Chilli

Oryginalny debiut o rozterkach dojrzewania. Młoda Bartolomea zwana Meą żyje w rozdarciu. Bardzo silnie ciemna strona jej natury zmaga się z jasną. Z jednej strony ma zapędy anarchistyczne i chce wstrząsnąć otoczeniem. Z drugiej gdzieś tam tli się potrzeba akceptacji, dostrzegania piękna w życiu,czynienia dobra.Nie wiadomo cała fabułę które inklinacje przeważą.
Wydarzenia toczą się w latach 2010 i 2011 w Trójmieście. Mea powołuje do życia Grupę Demolkę, skrzykuje zwolenników przez internet, stopniowo eskaluje przemoc. Aby obnażyć bezdusznośc i obłudę otacząjącej rzeczywistości, po castingu na swoich pomagierów obmyśla serie aktów od wandalizmu po zaplanowane niszczenie mienia i napady na sklepy czy wybuchy. jej działania antagonizują społeczność, stają się pożywką dla mediów.
Z drugiej strony jako uduchowiona prowodyrka Stowarzyszenia Pozytywnych Wibracji rozdaje z poplecznikami balony w autobusach, wzywa ludzi do bezinteresowności, przekazuje wybrańcom 15 tys złotych, ale mają w ramach bonusu pomagać innym.
Lektura prowokuje, drażni, trafnie punktuje powszechną znieczulicę, aspołecznośc ludzi. Autorka uwielbia szokować, przesuwa granice dobra i zła, bawi się z czytelnikiem w wyrafinowaną grę. Nie każdemu takie eksperymentowanie przypadnie do gustu. Może jedynym mankamentem było przewidywalne zakończenie.

Oryginalny debiut o rozterkach dojrzewania. Młoda Bartolomea zwana Meą żyje w rozdarciu. Bardzo silnie ciemna strona jej natury zmaga się z jasną. Z jednej strony ma zapędy anarchistyczne i chce wstrząsnąć otoczeniem. Z drugiej gdzieś tam tli się potrzeba akceptacji, dostrzegania piękna w życiu,czynienia dobra.Nie wiadomo cała fabułę które inklinacje przeważą.
Wydarzenia...

Rewelka. Przeczytałam jednym tchem

Rewelka. Przeczytałam jednym tchem

"Niesamowite, jak technologia i nowoczesny świat odmieniły społeczeństwo. Ludzie się załamują, gdy padnie im twardy dysk w komputerze czy gdy zgubią niedrogi aparat fotograficzny"

Zazwyczaj nie nie czytam polskich autorek. Na tą książkę trafiłem przypadkowo szukać czegoś do czytania gdy byłem chory. Zachęcił mnie opis historii. Zwłaszcza pierwsze zdanie "Mea, studentka pierwszego roku psychologii, zakłada anarchistyczną Grupę Demolka".

Akcja rozgrywa się w Gdańsku. Główna bohaterka chce wyrwać ludzi z letargu, pokazać co tak naprawdę jest w życiu ważne. Chce żebyśmy sobie uświadomili jak wiele nie doceniamy póki tego nie stracimy. W tym celu zakłada anarchistyczną Grupę Demolka.Powieść jest wstrząsająca, brutalna. Metody głównej bohaterki są kontrowersyjne ale jak się okaże czasem skuteczne.

Pola Rewako jak na swój debiut dokonała czegoś niezwykłego. Stworzyła opowieść, którą czyta się bardzo dobrze. Mea dostałą bardzo dobry portret psychologiczny. Historia jest dobrze uzupełniona o elementy psychologiczne a to co też jest dużym plusem to to że mamy podczas czytania w głowie soundtrack piosenek, które towarzyszą akcji.
Z pewnością przeczytam kolejne książki Poli :)

"Niesamowite, jak technologia i nowoczesny świat odmieniły społeczeństwo. Ludzie się załamują, gdy padnie im twardy dysk w komputerze czy gdy zgubią niedrogi aparat fotograficzny"

Zazwyczaj nie nie czytam polskich autorek. Na tą książkę trafiłem przypadkowo szukać czegoś do czytania gdy byłem chory. Zachęcił mnie opis historii. Zwłaszcza pierwsze zdanie "Mea, studentka...

całość na https://niegrzecznerecenzje.blogspot.com

Do tej pozycji podchodziłam sceptycznie, jak zazwyczaj do debiutów polskich pisarek. Wolę nie mieć zawyżonych oczekiwań, by później się nie zawieść. Skusiły mnie jednak dobre opinie innych czytelników i postanowiłam zaryzykować.
Po zapoznaniu się z całością książki, mogę stwierdzić, że jest to jeden z lepszych debiutów, jakie przyszło mi czytać. Akcja powieści wciąga czytelnika, chwytając go za gardło i nie pozwala oderwać się do samego końca. Przeczytałam „Chilli” właściwie w dwa popołudnia, już kilka tygodni temu, ale dość długo układałam sobie wszystko w głowie. Na pewno nie jest to lektura łatwa w odbiorze. To znaczy, może się taka wydawać na pierwszy rzut oka, jednak warto spróbować odszukać w niej drugie dno.
Główna bohaterka irytowała mnie od samego początku. Już dawno nie zdarzyło mi się, bym tak bardzo nie popierała działań powieściowego protagonisty. W dużej mierze nie zgadzam się z jej metodami działania. Bo czy cel naprawdę uświęca środki? Czy w imię wytworzonego przez własny umysł obrazu świata można niszczyć wszystko wokół? Na to pytanie każdy może sobie odpowiedzieć sam. Autorce należą się wyrazy uznania za taki sposób wykreowania bohaterki, który skłania do przemyśleń i zastanowienia się, czy jej walka ma sens, czy bohaterka prawidłowo rozumie swoje działania, czy jest w pełni władz umysłowych. Tym, co jednak najmocniej uwiera mnie w sposobie postępowania Mei jest jej hipokryzja. Z jednej strony piętnuje współczesne konsumpcjonistyczne społeczeństwo nastawione na osiąganie sukcesu i zdobywanie pieniędzy, a z drugiej sama pochodzi z bogatej rodziny, nie brakuje jej niczego z rzeczy materialnych i nie przykłada szczególnej wagi do dbania o więzy rodzinne. Zbywa próby nawiązania z nią kontaktu przez matkę, znajomych traktuje jak gorszych od siebie. Dobrze byłoby jednak zacząć naprawianie świata od siebie.[...]

https://niegrzecznerecenzje.blogspot.com

całość na https://niegrzecznerecenzje.blogspot.com

Do tej pozycji podchodziłam sceptycznie, jak zazwyczaj do debiutów polskich pisarek. Wolę nie mieć zawyżonych oczekiwań, by później się nie zawieść. Skusiły mnie jednak dobre opinie innych czytelników i postanowiłam zaryzykować.
Po zapoznaniu się z całością książki, mogę stwierdzić, że jest to jeden z lepszych debiutów,...

Mea nienawidziła świata i ludzi. Nie cały czas, ale miała takie chwile. Nie cierpiała tego, że ludzie nie doceniają tego, co mają. Że skupiają się na gonitwie za dobrami materialnymi. Że z każdej strony zalewa nas strumień negatywnych informacji i emocji. Postanowiła wykorzystać tę nienawiść w swoim celu, utworzyła Grupę Demolka i zrekrutowała ponad 30 osób, które pozostając anonimowe, chciały gdzieś wyładować swój gniew. I tak zaczęły się w Gdańsku nocne kradzieże, pobicia, podpalenia. Czy taki był cel Mei?

Część książki to zapis rozmowy z redaktorem w internetowym wywiadzie, który próbuje zrozumieć Meę i powody jej radykalnego postępowania, próbuje ją oceniać, jednak dziewczyna co chwilę mu się wymyka, pokazując swoje kolejne oblicze. Wywiad przeplatany jest historią opowiadaną przez dziewczynę, o tym, co doprowadziło do powstania Grupy Demolka i na czym polegały jej akcje.

Pola Rewako pozostawiła mnie z wieloma pytaniami do ważnych przemyśleń. „Chilli” to książka warta poznania, która w kontrowersyjny sposób próbuje zwrócić uwagę na to, co w życiu ważne.

cała recenzja: www.jagodowyblog.pl

Mea nienawidziła świata i ludzi. Nie cały czas, ale miała takie chwile. Nie cierpiała tego, że ludzie nie doceniają tego, co mają. Że skupiają się na gonitwie za dobrami materialnymi. Że z każdej strony zalewa nas strumień negatywnych informacji i emocji. Postanowiła wykorzystać tę nienawiść w swoim celu, utworzyła Grupę Demolka i zrekrutowała ponad 30 osób, które...

"CZASEM TRZEBA COŚ ZBURZYĆ, BY ZBUDOWAĆ COŚ OD NOWA"

Mea jest studentką psychologii. Dziewczyna ma już dość funkcjonowania w społeczeństwie, gdzie ludzie na pierwszym miejscu stawiają karierę zawodową, a także dobra materialne.

"Każdy dzień może być tym przełomowym dniem w życiu(...)Każdy dzień ma znacznie. Każda godzina. Każda chwila. Nawet nie jesteśmy tego świadomi, jak wiele zależy od przypadku. Od kaprysów losu."

Mea postanawia coś zmienić, pokazać ludziom co tak naprawdę jest ważne. Wpada na pomysł by założyć grupę "Demolka", która jak sama nazwa wskazuje, ma na celu niszczenie... jednak wszystko dzieje się do pewnego momentu...

"Chilli" jest debiutancką powieścią Poli Rewako i muszę przyznać, że była to naprawdę wartościowa, zaskakująca, a jednocześnie dająca inspiracje do wielu przemyśleń, lektura. Nigdy bym nawet nie przypuszczała, że ta pozycja pochłonie mnie bez reszty. Autorka wykreowała miejsce i fabułę w bardzo ciekawy i obrazowy sposób wplatając w to wszystko wątek choroby psychicznej. A wszystko to przedstawione z punktu widzenia młodego człowieka. Z całą pewnością polecam Wam tą książkę!

"CZASEM TRZEBA COŚ ZBURZYĆ, BY ZBUDOWAĆ COŚ OD NOWA"

Mea jest studentką psychologii. Dziewczyna ma już dość funkcjonowania w społeczeństwie, gdzie ludzie na pierwszym miejscu stawiają karierę zawodową, a także dobra materialne.

"Każdy dzień może być tym przełomowym dniem w życiu(...)Każdy dzień ma znacznie. Każda godzina. Każda chwila. Nawet nie jesteśmy tego świadomi,...

Moją opinię zacznę od tego, że nie sięgnełabym po Chilii gdyby nie była o Gdansku i nie poznałabym autorki. Wydawało mi się, że to książka bardziej dla młodzieży i pierwsze wrażenie własnie takie jest. Poznajemy głowną bohaterkę, buntowniczkę której nie podoba się świat. Kto nie przeżył tego mając naście lat niech pierwszy rzuci kamień.. ;) Przechodząc przez kartki ksiązki jednak coraz bardziej jesteśmy wkręceni w świat jakim żyje Mea, w jej problemy i oczekiwania. Dodatkowym atutem dla mnie jest miejsce akcji. Mój Gdańsk opisany jest tak, że gotowe obrazy przeskakują przed oczami. Idąc ulica Długą w ostatni weekend, wypatrywalam transparentu grupy Demolka ;) Nie zdradzając więcej szczegółów historii, oczywiście polecam lekturę Chilli. Widać przygotowanie merytoryczne i ogrom pracy jaki włożyła debiutująca pisarka w stworzenie tej ksiązki. To odświeżająca, nieco inna opowieść po której - i tu spore pozytywne zaskoczenie - naszło mnie sporo refleksji o otaczającej nas rzeczywistosci, moim podejsciu do wielu spraw, poglądów innych ludzi. Myślę że taki był zamysł autorki, więc skoro udało się go osiągnąc, Chilli to spędzony czas, którego nie będziecie żałować.

Moją opinię zacznę od tego, że nie sięgnełabym po Chilii gdyby nie była o Gdansku i nie poznałabym autorki. Wydawało mi się, że to książka bardziej dla młodzieży i pierwsze wrażenie własnie takie jest. Poznajemy głowną bohaterkę, buntowniczkę której nie podoba się świat. Kto nie przeżył tego mając naście lat niech pierwszy rzuci kamień.. ;) Przechodząc przez kartki ksiązki...

„Chilli”
Mea studiuje psychologię, na jednej z gdańskich uczelni. Nie jest jednak typem zwyczajnej nastolatki, można ją uznać za jednostkę aspołeczną. Jej ulubionym towarzystwem jest ona sama. No i Alfred, szkoda tylko, że Alfred to jedynie głos w głowie nastolatki. Stosunki z rodzicami również nie należą do najlepszych. Mea ma bardzo skomplikowaną osobowość, często zastanawia się nad sensem życia i jest wręcz przekonana, że urodziła się, aby zmienić świat. Uważa, że jest to jej życiowa misja, powołanie. To uczucie wyrosło w niej tuż po pierwszej próbie samobójczej...
Dziewczyna staje się założycielką anarchistycznej grupy „Demolka”, aby dzielić się z innymi swoimi przemyśleniami na forum, oraz portalach społecznościowych, ale nie tylko. Szuka w niej również sprzymierzeńców. Zadaniem grupy jest demolowanie miasta, kradzieże, oraz rozboje...
•••
Hmm długo zastanawiałam się co napisać na temat tej książki. Głównie dlatego, że mam co do niej bardzo mieszane uczucia. Niby wszystko z jest ok, ale jednak czuję jakiś niedosyt. Mimo, że temat trudnej młodzieży jest wszystkim powszechnie znany, nie miałam jeszcze okazji czytać czegoś podobnego, wiec myśle że sam pomysł na książkę był Ok. Ciekawe są również wzmianki psychologiczne. Czasami akcja fajnie się rozkręciła, lecz momentami miałam ochotę przewinąć kilka kartek do przodu, bo zwyczajnie zaczynałam się nudzić. Opisane historie wydają mi się odrealnione . Zastanawia mnie tez to jak według autorki funkcjonuje Gdańska policja. Skoro spora grupa młodzieży przez dłuższy czas, bezkarnie terroryzuje miasto a policja nie jest w stanie ich namierzyć...
Plus jest taki, że czyta się ją maksymalnie 3 godzinki.
Książkę oceniam 3/5
(332 str.)
@gusiolec

„Chilli”
Mea studiuje psychologię, na jednej z gdańskich uczelni. Nie jest jednak typem zwyczajnej nastolatki, można ją uznać za jednostkę aspołeczną. Jej ulubionym towarzystwem jest ona sama. No i Alfred, szkoda tylko, że Alfred to jedynie głos w głowie nastolatki. Stosunki z rodzicami również nie należą do najlepszych. Mea ma bardzo skomplikowaną osobowość, często...

Świat pędzi, pędzimy i my, nie zadając sobie pytań dokąd i po co. Nie mamy czasu zastanowić się nad sensem życia i naszej w nim roli. Nie doceniamy tego co mamy i zawsze znajdziemy powód do narzekania.

Mea, studentka psychologii, jest inna. Czemu? Bo zadaje pytania. Po co żyjemy, dokąd zmierzamy, jakie wartości są w życiu ważne? Nie chce żyć w świecie nastawionym na konsumpcjonizm i zamierza to zmienić. Zakłada anarchistyczną grupę, której celem jest wstrząsnąć ludźmi, obudzić ich i wskazać im drogę.
Czy metody przez nią wybrane będą skuteczne? I jakie przyniosą konsekwencje?

Książka wstrząsająca i zmuszająca do refleksji, czasem budząca głęboki sprzeciw, by za chwilę zaskoczyć trafnością oceny. Autorce nie można odmówić znajomości współczesnego świata, szczególnie widzianego oczami najmłodszego pokolenia. Przypomina, że mamy tylko jedno życie i powinniśmy umieć doceniać małe rzeczy, mieć czas na to co ważne. Bo nie żyjemy na próbę, tylko naprawdę.

Historia napisana w ciekawy sposób. Rozpoczyna się wywiadem na żywo z Meą w przeddzień rozprawy sądowej, podczas którego dziewczyna opowiada o swoim przedsięwzięciu. Intrygującymi przerywnikami są zarówno sny bohaterki, jak i ciekawostki psychologiczne, którymi przeplatana jest fabuła.

To niewątpliwie debiut godny uwagi i zapadający w pamięć, który Wam szczerze polecam.

Świat pędzi, pędzimy i my, nie zadając sobie pytań dokąd i po co. Nie mamy czasu zastanowić się nad sensem życia i naszej w nim roli. Nie doceniamy tego co mamy i zawsze znajdziemy powód do narzekania.

Mea, studentka psychologii, jest inna. Czemu? Bo zadaje pytania. Po co żyjemy, dokąd zmierzamy, jakie wartości są w życiu ważne? Nie chce żyć w świecie nastawionym na...

• W końcu mamy możliwość zajrzenia do głów tych młodych buntowników ze słuchawkami na uszach, omiatających otoczenie pełnymi pogardy spojrzeniami.
• Działająca w Gdański Grupa Demolka to propozycja dla chcących rozładować zbędne emocje mieszkańców, która z czasem przeradza się w przerażającą wizję rozwoju nastoletniego buntu.
• Mocną stroną "Chilli" jest dopracowany portret psychologiczny głównej bohaterki, ale kreacja reszty bohaterów kuleje, co ze względu na małą objętość książki jest po części zrozumiałe.
• Jest to szczególnie propozycja dla młodzieży, bo ma w sobie pewną naukę, a także przez podjęcie tematów tabu zainteresuje nastolatków.
• Polecam również tym, którzy w młodości słuchali Linkin Park, Limp Bizkit, 30 Seconds to Mars. Będzie to przyjemny powrót do przeszłości.
Więcej: www.onlypretender.pl

• W końcu mamy możliwość zajrzenia do głów tych młodych buntowników ze słuchawkami na uszach, omiatających otoczenie pełnymi pogardy spojrzeniami.
• Działająca w Gdański Grupa Demolka to propozycja dla chcących rozładować zbędne emocje mieszkańców, która z czasem przeradza się w przerażającą wizję rozwoju nastoletniego buntu.
• Mocną stroną "Chilli" jest dopracowany...