Kolejny tom interlinearnego wydania Pisma Świętego, zawierający księgi greckie Starego Testamentu. Cały Stary Testament w wydaniach katolickich liczy czterdzieści sześć ksiąg, z czego trzydzieści dziewięć zachowało się po hebrajsku. Pozostałe siedem znamy po grecku. Są to księgi: Tobiasza, Judyty, 1 i 2 Machabejska, Mądrości, Syrycha (inaczej Eklezjastyk) i Barucha. Księgi te w starożytności były przepisywane po grecku i po łacinie wraz z innymi księgami Biblii. Były cytowane przez Ojców Kościoła jako Pismo Święte. W judaizmie późniejszym, gdy zwyciężyła w nim tradycja uczonych w Piśmie, były pomijane. Wobec tego, że Żydzi uznawali tylko trzydzieści dziewięć ksiąg hebrajskich, niektórzy Ojcowie Kościoła wahali się co do ich kanoniczności i dlatego część starożytnych spisów kanonu biblijnego pomija księgi greckie Starego Testamentu. Ostatecznie w Kościele Zachodnim oraz Wschodnim zostały uznane i są w nich kanonem biblijnym.