Gdy ginie reporterka pojawia się parę tropów zarówno z jej życia zawodowego, jaki i prywatnego, lecz śledztwo toczy się swoim tempem, ponieważ są osoby, które ukrywają ważne informację jak zwykle. Poboczne dramaty oraz sprawa sprzed lat też dokładają dodatkowej pracy policji, bo przecież to tylko ludzie. Autorka poniekąd podsuwa nam wątki, które sugerują morderce i w momencie jak wpadamy w pułapkę, że to na pewno ona, zakończenie jest przewrotne, bo ciężko uwierzyć, że to osoba zupełnie z poza planu jest mordercą. Akcja toczy się dosyć wolno, a książka chociaż mało objętościowo to jakaś taka rozwlekła. Przeczytałam, bo przeczytałam, ale nie wiele wniosło to do mojego czytelniczego życia.

Gdy ginie reporterka pojawia się parę tropów zarówno z jej życia zawodowego, jaki i prywatnego, lecz śledztwo toczy się swoim tempem, ponieważ są osoby, które ukrywają ważne informację jak zwykle. Poboczne dramaty oraz sprawa sprzed lat też dokładają dodatkowej pracy policji, bo przecież to tylko ludzie. Autorka poniekąd podsuwa nam wątki, które sugerują morderce i w...

Seria o inspektorze Knutasie to jak dla mnie na pewno nie światowy bestseller (jak informują okładki książek). Jeśli ktoś oczekuje kryminału jak u Mankella, to się rozczaruje. Czytałam po kolei i widziałam błędy, nie wiem czy wynikające z tłumaczenia, czy może z zapomnienia autorki (inny wzrost, wiek itp.). Niemniej jednak jeśli ktoś oczekuje lekkiej, niezobowiązującej lektury, to polecam całą serię.

Seria o inspektorze Knutasie to jak dla mnie na pewno nie światowy bestseller (jak informują okładki książek). Jeśli ktoś oczekuje kryminału jak u Mankella, to się rozczaruje. Czytałam po kolei i widziałam błędy, nie wiem czy wynikające z tłumaczenia, czy może z zapomnienia autorki (inny wzrost, wiek itp.). Niemniej jednak jeśli ktoś oczekuje lekkiej, niezobowiązującej...

Bardzo dobry kryminał,Gotlandia.Neonaziści,,są i aktorzy.
Ginie dziennikrka,ładnie opisana Gotlandia.
Powolne śledztwo,prowadzi do celu.
Świetnie się czyta.

Bardzo dobry kryminał,Gotlandia.Neonaziści,,są i aktorzy.
Ginie dziennikrka,ładnie opisana Gotlandia.
Powolne śledztwo,prowadzi do celu.
Świetnie się czyta.

Strategicznie rzecz biorąc jedna z lepszych z serii o Knutasie (n!),o ile nawet nie najlepsza. Choć jak zawsze z zastrzeżeniami. Po pierwsze, książka jest dość krótka 252 strony w wyd. MKO, a mimo to autorka zmieściła streszczenie tego w jakich okolicznościach poznali się Emma Winarve i Johan Berg, ponownie nie mam pojęcia dlaczego to jest seria o Andersie Knutasie (n!),a nie Karin Jacobsson. Autorka zmieściła także w tych 252 stronach informację o tym jak potoczyło się życie Karin, a także jak zakończyła się pięcioletnia pogoń za Verą Petrov i Stefanem Norstromem!!! I wierzcie albo nie jeszcze do tego wszystkiego udało się naszej szanownej autorce zmieścić w tym wszystkim osobną historię kryminalną z liczbą N ofiar (nie chce spojlerować, więc nie powiem) i obarczyć winą za powyższe kilka osób! Borze borówkowy i to wszystko na niespełna 300 stronach!! Serio i bez naśmiewania - jestem pod wrażeniem. Jednak widać ewidentnie, że autorka nie miała pomysłu na Verę i Stefana i skończyło się jak się skończyło. W sumie po tym jak przez pięć tomów wspominała o frustracji Knutasa tym, że ich nie złapał, powinnam się domyśleć, że ich wątek nie skończy się zbyt optymistycznie, oh głupia ja.
W każdym razie. Sama historia z "Ostatniego aktu" nawet, nawet w porządku, jednakowoż ten ostatni plot twist jest dla mnie zbyt wydumany i nie chce mi się wierzyć, że to mogłoby naprawdę tak wyglądać. Bo wiecie, ale nie wiecie - jak czytam książkę, weźmy np. taką "Trędowatą" to ja całym serduszkiem wierze święcie w to, że on jej serio przez te miliony słów napisanych przez Mniszkównę palcem nie tknął ani nawet ona nie śmiała nań spojrzeć. Początek XX wieku ma swoje prawa ;). A kiedy czytam taki "Ostatni akt" to ja sobie myślę, że to taka niezdrowa miłość i takie rzeczy się nie zdarzają, no nie, nie, nie ma opcji po prostu. Więc uczucia mam bardzo mieszane. Nie mniej jednak rozrywka przednia.

Ps. Zastanawialiście się kiedyś czemu one wszystkie noszą majteczki i bluzeczki? Jakby majtek i bluzek nie było? Ja wiem, język literacki itd. Ale skoro tak to czemu nie jeżdżą samochodzikami i nie jadą popracusiować? Mierzi mnie to bardzo.

Strategicznie rzecz biorąc jedna z lepszych z serii o Knutasie (n!),o ile nawet nie najlepsza. Choć jak zawsze z zastrzeżeniami. Po pierwsze, książka jest dość krótka 252 strony w wyd. MKO, a mimo to autorka zmieściła streszczenie tego w jakich okolicznościach poznali się Emma Winarve i Johan Berg, ponownie nie mam pojęcia dlaczego to jest seria o Andersie Knutasie (n!),a...

"Odkąd ciebie poznałam, zmieniłam się.
Nie poznaję samej siebie."

Erika Malm dziennikarka walcząca z rasizmem i nacjonalizmem zostaje zamordowana w pokoju hotelowym. Szybko okazuje się, iż ofiara dostawała pogróżki w związku ze swoją pracą. Jednak Malm nie była święta. Dziennikarka pomimo, iż miała męża i trójkę dzieci wdawała się w liczne romanse. Ostre awantury, jakich dochodziło w rodzinie zwracają uwagę również na męża. Pojawiają się nowe tropy, które prowadzą do teatru w Roma. Śledztwem dowodzi Karin Jacobsson.

Tymczasem komisarz Anders Knutas wyjeżdża na Gran Caria by ścigać zbiegłą morderczynię Verę Petrov.

Jedenaście miesięcy przed zabójstwem Malm, pewna kobieta wdaje się w romans z aktorem. Pomimo, iż jest mężatką, nie zawaha się zrujnować swojego małżeństwa na rzecz młodego kochanka. Z czasem jej miłość będzie rosła, a wraz z nią śmiertelnie niebezpieczna obsesja.

"Jakież żądze wyzwalasz we mnie? Boję się. Lodowate uczucie upadku."

Powieść Mari Jungstedt zdecydowanie jest lepsza od poprzedniej, którą czytałam. Ślepe tropy, zaskakujący morderca czyni "Ostatni akt" godną polecenia. To co mnie wkurzało, to wątek Very Petrov. Nic a nic mnie to nie ciekawiło. Do tego te wzdychające, głupie, naiwne babska i ich żigolaki (nie tylko mam na myśli Felixa). Ciężko było mi przebrnąć przez erotykę, jaką zafundowała w tej historii autorka. Zdecydowanie przesadziła!

"Odkąd ciebie poznałam, zmieniłam się.
Nie poznaję samej siebie."

Erika Malm dziennikarka walcząca z rasizmem i nacjonalizmem zostaje zamordowana w pokoju hotelowym. Szybko okazuje się, iż ofiara dostawała pogróżki w związku ze swoją pracą. Jednak Malm nie była święta. Dziennikarka pomimo, iż miała męża i trójkę dzieci wdawała się w liczne romanse. Ostre awantury, jakich...

Jeden z niewielu kryminałów, w których udało mi się odnaleźć mordercę przed rozwiązaniem zagadki. Autorka przedstawiła dobrze mi znanych bohaterów z wcześniejszych części i ich dalsze losy. Niestety jakoś książka mnie nie powaliła, zabrakło pomysłu na realizację całkiem niezłej fabuły, może to wina tego że "styl" Jungstedt poznałam przy okazji kolejnych powieści. Nie mniej uważam, że autor powinien zaskakiwać wiernych czytelników a tu tych zaskoczeń jest niewiele....

Jeden z niewielu kryminałów, w których udało mi się odnaleźć mordercę przed rozwiązaniem zagadki. Autorka przedstawiła dobrze mi znanych bohaterów z wcześniejszych części i ich dalsze losy. Niestety jakoś książka mnie nie powaliła, zabrakło pomysłu na realizację całkiem niezłej fabuły, może to wina tego że "styl" Jungstedt poznałam przy okazji kolejnych powieści. Nie mniej...

To już trzecia książka Mari Jungstedt, po którą miałam okazję sięgnąć. "Ostatni akt" to kolejna z serii opowiadającej o inspektorze Andersie Knutasie. Tym razem inspektor Knutas, razem ze swoim zastępcą inspektor Karin Jacobsson próbuje rozwikłać zagadkę śmierci szwedzkiej dziennikarki Eriki Malm. I gdy w połowie książki pomyślałam, że to bez sensu, bo już się domyśliłam, kto zabił, to jednak okazało się, że się myliłam, że mój typ wcale nie był mordercą. Jakże przyjemnie jest zostać zaskoczonym!

Zaletą książek Jungstedt jest to, że są napisane przystępnym językiem, a także, co ostatnio dla mnie ważne, rozdziały nie są długie, co pozwala przerwać czytanie w każdej chwili, bez konieczności zostawiania książki w środku rozdziału (dzięki temu mogę przeczytać kilka rozdziałów nawet, gdy nie mam dużo czasu).

http://poranekzksiazka.blogspot.com/2017/01/ostatni-akt-mari-jungstedt-2.html

To już trzecia książka Mari Jungstedt, po którą miałam okazję sięgnąć. "Ostatni akt" to kolejna z serii opowiadającej o inspektorze Andersie Knutasie. Tym razem inspektor Knutas, razem ze swoim zastępcą inspektor Karin Jacobsson próbuje rozwikłać zagadkę śmierci szwedzkiej dziennikarki Eriki Malm. I gdy w połowie książki pomyślałam, że to bez sensu, bo już się domyśliłam,...

Jak zawsze sensacyjnie, kryminalnie i z klasą. Sięgając wiem, że się nie zawiodę a na pewno odprężę.

Jak zawsze sensacyjnie, kryminalnie i z klasą. Sięgając wiem, że się nie zawiodę a na pewno odprężę.

Niezbyt oryginalne, dość przewidywalne, niezbyt kunsztowne i odrobinę męczące. Kryminał, jakich wiele. Można przeczytać, ale istnieją o wiele ciekawsze pozycje w gatunku.

Niezbyt oryginalne, dość przewidywalne, niezbyt kunsztowne i odrobinę męczące. Kryminał, jakich wiele. Można przeczytać, ale istnieją o wiele ciekawsze pozycje w gatunku.

Bardzo sprawnie się czyta. Ale rozwiązanie takie rozmamlane.

Bardzo sprawnie się czyta. Ale rozwiązanie takie rozmamlane.