Już dość dawno czytałam pierwszy tom przedstawiający losy Clo i Jaxa, ale jako, ze zrobiła ona na mnie nie najgorsze wrażenie to postanowiłam kontynuować czytanie serii... i nie wiem czy to nie był błąd.

Clo i Jax spotkali się po... dziewięciu? latach. Jax nienawidzi Clo, a ona marzy o tym, aby móc porozmawiać i wyjaśnić przeszłość... i gdyby skupiło się to na teraźniejszej relacji bohaterów i zmaganiach to chyba byłoby całkiem dobrze, ale krew mnie zalała, kiedy książka okazała się znów w 70% retrospekcją przeszłości. Ja rozumiem, że to ważne w tej serii, abyśmy wiedzieli co wydarzyło się lata temu, ale poco aż tak to rozciągać? Autorka rozwleka wszystko w nieskończoność, nuda po prostu mnie zalała i nie wiedziałam czy to rzucić czy co z tym zrobić. Można było opisać tą przeszłość w 1/3 objętości tego co było, bez tym totalnie przydługich opisów i automatycznie wszystko byłoby przyjemniejsze.

Na koniec dostajemy znów chwilę z bohaterami w teraźniejszości. Też to szału nie zrobiło, ale gdyby autorka rozwinęła tą część książki to myślę, że wyszłoby jej to na dobre. Oczywiście na koniec musiała zszokować i tym samym znów biję się z myślami czy czytać tom trzeci czy nie? Bo jeśli znów dostanę samą rekonstrukcję z przeszłości to nie podołam.

Dla mnie słabo - jak widać po ocenie. Nie poleciłabym.

Już dość dawno czytałam pierwszy tom przedstawiający losy Clo i Jaxa, ale jako, ze zrobiła ona na mnie nie najgorsze wrażenie to postanowiłam kontynuować czytanie serii... i nie wiem czy to nie był błąd.

Clo i Jax spotkali się po... dziewięciu? latach. Jax nienawidzi Clo, a ona marzy o tym, aby móc porozmawiać i wyjaśnić przeszłość... i gdyby skupiło się to na...