Ruiny Gorlanu

Naprawdę już dawno tak szubko nie przeczytałem książki. Sama historia mnie bardzo wciągnęła. W tej książce drażniło mnie jednak to, że wszystko to już gdzieś było- przydział do rodzaju sztuki(walka, dyplomacja, kuchnia, zwiad, pisanie dokumentów) mi kojarzy się z Tiarą przydziału w ,,Harrym Potterze''. Górski krajobraz, zamki, ruiny, strzelanie z łuku- świat bardzo podobny do ,,Władcy Pierścieni''. Wymagający nauczyciel- film Disneya ,,Herkules''. Do tego pierwszy raz w moim odczuciu, w jakiejś książce było ZA MAŁO OPISÓW. Uwierzcie, że moją najmniej ulubioną częścią są opisy i często wolałbym, żeby było ich mniej lub w ogóle ich nie było, jednak w tej książce jest odwrotnie. Jednak wszystko to rekompensuje tak jak napisałem we wstępie na maksa wciągająca fabuła i za nią właśnie daje 7.

Naprawdę już dawno tak szubko nie przeczytałem książki. Sama historia mnie bardzo wciągnęła. W tej książce drażniło mnie jednak to, że wszystko to już gdzieś było- przydział do rodzaju sztuki(walka, dyplomacja, kuchnia, zwiad, pisanie dokumentów) mi kojarzy się z Tiarą przydziału w ,,Harrym Potterze''. Górski krajobraz, zamki, ruiny, strzelanie z łuku- świat bardzo podobny...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Super książka

Super książka

Pokaż mimo to

Książka dla młodego czytelnika? Ha! To w sam raz dla mnie. Bo czytając książki, nie mam stałego wieku. Tu metryka się nie liczy. Kiedy czytałam "Ruiny Gorlanu" miałam 15 lat, jak Will i jego koledzy.
Przyjaźń, lojalność, odwaga, wierność, umiejętność przebaczania, zaangażowanie - cechy, które chciałoby się widzieć u każdego człowieka. To wartości pożądane w wychowaniu młodych ludzi, a pięknie i nienachalnie przedstawione w opowieści Flanagana. Halt jest wzorem wychowawcy, rodzica, pedagoga. Nie inaczej jest w przypadku Aralda - mądrego, wrażliwego i stanowczego barona, pod opieką którego Will spędził swoje dzieciństwo.
Przedstawienie i współpraca świata dorosłych i młodych ludzi sprawiają, że książkę może przeczytać tak nastolatek, jak i ci, którzy myślą, że wyrośli z powieści dla dzieci. Każdy jednak znajdzie tam coś innego, ale za każdym razem to może być cenna wskazówka na dalsze życie.

"Ruiny Gorlanu" przywodziły mi na myśl serię książek Trudy Canavan oraz "Anhara" Małgorzaty Nawrockiej.
To powieść fantasy, która przez barwny, ilustracyjny język pozwala zatracić się w świecie książki. I za to kolejny plus dla Flanagana.

Książka dla młodego czytelnika? Ha! To w sam raz dla mnie. Bo czytając książki, nie mam stałego wieku. Tu metryka się nie liczy. Kiedy czytałam "Ruiny Gorlanu" miałam 15 lat, jak Will i jego koledzy.
Przyjaźń, lojalność, odwaga, wierność, umiejętność przebaczania, zaangażowanie - cechy, które chciałoby się widzieć u każdego człowieka. To wartości pożądane w wychowaniu...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Cieszę się, że sięgnęłam po tą świetną książkę, która od pierwszych stron wciągnęła mnie w historię w niej opowiedzianą. Postać Willa wzbudza sympatię już od pierwszych stron, a jego mistrz- Halt- również ją wzbudza, jednak dopiero po pewnym czasie. Bardzo lubię wątek, który pojawia się dość często w literaturze młodzieżowej, a mianowicie mistrz i jego uczeń. Może i jest oklepany, ale nadal wzbudza pozytywne uczucia. Uważam, że historia młodego chłopaka, który szkoli się w kierunku zwiadowcy jest naprawdę przyjemna, czyta się ją zresztą szybko i jest napisana lekkim językiem. Uważam, że to dobrze, że są książki, gdzie postać wygrywa, ponieważ myśli, a nie dlatego, że posiada nadnaturalne zdolności, daje to pewną wiarę, że też jesteśmy w stanie takie coś osiągnąć. Został tam poruszony również wątek prześladowania przez rówieśników, co jest ważną lekcją dla młodszych czytelników, którzy sięgają po tą pozycję. Jest to dość przewidywalna historia i jej minus to to, że autor nie pamięta jak to jest mieć 15 lat, ponieważ główny bohater zachowuje się jak 12-sto latek, a nie 15-sto latek, jednak jestem w stanie to wybaczyć ze względu na świetną historię tam opowiedzianą. Wracając do plusów. Humor. Ta książka jest przesiąknięta humorem, co naprawdę mi się podoba, zwłaszcza teraz w czasie pandemii, gdzie nie mam ochoty czytać poważnych pozycji, a wolę się zgłębić w wesołe książki, gdzie się pośmieję.
Podsumowując. Książka jest warta przeczytania,chociaż bez wątpienia jest skierowana do młodszej młodzieży, jednak dorośli też mogą się przy niej świetnie bawić.

Jeśli są jakieś błędy to przepraszam i życzę miłego czytania.

Cieszę się, że sięgnęłam po tą świetną książkę, która od pierwszych stron wciągnęła mnie w historię w niej opowiedzianą. Postać Willa wzbudza sympatię już od pierwszych stron, a jego mistrz- Halt- również ją wzbudza, jednak dopiero po pewnym czasie. Bardzo lubię wątek, który pojawia się dość często w literaturze młodzieżowej, a mianowicie mistrz i jego uczeń. Może i jest...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Dobra lekka fantastyka dla początkującego czytelnika. Czyta się szybko i przyjemnie.

Dobra lekka fantastyka dla początkującego czytelnika. Czyta się szybko i przyjemnie.

Pokaż mimo to

Z braku książek ( biblioteki zamknięte buuu) mąż mnie namówił na Zwiadowców ;)

Lekka przyjemna lektura, wydaje mi się, że dla mniej wymagających ;) Trochę przewidywalna. Zobaczymy jak kolejne części

Z braku książek ( biblioteki zamknięte buuu) mąż mnie namówił na Zwiadowców ;)

Lekka przyjemna lektura, wydaje mi się, że dla mniej wymagających ;) Trochę przewidywalna. Zobaczymy jak kolejne części

Pokaż mimo to

Cudowna książka! Jednego z moich ulubionych pisarzy. Polecam

Cudowna książka! Jednego z moich ulubionych pisarzy. Polecam

Pokaż mimo to

Will, Halt, Horace, Jenny, George, Król Duncan, Alise, Baron Arald, Crowley, Gilan, to prawie wszyscy główni bohaterowie.

Will, Halt, Horace, Jenny, George, Król Duncan, Alise, Baron Arald, Crowley, Gilan, to prawie wszyscy główni bohaterowie.

Pokaż mimo to

„Zwiadowcy. Ruiny Gorlanu” to książka znajdująca się w kręgu literatury młodzieżowej, ale bez wątpienia uciechę z jej lektury znajdzie nawet dojrzały czytelnik. Powieść jest pisana bardzo swobodnym językiem, z dozą humoru i – co cenię sobie najbardziej – jest przemyślana i wartościowa. Bohaterowie to postaci, z którymi szybko można się zaprzyjaźnić – wzbudzili moją sympatię. Autor, co przyznaję z satysfakcją, dwukrotnie mnie wzruszył do łez, a takie doznania w lekturze cenię sobie niezmiernie. Na pewno będę kontynuował lekturę dalszych części cyklu. Polecam książkę wszystkim czytelnikom.

„Zwiadowcy. Ruiny Gorlanu” to książka znajdująca się w kręgu literatury młodzieżowej, ale bez wątpienia uciechę z jej lektury znajdzie nawet dojrzały czytelnik. Powieść jest pisana bardzo swobodnym językiem, z dozą humoru i – co cenię sobie najbardziej – jest przemyślana i wartościowa. Bohaterowie to postaci, z którymi szybko można się zaprzyjaźnić – wzbudzili moją...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Polecam przeczytać :)

Polecam przeczytać :)

Pokaż mimo to