zmiotło mnie z planszy.

zmiotło mnie z planszy.

Chociaż przez większą część książki denerwowała mnie Ally, to jednak końcówka sprawiła, że nie krępuje się ocenić tej książki na 10. Chciałam skrajnych emocji i je dostałam. Po raz trzeci, bo pisałam to przy każdej poprzedniej części - styl pisania Pani Niny jest mega imponujący.

Chociaż przez większą część książki denerwowała mnie Ally, to jednak końcówka sprawiła, że nie krępuje się ocenić tej książki na 10. Chciałam skrajnych emocji i je dostałam. Po raz trzeci, bo pisałam to przy każdej poprzedniej części - styl pisania Pani Niny jest mega imponujący.

Choć zwykle nie płaczę podczas czytania, tym razem nie potrafiłam powstrzymać łez. Cała ta historia, to jak zaprzyjaźniłam się z bohaterami, jak przeżywałam wydarzenia razem z nimi, uczucie bycia gdzieś pomiędzy...
- dla mnie rewelacja! Pierwszy raz autor fikcyjną fabułą wywołał we mnie tak skrajne emocje. Cała trylogia należy do moich ulubionych!

Choć zwykle nie płaczę podczas czytania, tym razem nie potrafiłam powstrzymać łez. Cała ta historia, to jak zaprzyjaźniłam się z bohaterami, jak przeżywałam wydarzenia razem z nimi, uczucie bycia gdzieś pomiędzy...
- dla mnie rewelacja! Pierwszy raz autor fikcyjną fabułą wywołał we mnie tak skrajne emocje. Cała trylogia należy do moich ulubionych!

Nie wrzystko musi mi się podobać.

Nie wrzystko musi mi się podobać.

Kiedy myślałam, że wszystko się układa autorka postanowiła, że będzie inaczej. Pokochałam całą serie ale nie jestem pewna co sądzę o zakończeniu... Po prostu tego się nie spodziewałam.

Kiedy myślałam, że wszystko się układa autorka postanowiła, że będzie inaczej. Pokochałam całą serie ale nie jestem pewna co sądzę o zakończeniu... Po prostu tego się nie spodziewałam.

nie pamiętam już zakończenia.

nie pamiętam już zakończenia.

Książka powinna zakończyć sie na drugim tomie, bo trzeci był ciężki do zniesienia. A zakończenie? Gdybym czytała papierową książkę pewnie rzucilabym nią o ścianę, ale,że czytałam na kindlu jedynie odłożyłam go na szafkę nocną i poszłam spać. To nie tak miało być i ja sie nie zgadzam na to zakończenie. Ale cóż, mimo tego uwazam,ze autorka naprawdę świetnie opisuje emocje młodych ludzi.

Książka powinna zakończyć sie na drugim tomie, bo trzeci był ciężki do zniesienia. A zakończenie? Gdybym czytała papierową książkę pewnie rzucilabym nią o ścianę, ale,że czytałam na kindlu jedynie odłożyłam go na szafkę nocną i poszłam spać. To nie tak miało być i ja sie nie zgadzam na to zakończenie. Ale cóż, mimo tego uwazam,ze autorka naprawdę świetnie opisuje emocje...

Od początku tej serii nie rozumiałam głównej bohaterki, co prawda wolę inny typ kobiet, z pewnością silniejszych, pewnych siebie, a zdecydowanie szanujących się. Tą cześć zdecydowanie czytałam i nie dowierzałam sama sobie, że nadal brnę i to czytam, a historia wydała mi się absurdalna.
Zdecydowanie to nie jest ten typ romansu, który lubię i w którym potrafię się w czuć w bohaterów, jednak jeśli ktoś rozumie miłość która wybacza wszystko, ale w tym wypadku dosłownie wszystko to pewnie będzie zachwycony serią, mnie rozczarowała.
Wszystkie wątki które mogły być ciekawe, szantaż, porwanie to urywały się po paru stronach i już nic więcej się nie działo,a można było jest rozwinąć, nakręcić akcję.

Od początku tej serii nie rozumiałam głównej bohaterki, co prawda wolę inny typ kobiet, z pewnością silniejszych, pewnych siebie, a zdecydowanie szanujących się. Tą cześć zdecydowanie czytałam i nie dowierzałam sama sobie, że nadal brnę i to czytam, a historia wydała mi się absurdalna.
Zdecydowanie to nie jest ten typ romansu, który lubię i w którym potrafię się w czuć w...

Poczułam to. Czułam ze wszystkimi bohaterami razem i z każdym z osobna. Paleta uczuć, bólu i dojrzałość wśród bohaterów, którą otrzymaliśmy w tym tomie była w pewnym sensie uspokajająca i kojąca dla ducha.

Piosenka „Nearer my God to thee” nadała tej rozdzierającej serce scenie wręcz niewiarygodnej rzeczywistości. To moment, w którym nie da się nie współczuć z postaciami; długowyczekiwane katharsis.

Książka jest ciekawie zbudowana. Podobała mi się analiza dwóch braci- niby podobnych, jednakże tak bardzo różnych. Brade z czasem obnażał (wbrew woli) swoje wady, a u Toma ukazywał się jego udoskonalony wizerunek.
Muszę przyznać, że kibicowałam jemu i Ally, mimo pełnej świadomości relacji łączącej ją i Bradina. Na początku z jej strony nie czułam tak dużej miłości, jaką dążył ją Tom, jedynie namiętność i pożądanie. Nie brakowało oczywiście momentów, w których miałam ochotę potrząsnąć panią Rothfeld, głównie przez lekkomyślne i często zupełnie niepotrzebne, kierowane jakąś wewnętrzną potrzebą ranienie starszego brata. Chociaż tym razem podejmowane przez nią decyzje w większości trzeba uznać za rozsądne.

To zdecydowanie najbardziej burzliwa cześć trylogii. Akcja skacze, zmienia się niczym łamiące się fale na morzu sprawiając, że czytelnik płynie w tym ogromnym oceanie emocji. Finalnie historia odbyła się w zgodzie z niepokonanym przeznaczeniem, nieuchronnymi przypadkami losu, od których nie sposób uciec.

Poczułam to. Czułam ze wszystkimi bohaterami razem i z każdym z osobna. Paleta uczuć, bólu i dojrzałość wśród bohaterów, którą otrzymaliśmy w tym tomie była w pewnym sensie uspokajająca i kojąca dla ducha.

Piosenka „Nearer my God to thee” nadała tej rozdzierającej serce scenie wręcz niewiarygodnej rzeczywistości. To moment, w którym nie da się nie współczuć z postaciami;...

Ale jak to umarł w konia mnie zrobili miał być hapy end a tu co podmianka i trup . .. warta przeczytania naprawdę

Ale jak to umarł w konia mnie zrobili miał być hapy end a tu co podmianka i trup . .. warta przeczytania naprawdę