcu pisał to raper. Nie licząc paru literówek czy braku znaków zapytania, albo braku oddzielenia dialogów. Poza tym naprawdę warto!

To prawdziwa historia, pisana o życiu i to niełatwym, pisana z serca, z samego środka siebie. Pochłonęłam ją w jeden wieczór i nie żałuję. Świetny przykład tego, że można się odbić od dna. Co do języka, jest napisana dobrze - w końcu pisał to raper. Nie licząc paru literówek czy braku znaków zapytania, albo braku oddzielenia dialogów. Poza tym naprawdę warto!

Gdybym miał w jednym słowie scharakteryzować tę książkę napisałbym, że to historia o odnajdywaniu. Odnajdywaniu siebie, sensu życia i przyjemności w tym życiu. Każdy z nas kiedyś się zatraca - może nie w taki sam sposób i nie takim stopniu jak autor - ale jednak. Najważniejsze wtedy jest to, żeby potrafić odnaleźć siebie, żeby wśród substytutów odnaleźć to, co tak naprawdę sprawia, że warto wstać każdego dnia.

Naprawdę przystępny sposób pisania, momentami czułem się jakbym to ja znalazł się na miejscu Kuby, lub gdzieś obok. Czuć w tym wszystkim autentyczność, zwłaszcza, jeśli zna się muzykę autora i kojarzy niektóre sytuacje z utworów (najbardziej z tych najnowszych, z drugiego albumu zespołu Zaburzenia, ale także znajdują się smaczki dla fanów poprzednich wydawnictw, tych sprzed dobrych kilku lat). Nie zaszkodziłoby popracować trochę nad samym warsztatem pisarskim (choć tak jak napisałem wcześniej - nie jest źle) oraz nad korektą (tu już gorzej).

Czekam na kolejną pozycję książkową (muzyczną w sumie też) spod pióra Kuby.

Gdybym miał w jednym słowie scharakteryzować tę książkę napisałbym, że to historia o odnajdywaniu. Odnajdywaniu siebie, sensu życia i przyjemności w tym życiu. Każdy z nas kiedyś się zatraca - może nie w taki sam sposób i nie takim stopniu jak autor - ale jednak. Najważniejsze wtedy jest to, żeby potrafić odnaleźć siebie, żeby wśród substytutów odnaleźć to, co tak naprawdę...

Książka to prywatne zwierzenie, które nie jest nudną spowiedzią, a w naprawdę fajny sposób opowiedzianą historią. Nie narzuca ona nikomu zdania i nie każe oceniać pewnych sytuacji. Po prostu pokazuje je takimi, jakie były.

Ponad to warto przeczytać chociażby ze względu na to, jaki autor buduje klimat Kielc tamtych lat :)

Książka to prywatne zwierzenie, które nie jest nudną spowiedzią, a w naprawdę fajny sposób opowiedzianą historią. Nie narzuca ona nikomu zdania i nie każe oceniać pewnych sytuacji. Po prostu pokazuje je takimi, jakie były.

Ponad to warto przeczytać chociażby ze względu na to, jaki autor buduje klimat Kielc tamtych lat :)

To książka ktora wprowadza w nastroj przeplatajacych sie emocji, pełna bodzcow powodujących wzruszenie, rozchwianie, placz, radość, smiech sprowadzajaca się na koniec do pięknych wnioskow które każdy może wyciagnac, wcielić w swoje zycie. Bardzo poruszająca, odciska pewnego rodzaju piętno na czytelniku w postaci refleksji i zamysłu nad własnym życiem. Bardzo polecam. Na pewno do niej wrócę nie raz.

To książka ktora wprowadza w nastroj przeplatajacych sie emocji, pełna bodzcow powodujących wzruszenie, rozchwianie, placz, radość, smiech sprowadzajaca się na koniec do pięknych wnioskow które każdy może wyciagnac, wcielić w swoje zycie. Bardzo poruszająca, odciska pewnego rodzaju piętno na czytelniku w postaci refleksji i zamysłu nad własnym życiem. Bardzo polecam. Na...

Nieźle napisana. Prawdziwa historia, bez przesadnej podniosłości (a tego się spodziewałem) w opowiadaniu. Autor nie robi z siebie męczennika. Daje przykład.

Nieźle napisana. Prawdziwa historia, bez przesadnej podniosłości (a tego się spodziewałem) w opowiadaniu. Autor nie robi z siebie męczennika. Daje przykład.