Mój Nowy Jork

więcej tam info o tym jak znane osoby stały się Nowojorczykami i jak do tego doszło. podobały mi się zdjęcia

więcej tam info o tym jak znane osoby stały się Nowojorczykami i jak do tego doszło. podobały mi się zdjęcia

Gdyby to był tylko album fotograficzny, to byłoby to dzieło w marę udane – zdjęcia są fantastyczne, choć to zbór autorstwa wielu osób. Jednak, zgodnie z założeniami, ma to być książka, w której „słynni nowojorczycy opowiadają o swoim mieści”. I jako książka kompletnie rozczarowuje. Jest to zlepek jakiś dość przypadkowych wypowiedzi „słynnych nowojorczyków” wplecionych w słaby tekst Alessandry Mattanza. Są tu same ogólniki, zalążki biografii opisywanych osób, jakieś urywkowe skojarzenia z miastem, sporo wodolejstwa. Teksty na poziomie bardzo mało ambitnych kolorowych pisemek. Pomysł na książkę był dobry, jednak całkowicie położony.

Gdyby to był tylko album fotograficzny, to byłoby to dzieło w marę udane – zdjęcia są fantastyczne, choć to zbór autorstwa wielu osób. Jednak, zgodnie z założeniami, ma to być książka, w której „słynni nowojorczycy opowiadają o swoim mieści”. I jako książka kompletnie rozczarowuje. Jest to zlepek jakiś dość przypadkowych wypowiedzi „słynnych nowojorczyków” wplecionych w...

Bogato zdobiona licznymi, super kolorowymi, pięknymi zdjęciami opowieść o ludziach Nowego Jorku, o mieście, jego klimacie, kolorach, nastrojach. Podzielona na rozdziały, w których autorka książki oddaje głos Nowojorczykom, wśród nich Robertowi Deniro, Woodemu Allenowi, czy Yoko Ono. Warto poczytać, jak zarośli się z miastem oferującym niezliczone możliwości, czy z nich skorzystali. Jaki wpływ na życie człowieka ma miejsce, w którym się urodził i dorastał. Polecam (pewnie dlatego, że marzę o podróży do Wielkiego Jabłka ...)

Bogato zdobiona licznymi, super kolorowymi, pięknymi zdjęciami opowieść o ludziach Nowego Jorku, o mieście, jego klimacie, kolorach, nastrojach. Podzielona na rozdziały, w których autorka książki oddaje głos Nowojorczykom, wśród nich Robertowi Deniro, Woodemu Allenowi, czy Yoko Ono. Warto poczytać, jak zarośli się z miastem oferującym niezliczone możliwości, czy z nich...

Nie rozumiem tak negatywnej oceny treści książki. Ja skończyłam czytać i miałam ochotę zacząć od nowa! To z założenia nie miał być przewodnik, stąd twierdzenie że za mało w niej Nowego Jorku jest bezzasadne. Moim zdaniem każde zdanie wypowiedziane w książce jest o Nowym Jorku pomimo, że nie w każdym zdaniu pada nazwa ,,Nowy Jork". Skoro o mieście mówią ludzie (faktycznie część z nich mało znana w Polsce),tym bardziej należy poznać ogólne życiorysy, żeby zrozumieć samych opowiadających ale i to, co ich łączy z NY. Zaryzykuję stwierdzenie, że ,,Mój Nowy Jork" najbardziej przemawia do czytelników, którzy znają miasto. Opisy typu ,,magiczne", ,,pełne energii", ,,inspirujące" bez bliższego wyjaśnienia ze strony autorki mogą wydawać się jałowe i mało znaczące. Mając własne asocjacje z Nowym Jorkiem wiemy dokładnie o czym osoby, którym autorka oddaje głos mówią i co czują, dlaczego akurat danym miejscem się zachwycają. Nie potrzebne są dodatkowe opisy i wyjaśnienia. Czytamy te niby ,,zdawkowe" stwierdzenia, przywołujemy własne wspomnienia, do tego patrzymy na cudowne zdjęcia i wiemy, że nie ważne czy celebryta, czy turysta- Nowy Jork zachwyca każdego z innego powodu; miasto faktycznie jest piękne i nie pozwala o sobie zapomnieć, ponieważ jest ,,szczególne i niepowtarzalne".- Martin Scorsese

Nie rozumiem tak negatywnej oceny treści książki. Ja skończyłam czytać i miałam ochotę zacząć od nowa! To z założenia nie miał być przewodnik, stąd twierdzenie że za mało w niej Nowego Jorku jest bezzasadne. Moim zdaniem każde zdanie wypowiedziane w książce jest o Nowym Jorku pomimo, że nie w każdym zdaniu pada nazwa ,,Nowy Jork". Skoro o mieście mówią ludzie (faktycznie...

3 gwiazdki bo piękne zdjęcia, bez nich książka nie zasługiwałaby nawet na jedną.

3 gwiazdki bo piękne zdjęcia, bez nich książka nie zasługiwałaby nawet na jedną.

Potężne rozczarowanie. Pięknie wydana książka ze wspaniałymi zdjęciami. Temat potencjalnie niezwykle ciekawy... a potraktowany miałko, amatorsko. Tekst ciężkostrawny i pseudo-artystyczny. Zamiast głębokiego poznania miasta oczami jego wybitnych mieszkańców, mamy płytkie opisy rodem z Wikipedii "okraszone" dziwnymi epitetami autorki. Zdecydowanie odradzam!

Potężne rozczarowanie. Pięknie wydana książka ze wspaniałymi zdjęciami. Temat potencjalnie niezwykle ciekawy... a potraktowany miałko, amatorsko. Tekst ciężkostrawny i pseudo-artystyczny. Zamiast głębokiego poznania miasta oczami jego wybitnych mieszkańców, mamy płytkie opisy rodem z Wikipedii "okraszone" dziwnymi epitetami autorki. Zdecydowanie odradzam!

Niestety rozczarowanie. Książka sygnowana znaczkiem National Geographic nawet nie zbliża się do poziomu artykułów, które można znaleźć w tym popularnym czasopiśmie geograficznym. W zamyśle miał to być zbiór opowieści sławnych Nowojorczyków o swoim mieście. Gdyby rzeczywiście tak było, gdyby autorka w pełni oddała im głos, gdyby im ciągle nie przerywała, gdyby zamilkła i ograniczyła się do krótkich biogramów swoich bohaterów i pozwoliła im mówić swoim głosem o swoim mieście, o mieście, w którym żyją i które kochają, mogłaby z tego wyjść całkiem ciekawa pozycja. A tak wyszedł irytujący, pretensjonalny zbiorek dla osób spragnionych obcowania z celebrytami.

Naprawdę trzeba się natrudzić, żeby przebrnąć przez ten pseudowyszukany język autorki i dowiedzieć się czegoś konkretnego o sławnych nowojorczykach i ich mieście. W momencie, gdy na początku rozdziału o Robercie De Niro czytam „... zdołał zamienić szarzyznę w olśniewajace dzieło sztuki niczym rzeźbiarz gołymi rękoma kształtujący martwy beton ulic. Artysta twórczą iskrą roznieca tysiące emocji i rozjaśnia twarze znane z manhattańskiego tygla. Wielki mecenas miasta potrafi enklawę sfatygowanych chodników i podniszczonych budynków przekształcić w kwitnącą dzisiaj TriBeCę”, to ja tak naprawdę nie wiem, o co chodzi. Nie prościej napisać, że aktor jest właścicielem hotelu i trzech restauracji w nowojorskiej dzielnicy Tribeca, a także współorganizatorem cieszącego się dużym powodzeniem festiwalu filmowego Tribeca Film Festival. Czy trzeba wszystko na siłę komplikować?

Dziwny jest też dobór sławnych Nowojorczyków. Oczywiście obecność Roberta De Niro, Ala Pacino, czy Woody Allena, urodzonych, mieszkających i na trwale związanych z Miastem, nie podlega dyskusji. Natomiast dziwnie w tym gronie wygląda obecność tych, którzy zagościli tam względnie krótko, jak James Franco czy Jack Huston. Rażące błędy w redakcji lub w tłumaczeniu (Statua Wolności nie leży na Wyspie Ellisa, tylko na Wyspie Wolności; Empire State Building nie wybudowano w 1901 r., tylko 30 lat później) nie polepszają negatywnego odczucia. Zatem ku przestrodze, bo przy dosyć wysokiej cenie książki, mogą nas skusić zdjęcia. Zdjęcia są naprawdę bardzo dobre. W zasadzie najlepiej by było, gdyby to był tylko album z podpisami.

Niestety rozczarowanie. Książka sygnowana znaczkiem National Geographic nawet nie zbliża się do poziomu artykułów, które można znaleźć w tym popularnym czasopiśmie geograficznym. W zamyśle miał to być zbiór opowieści sławnych Nowojorczyków o swoim mieście. Gdyby rzeczywiście tak było, gdyby autorka w pełni oddała im głos, gdyby im ciągle nie przerywała, gdyby zamilkła i...

Bardzo ładne zdjęcia, jednak treść mnie nie zachwyciła. Więcej tam biografii, niż historii miasta.

Bardzo ładne zdjęcia, jednak treść mnie nie zachwyciła. Więcej tam biografii, niż historii miasta.

Treść bardzo średnia, zdjęcia bardzo fajne.

Treść bardzo średnia, zdjęcia bardzo fajne.

Zdjęcia super. Treść nie powala... dość płytkie potraktowanie tematu

Zdjęcia super. Treść nie powala... dość płytkie potraktowanie tematu