Jak złapać rosyjskiego szpiega

Co za słabizna... Dobrze że kupiłem na jakiejś wyprzedaży za marne pieniądze. Choć w sumie tak sobie myślę że mógłbym je wydać na dwa browary w knajpie. Pożytek byłby większy niż z tej "lektury" :-P

Co za słabizna... Dobrze że kupiłem na jakiejś wyprzedaży za marne pieniądze. Choć w sumie tak sobie myślę że mógłbym je wydać na dwa browary w knajpie. Pożytek byłby większy niż z tej "lektury" :-P

Gdyby nie tytuł, prawdopodobnie nie wypożyczyłbym tej książki. Może w ten sposób autorzy chcieli zwiększyć sprzedaż. Fani książek o szpiegach czy tajnych służbach nie mają w niej czego szukać. W zasadzie książka ta powinna nosić tytuł: Naveed Jamali - biografia. Przez pierwsze 130 stron tak to właśnie wygląda.

Gdyby nie tytuł, prawdopodobnie nie wypożyczyłbym tej książki. Może w ten sposób autorzy chcieli zwiększyć sprzedaż. Fani książek o szpiegach czy tajnych służbach nie mają w niej czego szukać. W zasadzie książka ta powinna nosić tytuł: Naveed Jamali - biografia. Przez pierwsze 130 stron tak to właśnie wygląda.

Książka jest o tyle ciekawa, że pokazuje niechcący kilka ciekawych cech społeczeństwa amerykańskiego z punktu widzenia urodzonego na miejscu pierwszego pokolenia dzieci imigrantów. Główny bohater niespecjalnie przykłada się do nauki, co było pasją jego rodziców, którzy przyjechali do Stanów budować swoją przyszłość m.in. dzięki wykształceniu. Ale w końcu i do młodzieńca dociera, że nie można całe życie oglądać hollywoodzkich filmów o wojnie i bawić się żołnierzykami. Postanawia wcielić w czyn swoje pasje. Armia daje mu taką szansę. Strony książki to (obok głównego wątku - łapania szpiega) niekończący się korowód ludzi, którzy albo byli wojskowymi, albo są agentami, albo są wojskowymi a byli agentami, albo są weteranami a będą policjantami lub marynarzami... Mnogość powiązań, znanego z zimnowojennej propagandy, kompleksu militarno-przemysłowego zapiera dech w piersiach. On istnieje i ma się znakomicie. W osobie autora zyskał kolejnego żołnierza.

Książka jest o tyle ciekawa, że pokazuje niechcący kilka ciekawych cech społeczeństwa amerykańskiego z punktu widzenia urodzonego na miejscu pierwszego pokolenia dzieci imigrantów. Główny bohater niespecjalnie przykłada się do nauki, co było pasją jego rodziców, którzy przyjechali do Stanów budować swoją przyszłość m.in. dzięki wykształceniu. Ale w końcu i do młodzieńca...

Temat jest ciekawy: młody człowiek, który jest współwłaścicielem firmy, dostaje zlecenie od rosyjskiego dyplomaty na znalezienie książek i dokumentów niedostępnych dla obywateli niemających amerykańskiego obywatelstwa. Umawia się z agentami FBI, że będzie przekazywał im relacje ze spotkań z rosyjskim szpiegiem. Zostaje podwójnym agentem.
Realizacja tematu zostawia wiele do życzenia. Książka jest oparta na faktach. Autor ze szczegółami opisuje zdarzenia i rozmowy. Nadmiar szczegółów jest w miarę czytania coraz bardziej męczący. Czytając miałam wrażenie, że historię opowiada mi dosyć nudna osoba nie potrafiąca na chwilę zejść z tematu.

Temat jest ciekawy: młody człowiek, który jest współwłaścicielem firmy, dostaje zlecenie od rosyjskiego dyplomaty na znalezienie książek i dokumentów niedostępnych dla obywateli niemających amerykańskiego obywatelstwa. Umawia się z agentami FBI, że będzie przekazywał im relacje ze spotkań z rosyjskim szpiegiem. Zostaje podwójnym agentem.
Realizacja tematu zostawia wiele do...

Przeczytasz tę książkę jednym tchem i z wypiekami na twarzy, jeżeli masz 13 lat, temperament żółwia, pasjonujesz się sklejaniem modeli okrętów wojennych, a największą przygodą Twojego życia była jak dotąd wycieczka do Muzeum Lotnictwa. Książka trzyma w napięciu niczym gra w warcaby. Podejrzewam, że ktoś kiedyś powiedział autorowi przy piwie: "normalnie stary mógłbyś o tym książkę napisać!", a on biedny nie załapał, że to było w żartach. Na bazie ciekawej historii z dużym potencjałem dramatycznym udało mu się napisać książkę nudną i żenującą. W dodatku językiem, jakiego w wypracowaniu szkolnym nie powstydziłby się słaby uczeń czwartej klasy podstawówki. Przeczytanie tej książki uczciłem minutą ciszy.

Przeczytasz tę książkę jednym tchem i z wypiekami na twarzy, jeżeli masz 13 lat, temperament żółwia, pasjonujesz się sklejaniem modeli okrętów wojennych, a największą przygodą Twojego życia była jak dotąd wycieczka do Muzeum Lotnictwa. Książka trzyma w napięciu niczym gra w warcaby. Podejrzewam, że ktoś kiedyś powiedział autorowi przy piwie: "normalnie stary mógłbyś o tym...

Uśmiałem się przy tej książce, kręcąc jednocześnie głową z podziwem. Chłopak bez żadnego zawodowego przygotowania wydymał sowieckiego agenta. Warto przeczytać!

Uśmiałem się przy tej książce, kręcąc jednocześnie głową z podziwem. Chłopak bez żadnego zawodowego przygotowania wydymał sowieckiego agenta. Warto przeczytać!

Książka z serii czytasz czekaz az cos sie zdazy a tu nic i tak kilkakrotnie.

Książka z serii czytasz czekaz az cos sie zdazy a tu nic i tak kilkakrotnie.

Ta książka to jakaś pomyłka albo PPP (podręcznik postaw patrtiotycznych) dla młodych, naiwnych Amerykanów. Może też to być nieudolna próba zdyskredytowania Rosjan i ukazania ich jako idiotów. Główny bohater, mimo zapewnień swoich znajomych, nie popisuje się szczególną inteligencją. Szkoda mi tylko pieniędzy wydanych na tą pozycję. A przeczytałem ją, bo wydałem na nią swoje ciężko zarobione pieniądze. Gdybym ją posiadał ze zbiorów bibliotecznych to po dwóch pierwszych rozdziałach sprintem bym pędził do zwrotu. Książka napisana prostym, wręcz trywialnym językiem. Czasem wulgarnym. Totalny brak głębszych przemyśleń. Nie polecam.

Ta książka to jakaś pomyłka albo PPP (podręcznik postaw patrtiotycznych) dla młodych, naiwnych Amerykanów. Może też to być nieudolna próba zdyskredytowania Rosjan i ukazania ich jako idiotów. Główny bohater, mimo zapewnień swoich znajomych, nie popisuje się szczególną inteligencją. Szkoda mi tylko pieniędzy wydanych na tą pozycję. A przeczytałem ją, bo wydałem na nią swoje...

Książka „Jak złapać rosyjskiego szpiega” jest książką, w której główny bohater a zarazem autor książki opisuje, jak spełniał swoje marzenie o byciu agentem. Nie był profesjonalistą, decyzję o obronie ojczyzny podjął po zamach z 11 września 2001 roku na WTC w Nowym Jorku. Opisuje on swoje przygotowania do zostania agentem oraz cały przebieg „agentury”. Zdziwią się ci, którzy pomyślą, że znajdą tu opisy akcji rodem z Jamesa Bonda czy innych filmów szpiegowskich. Książka moim zdaniem jest ciekawa, jednak nie porywająca. Czytałam ją dość długo a po skończeniu wręczyłam znajomemu, którego interesują oparte na faktach historie szpiegowskie.

Książka „Jak złapać rosyjskiego szpiega” jest książką, w której główny bohater a zarazem autor książki opisuje, jak spełniał swoje marzenie o byciu agentem. Nie był profesjonalistą, decyzję o obronie ojczyzny podjął po zamach z 11 września 2001 roku na WTC w Nowym Jorku. Opisuje on swoje przygotowania do zostania agentem oraz cały przebieg „agentury”. Zdziwią się ci, którzy...

Rozczarowująca. Główny bohater i jego przemyślenia mało intrygująca, za to bardzo irytujące.

Rozczarowująca. Główny bohater i jego przemyślenia mało intrygująca, za to bardzo irytujące.