Co prawda komiks opiera się na naciąganym założeniu, że bohater po przyjęciu danego narkotyku ma zazwyczaj ten sam sen, jednak ma to małe znaczenie. To co ważne, to ukazanie zagubienia uzależnionej osoby, której mieszają się wątki, a odróżnienie rzeczywistości od kreacji świata na dopalaczach nie jest łatwe. Z dużą mocą odczułem stan zagubienia, utraty kontroli i iluzji szczęścia, które jest chwilową ucieczką sprzedawaną na raty. Strona wizualna komiksu jest obłędna - rysunki i kolaże dobrze współgrają z poruszaną tematyką, a dodatkowo bardzo cieszą oko. Nad niektórymi zatrzymywałem się na dłużej, by delektować się detalem. Szkoda, że tak krótka to pozycja. Komiks mi dobrze wszedł, chciałbym więcej. Polecam.

Co prawda komiks opiera się na naciąganym założeniu, że bohater po przyjęciu danego narkotyku ma zazwyczaj ten sam sen, jednak ma to małe znaczenie. To co ważne, to ukazanie zagubienia uzależnionej osoby, której mieszają się wątki, a odróżnienie rzeczywistości od kreacji świata na dopalaczach nie jest łatwe. Z dużą mocą odczułem stan zagubienia, utraty kontroli i iluzji...

Komiks tak alternatywny i artystyczny, że aż do bólu stereotypowy.

Komiks tak alternatywny i artystyczny, że aż do bólu stereotypowy.

Jestem fanem wszelkich sztuk opartych na wrażeniach wynikających z obcowania z używkami, więc kompletnie odjechany graficznie i kolorystycznie komiks autora "Noir" jest dla mnie jak dar niebios. Mimo zapewnień o zażywaniu przez bohatera całego spectrum substancji, czyta się to jak jedną wielką relację z przygód z LSD. Jeśli szukacie psychodelicznych kolorów, kolaży, abstrakcyjnych ciągów, w których zatraca się granica jawy i sny, a także ciekawych pomysłów pokazania szaleństwa uzależnienia - to pozycja obowiązkowa. Fabuła schodzi na drugi plan, tu chodzi o wejście w rolę bohatera, którego życie determinuje zestaw kolejno przyjmowanych narkotyków i to się Stefańcowi udaje znakomicie

Jestem fanem wszelkich sztuk opartych na wrażeniach wynikających z obcowania z używkami, więc kompletnie odjechany graficznie i kolorystycznie komiks autora "Noir" jest dla mnie jak dar niebios. Mimo zapewnień o zażywaniu przez bohatera całego spectrum substancji, czyta się to jak jedną wielką relację z przygód z LSD. Jeśli szukacie psychodelicznych kolorów, kolaży,...

Pod względem artystycznym szaleństwo i maestria, komiks namalowany i uzupełniony wycinankami, a nie klasycznie narysowany. Scenariusz nie jest aż tak porywający, ale próba ukazania szaleństwa gdzie rzeczywistość miesza się ze snem i tak jest w tym przypadku udana oraz interesująca.

Pod względem artystycznym szaleństwo i maestria, komiks namalowany i uzupełniony wycinankami, a nie klasycznie narysowany. Scenariusz nie jest aż tak porywający, ale próba ukazania szaleństwa gdzie rzeczywistość miesza się ze snem i tak jest w tym przypadku udana oraz interesująca.

Graficznie jest to chyba mój ulubiony komiks. Pierwszy, do którego wracam. Oglądam, czytam, niekoniecznie cały od deski do deski. Oglądam ulubione fragmenty, ulubione grafiki. Coś niesamowitego. Jestem nim zachwycona.

Graficznie jest to chyba mój ulubiony komiks. Pierwszy, do którego wracam. Oglądam, czytam, niekoniecznie cały od deski do deski. Oglądam ulubione fragmenty, ulubione grafiki. Coś niesamowitego. Jestem nim zachwycona.