Całkiem fajna książka - autor zaczyna ją długo przed wojną, w swoich czasach szkolnych, pierwszych tańcach i szkoleniach wojskowych. Jest dość ciekawy opis tego jakie zmienne koleje losu autor przezywał, gdzie i co studiował i jak z tego rezygnował i jak ostatecznie trafił na front wrześniowy. Był tam dowódcą plutonu działek ppanc 37 mm i za wiele się nie nawojował - mimo tego, że walkę skończył dopiero gdy przebijając się do Rumunii trafił na Sowietów.
Wspomnienia z okresu sowieckiej okupacji i początkowej organizacji działalności AK w Baranowiczach są dość skąpe, koncentruje się autor głównie na próbie odbicia ludzi uwięzionych w obozie w Kołdyczewie - odbicia do którego nigdy nie doszło zresztą.
Następnie widzimy autora w trakcie marszu do Kampinosu i walkach w Kampinosie, które autor nieco pobieżnie opisuje, choć barwnie. Na usprawiedliwienie należy dodać, ze został ranny w walce pod Brzozówką - Cybulicami, co nieco uniemożliwiało mu bardziej aktywną działalność w najbardziej znanych akcjach por. Doliny w Kampinosie.

Autor stara też się być dość dokładny i dość szczery. Dość bo np nie ma problemu by wspomnieć o tym, ze z własnej głupoty partyzanci potrafili ponosić bolesne straty jak np 6 sierpnia pod Lipkowem gdzie w wyniku błędu (czy może gorzej zaniedbania) dowodzącego placówką "Polanicy" Niemcy ujęli 7 partyzantów i co oczywiste rozstrzelali. Nad 'Polanicą" odbył się zresztą sąd w zgrupowaniu kampinoskim. Szczegółów tej sytuacji jednak ze wspomnień autora nie poznamy - podaje, że sytuacja taka miała miejsce ale jak, co, gdzie niestety już milczy.

Wspomnienia są generalnie dobre a nawet bardzo dobre ale tylko tam gdzie autor decyduje się mówić szczerze i dużo a takich miejsc zwyczajnie nie ma za wiele, także mocne szkolne 4. Zapewne dla osób bardziej zainteresowanych działaniami partyzanckimi w Puszczy Kampinoskiej i Powstaniem Warszawskim wspomnienia będą ciekawsze i może 5/6 albo 7/10 ale dla reszty raczej nie.

Całkiem fajna książka - autor zaczyna ją długo przed wojną, w swoich czasach szkolnych, pierwszych tańcach i szkoleniach wojskowych. Jest dość ciekawy opis tego jakie zmienne koleje losu autor przezywał, gdzie i co studiował i jak z tego rezygnował i jak ostatecznie trafił na front wrześniowy. Był tam dowódcą plutonu działek ppanc 37 mm i za wiele się nie nawojował - mimo...