Ogólnie ciężko napisana ale dość ciekawa krytyka kapitalizmu ale nie z pozycji socjalizmu.

Ogólnie ciężko napisana ale dość ciekawa krytyka kapitalizmu ale nie z pozycji socjalizmu.

Tematyka książki, a właściwie całego cyklu jest bardzo interesująca. Ostrzyłem sobie zęby na lekturę "Jałowego pieniądza" od dłuższego czasu. Po przeczytaniu tomu I-go, z przykrością muszę skonstatować, że raczej nie poleciłbym tej lektury.

Zagadnienia ekonomiczne nie są moją mocną stroną, jednakże odnoszę nieodparte wrażenie, że tak jest również w przypadku autora. Niesamowicie rozwlekłe wywody, wiele niepotrzebnych, obszernie opisywanych wątków pobocznych - wszystko to sprawia, że lektura jest po prostu nudna. Do tego należy dodać - niestety - dość toporny styl pisania.

Przed zupełnym rozczarowaniem bronią pozycji niektóre fragmenty, ale być może uważam tak tylko z uwagi na swoje braki w wiedzy z zakresu ekonomii i jej historii.

Na plus - jakość wydania, choć nie ustrzeżono się kilku błędów edytorskich.

Tematyka książki, a właściwie całego cyklu jest bardzo interesująca. Ostrzyłem sobie zęby na lekturę "Jałowego pieniądza" od dłuższego czasu. Po przeczytaniu tomu I-go, z przykrością muszę skonstatować, że raczej nie poleciłbym tej lektury.

Zagadnienia ekonomiczne nie są moją mocną stroną, jednakże odnoszę nieodparte wrażenie, że tak jest również w przypadku autora....

W mojej opinii, nie sposób zrozumieć zasad funkcjonowania współczesnego świata anglosaskiego bez przeczytania tej książki. Naprawdę warto sięgnąć po tę pozycję.

W mojej opinii, nie sposób zrozumieć zasad funkcjonowania współczesnego świata anglosaskiego bez przeczytania tej książki. Naprawdę warto sięgnąć po tę pozycję.

Lektura jałowa.
Autor rozwodzi się nad związkiem lichwy, sodomii, Żydów, alchemii, renesansu i reformacji. Niestety nie jest w stanie tego związku wykazać inaczej niż przez wielokrotne powtórzenia swoich tez.

Proszę nie liczyć, że to książka z dziedziny historii ekonomii. Brak logicznego wywodu, brak odwołań do źródeł, brak nawiązania do badań ilościowych z zakresu ekonomii.
Twierdzenie, że autor odnosi się do społecznej nauki kościoła jest obraźliwe dla katolików.

Historia lichwy i wyzysku może być ciekawa. Pomysł nie jest zły, ale do jego realizacji potrzebne są zdolności literackie, odpowiedni warsztat historyka i próba obiektywnego zrozumienia przeszłości.

Z chęcią przeczytam kolejne tomy i mam nadzieję, że wystąpią w nich masoni, kosmici, weganie oraz antyszczepionkowcy.

Lektura jałowa.
Autor rozwodzi się nad związkiem lichwy, sodomii, Żydów, alchemii, renesansu i reformacji. Niestety nie jest w stanie tego związku wykazać inaczej niż przez wielokrotne powtórzenia swoich tez.

Proszę nie liczyć, że to książka z dziedziny historii ekonomii. Brak logicznego wywodu, brak odwołań do źródeł, brak nawiązania do badań ilościowych z zakresu...

Książka bardzo dobra. Po jej przeczytaniu z chęcią zabieram się za kolejny tom. Jones podjął się próby ujęcia w ramy czasowe ideologii jaką jest kapitalizm. Wyszło mu to świetnie a zarazem genialnie odnosi się do świętości jaką jest praca. W obecnych czasach jest nam potrzebne ciągłe przypominanie, że to właśnie ona jest podstawą bogactwa i wartości a nie pieniądz gdyż pieniądz jest tylko potwierdzeniem wartości produktu lub usługi, która jest efektem końcowym pracy.

Książka bardzo dobra. Po jej przeczytaniu z chęcią zabieram się za kolejny tom. Jones podjął się próby ujęcia w ramy czasowe ideologii jaką jest kapitalizm. Wyszło mu to świetnie a zarazem genialnie odnosi się do świętości jaką jest praca. W obecnych czasach jest nam potrzebne ciągłe przypominanie, że to właśnie ona jest podstawą bogactwa i wartości a nie pieniądz gdyż...

Bardzo ciekawe spojrzenie na ekonomiczną historię późnego średniowiecza i renesansu.

Autor, kierując się zdrowym rozsądkiem i chrześcijańską tradycją, opisuje proces w jaki praktyka lichwy przyczyniła się do wyniszczenia gospodarczego społeczności średniowiecznej Europy - zaczynając od robotników najemnych a kończąc na książętach i rodach bankierskich.

Autor wychodzi z założenia, że źródłem bogactwa i dobrobytu jest praca i jej owoce a nie złoto i pieniądz jako taki. Prawda ta (oczywista w średniowieczu ale również i u Adama Smitha),została zapomniana w pewnym momencie historii (proces ten zaczął się w XIV wieku???) i różnej maści "ekonomiści" zaczęli zastanawiać się nad pomnażaniem złota a nie bogactwa i dobrobytu, czym cofneli społeczeństwo do starożytności, którą gardziła pracą.

Książka godna polecenia.

Bardzo ciekawe spojrzenie na ekonomiczną historię późnego średniowiecza i renesansu.

Autor, kierując się zdrowym rozsądkiem i chrześcijańską tradycją, opisuje proces w jaki praktyka lichwy przyczyniła się do wyniszczenia gospodarczego społeczności średniowiecznej Europy - zaczynając od robotników najemnych a kończąc na książętach i rodach bankierskich.

Autor wychodzi z...

Antyrozumowe bzdety, umyślnie wydane w trzech tomach, gdyż to świetna farma złota, zbudowana na plecach ludzi bez pojęcia o ekonomii i historii gospodarczej.

Niedobrze mi się robi jak widzę jakieś brednie o neoliberalizmie, pozbawionym definicji naukowej i używanym do przypinania mu losowych, negatywnych konotacji, w zależności od potrzeb danego delikwenta, zajmującego się intelektualną prostytucją. Ale to tylko jeden element. Mamy tu jeszcze powoływanie się na laborystyczną teorię wartości, obaloną prawie 1,5 wieku temu. Mamy niezrozumienie czym jest pieniądz, bogactwo, wartość - autor najwyraźniej uznał, że użycie żenującego, nacechowanego emocjonalnie słowa "lichwa" będzie sensowniejsze niż mówienie o faktach. Mamy niesamowity pokaz arogancji, bo Jones przecież lepiej wie czy ktoś zawiera dobrowolną umowę czy nie - jeżeli musisz oddać komuś pożyczoną kwotę + odsetki, to jest to pasożytnictwo! Co z tego, że tobie się taki układ podobał, neoliberale?!

Co tam jeszcze mamy? Upadek świata zachodniego! Nie ma on przecież nic wspólnego z rozpowszechnieniem się fałszywych idei, chodzi o to, że nie ma kościelnego zakazu lichwy, tego samo, który obchodzono na pierdyliard sposób od zawsze! Mamy w tej książce także smutne sapanie na poziomie "wolność to niewola", zupełnie pozbawioną rąk i nóg próbę zdiagnozowania przyczyn procesu decywilizacyjnego, mamy fałszywą troskę o konsumentów, przy jednoczesnym agitowaniu za zbrodniczymi ideami, uderzającymi przede wszystkim w nich, mamy kolektywistyczne, zwierzęce myślenie.

Zdecydowanie odradzam.

Antyrozumowe bzdety, umyślnie wydane w trzech tomach, gdyż to świetna farma złota, zbudowana na plecach ludzi bez pojęcia o ekonomii i historii gospodarczej.

Niedobrze mi się robi jak widzę jakieś brednie o neoliberalizmie, pozbawionym definicji naukowej i używanym do przypinania mu losowych, negatywnych konotacji, w zależności od potrzeb danego delikwenta, zajmującego się...