Książka mnie nieco rozczarowała, być może zbyt wiele czytałem już pamiętników traktujących o przełomie XIX/XX wieku związanych z Warszawą i to moje oczekiwania weterana tej tematyki spowodowały obniżenie oceny. Patrząc jednak obiektywnie na wspomnienia Stanisława Arcta jest to książka ciekawa i oryginalna, autor jest przedstawicielem rodziny wydawców (i dystrybutorów) książek która działała w stolicy od drugiej połowy XIX aż po rok 1954. Rozczarował mnie na pewno fakt, że wspomnienia urywają się w roku 1922 zaostrzając jedynie apetyt na więcej. Autor co prawda wspomina o powstaniu warszawskim ale są to jedynie informacje typu "wszystko wtedy spłonęło".
Książkę pomimo wszystko bardzo polecam jako uzupełnienie wiedzy o przedwojennej Warszawie, dla osób dodatkowo zainteresowanych tematyką samego przedwojennego wydawnictwa i ciekawostek z tym związanych w sposób szczególny. Jest tu opisany cały łańcuch przedwojennego powstawania książki od momentu jej napisania przez autora (w sposób zabawny np. Or-Ot piszący książkę w księgarni Arctów na Nowym Świecie tylko po to żeby otrzymać pieniądze na kontynuowanie swojej hulanki po stolicy),poprzez zagadnienia związane z projektem wydawniczym a potem jej drukiem, sprzedażą i dystrybucją.
Autor był ponadto chodzącym Excelem i miał niezmierne zamiłowanie do statystyk i liczb związanych z wydawnictwem w czasach okupacji i w początkach II RP, pewnie są to informację cenne, pod warunkiem że nie jest się osobą z awersją do matematyki.

Książka mnie nieco rozczarowała, być może zbyt wiele czytałem już pamiętników traktujących o przełomie XIX/XX wieku związanych z Warszawą i to moje oczekiwania weterana tej tematyki spowodowały obniżenie oceny. Patrząc jednak obiektywnie na wspomnienia Stanisława Arcta jest to książka ciekawa i oryginalna, autor jest przedstawicielem rodziny wydawców (i dystrybutorów)...