Scruton może nie odkrywa Ameryki, ale potrafi interesująco przeprowadzić swoj wywód. Choć naturalnie trzeba mieć świadomość, że jego perspektywa zawsze była i jest europocentryczna, więc ta książka będzie ciężkostrawna dla wszystkich czytelników, którzy taką postawę samą w sobie traktują jako zbrodnię.

Scruton może nie odkrywa Ameryki, ale potrafi interesująco przeprowadzić swoj wywód. Choć naturalnie trzeba mieć świadomość, że jego perspektywa zawsze była i jest europocentryczna, więc ta książka będzie ciężkostrawna dla wszystkich czytelników, którzy taką postawę samą w sobie traktują jako zbrodnię.

Postanowiłem sięgnąć po autora o innych poglądach niż moje. Spotkanie może nie było najgorsze, ale nie zaliczyłbym go do szczególnie udanych. Przede wszystkim naciągana wydaje mi się teza, że w Europie praktycznie nie występował wpływ religii na stanowienie prawa. Owszem, Scruton wspomina o sporze o inwestyturę, ale go wyraźnie bagatelizuje. Można odnieść wrażenie, że konflikt trwający około 250 lat praktycznie nie wpłynął na politykę w Europie. W starożytnej Grecji w procesie Sokratesa religia też odgrywała istotną rolę.
Niezbyt przypadło mi do gustu także czerpanie dużej liczby przykładów ze literatury czy architektury. Jestem świadomy, że stanowią one istotny element kultury, ale analiza konfliktu zachód-islam wydaje mi się zdecydowanie chybiona. Pozwolę sobie na hiperbolizację: czasami można odnieść wrażenie, że wg Scrutona przyczyną zamachów terrorystycznych w Europie był fakt, że muzułmanom nie podoba się modernistyczna architektura.
W książce oczywiście znalazło się narzekanie na dzisiejszą młodzież omamioną seksem i narokotykami, dla której nie ma żadnej świętości. Pojawiło się także marudzenie na poprawność polityczną. Tego typu zagadnienia mogę znaleźć na pierwszym lepszym prawicowym blogu i nie muszę sięgać po książkę człowieka uważanego za jednego z najważniejszych intelektualistów.
Scruton zawarł jednak kilka celnych obserwacji. Jedną z nich jest zauważenie, że w demokracjach procesy wyboru razem dokonują obcy sobie ludzie. Myślę, że ten fakt jest warty uświadomienia, gdyż może prowadzić do zrozumienia ograniczeń demokracji (co nie zmienia faktu, że współzcesnego demoliberalizmu nie zamieniłbym na inny ustrój).

Postanowiłem sięgnąć po autora o innych poglądach niż moje. Spotkanie może nie było najgorsze, ale nie zaliczyłbym go do szczególnie udanych. Przede wszystkim naciągana wydaje mi się teza, że w Europie praktycznie nie występował wpływ religii na stanowienie prawa. Owszem, Scruton wspomina o sporze o inwestyturę, ale go wyraźnie bagatelizuje. Można odnieść wrażenie, że...