Po drugiej stronie kartki

Książka dla młodzieży, drugi tom, nie porwał mnie tak jak tom 1 ale powiedzmy że może być :)

Książka dla młodzieży, drugi tom, nie porwał mnie tak jak tom 1 ale powiedzmy że może być :)

Pokaż mimo to

"Po drugiej stronie kartki"to kontynuacja historii Deliah i Oliviera z pierwszej części -"Z innej bajki".
Ta część jest inna od poprzedniej ,brakuje mi w niej trochę więcej magii ,baśń jest tu wymieszana z realizmem i przez to mam trochę mieszane uczucia.Autorki wyciągając baśniowego bohatera do realnego świata doskonale bawią się i sprawiają,że inaczej będę patrzeć na bajki o "księciach na białym koniu". Jest to ciepła i sympatyczna opowieść o miłości ale i doskonała historia o tym jak żyć z takim księciem w rzeczywistości ,czy zawsze jest to .."żyli długo i szczęśliwie". Jak to w bajkach i w świecie realnym bywa nigdy nie jest tak słodko.Tak i w "Po drugiej stronie kartki" mamy chwile gdzie się uśmiechałam,bawiłam się z głównymi bohaterami ale i też przeżywałam chwile smutku i wzruszeń.
Myślę,że duet jaki stworzyła Jodi Picoult ze swoja córką Samantha Van Leer jest doskonały.Obie stworzyły coś innego ,stworzyły historię,która czyta się szybko i dynamicznie,da się odczuć jakie relacje łączą obie kobiety.
Oczywiście wielki plus za szatę graficzną.Zmienna czcionka w różnym kolorze,piękne baśniowe obrazki,starannie wykonane, kolorowe, wtapiające się wręcz w całość – idealnie pasują do lektury.Nie ma może ich tak dużo ale całość nadrabiają niewielkie obrazki,które znajdują się na początkach rozdziałów i które zdradzają nam co nieco, o czym będzie w nich mowa.
Podsumowując:to świetna lektura,pełna doskonałych cytatów, bohaterowie na tyle wyraźni,że każdy znajdzie swego ulubionego i na pewno nikt nie będzie się nudził czytając"Po drugiej stronie kartki"

"Po drugiej stronie kartki"to kontynuacja historii Deliah i Oliviera z pierwszej części -"Z innej bajki".
Ta część jest inna od poprzedniej ,brakuje mi w niej trochę więcej magii ,baśń jest tu wymieszana z realizmem i przez to mam trochę mieszane uczucia.Autorki wyciągając baśniowego bohatera do realnego świata doskonale bawią się i sprawiają,że inaczej będę patrzeć na...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Przyjemna ksiazka, o tym jak ksiaze postanowil uciec z bajki. Delilah- nastoletnia dziewczyna zakochana w disneyowskich filmach i opowiesciach pod wplywem roznych zbiegow okolicznosci ozywia swojego ksiecia Olivera i teraz moze spedzac czas z jego rzeczywista wersja na ziemi. Szybko jednak okazuje sie,ze swiat ludzi jest skomplikowany,a zycie to nie tylko szczesliwe zakonczenia.Po poczatkowych perypetiach Olivera w liceum problemy pojawia sie z innej strony.Jak to zwykle bywa milosc zostaje wystawiona na probe.Moze ksiaze istnieje tylko w naszej wyobrazni?

Przyjemna ksiazka, o tym jak ksiaze postanowil uciec z bajki. Delilah- nastoletnia dziewczyna zakochana w disneyowskich filmach i opowiesciach pod wplywem roznych zbiegow okolicznosci ozywia swojego ksiecia Olivera i teraz moze spedzac czas z jego rzeczywista wersja na ziemi. Szybko jednak okazuje sie,ze swiat ludzi jest skomplikowany,a zycie to nie tylko szczesliwe...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Uporządkujmy tych kilka faktów o powieści..

Oskar powoli odnajduje się w swoim nowym świecie - po przeszkoleniu przez Deliah coraz lepiej w nim funkcjonuje, zresztą, nie ukrywając, coraz bardziej się nim fascynuje i coraz trudniej tez wyobraża sobie ewentualny powrót do bajki, którą opuścił. Swoim podejściem do życia (spokój, życzliwość, osobowością) zaskakuje nauczycielkę, a urodą przyciąga szkolne piękności. Zdecydowanie, chłopak jest szczęśliwy, a u boku ma swoją fantastyczną przyjaciółkę w osobie Deliah, która pomaga mu we wszystkim.

W tym samym czasie, w drugim książkowym wymiarze, Edgar tak świetnie się już w nim nie czuje. Początkowo był zafascynowany światem, który sam stworzył. Z czasem jednak dostrzega jego pełną monotonię, która nic nie wznosi, nie ekscytuje, nie daje radości i tego uczucia adrenaliny, które towarzyszyło podczas tworzenia historii. Postacie bajki czują się znużone i niepotrzebne, kiedy po zmianie fabuły żaden Czytelnik nie sięgnął po powieść, a przecież to dla odbiorców odgrywają swoje role..

Pewnego razu z drugiego świata pojawia się anonimowa wiadomość wzywająca Oskara do powrotu do jego świata. Okazuje się, że powieść wzywa swojego oryginalnego bohatera, bo samoczynnie fabuła powraca do pierwotnego stanu, a wówczas Oskar opuści rzeczywisty świat Deliah i życie, w którym naprawdę się odnalazł na nowo..

Uporządkujmy tych kilka faktów o powieści..

Oskar powoli odnajduje się w swoim nowym świecie - po przeszkoleniu przez Deliah coraz lepiej w nim funkcjonuje, zresztą, nie ukrywając, coraz bardziej się nim fascynuje i coraz trudniej tez wyobraża sobie ewentualny powrót do bajki, którą opuścił. Swoim podejściem do życia (spokój, życzliwość, osobowością) zaskakuje...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

200

200

Pokaż mimo to

Sięgnięcie po kontynuację "Z innej bajki" zajęło mi ponad dwa lata, więc sporo szczegółów zatarło się już w mojej pamięci. Najlepiej zapamiętałam niezwykłą typografię - cztery punkty widzenia, każdy wydrukowany innym kolorem oraz urocze ilustracje, przypominające baśnie czytane w dzieciństwie. Byłam szczęśliwa, gdy odkryłam, że druga część jest wydana w ten sam sposób. Ponadto "Po drugiej stronie kartki" podzielona jest na dwie części. Pierwszą, bardzo optymistyczną i będącą bezpośrednią kontynuacją wątków z "Z innej bajki" oraz drugą, w której autorki uznały, że opowieści potrzeba więcej dramatyzmu. Pojawia się kilka nowych postaci, kilka znanych już bohaterów poznajemy zdecydowanie lepiej, tak aby mogli odgrywać kluczowe role w finale. Niby wszystko pięknie, ładnie, a misja Obalić mit szczęśliwych zakończeń została zrealizowana, ale z drugiej strony momentami było tak słodko i banalnie, że bolą zęby od nadmiaru cukru w dialogach Olivera i Delilah.

Więcej: http://morderczynimarzen.blogspot.com/2017/11/po-drugiej-stronie-kartki-jodi-picoult.html

Sięgnięcie po kontynuację "Z innej bajki" zajęło mi ponad dwa lata, więc sporo szczegółów zatarło się już w mojej pamięci. Najlepiej zapamiętałam niezwykłą typografię - cztery punkty widzenia, każdy wydrukowany innym kolorem oraz urocze ilustracje, przypominające baśnie czytane w dzieciństwie. Byłam szczęśliwa, gdy odkryłam, że druga część jest wydana w ten sam sposób....

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Ja, jak to ja, kupiłam tę książkę na przecenie.
Ja, jak to ja, oczywiście nie wiedziałam, że to druga część.
No i ja, jak to ja, i tak zabrałam się do czytania. Nie żałuję, bo absolutnie się zaskoczyłam. Zachwyciłam. Właściwie to oba.
Już dawno nie czytałam książki, co by nie powiedzieć, bardziej młodzieżowej, ale książki, która nie byłaby głupkowata, obfita w slang i nic sobą nie reprezentowała. Owszem, momentami jest prosta, ale ta prostota w tym wypadku mnie zupełnie urzekła. Jestem osobą, która do tej pory lubi bajki we wszelakiej postaci, a ponadto uwielbiam serię o Atramentowym Świecie, w którym postacie z kartek przenoszą się do świata żywych. "Po drugiej stronie kartki" pozwoliło mi cofnąć się w czasie i znów przeżywać losy bohaterów tak, jakby od tego zależało moje życie, nie ich. Co więcej! Banalne wątki miłosne mnie obrzydzają, tutaj zaś dostałam taki pokaz tęsknoty, niewinnych zauroczeń i prawdziwego oddania, że nie mam absolutnie żadnych uwag! A to wszystko oprawione w ironię z typowych stereotypów i ogromną dawkę humoru, dzięki której niejednokrotnie uśmiechnęłam się podczas czytania.
Naprawdę gorąco polecam. Tak pozytywnej lektury nie trzymałam w dłoniach od nie wiem jak dawna. W czasie tej historii w człowieku raduje się wszystko - serce, umysł, a nawet oczy, które śledzą różnokolorowy tekst i piękne ilustracje. Świetny pomysł, zwłaszcza biorąc pod uwagę, że część wydarzeń z góry wydawała mi się oczywista... a jednak została rozwiązana w nietypowy sposób. Może nieco bajkowy... ale chyba właśnie na tym polega urok tej książki.

Ja, jak to ja, kupiłam tę książkę na przecenie.
Ja, jak to ja, oczywiście nie wiedziałam, że to druga część.
No i ja, jak to ja, i tak zabrałam się do czytania. Nie żałuję, bo absolutnie się zaskoczyłam. Zachwyciłam. Właściwie to oba.
Już dawno nie czytałam książki, co by nie powiedzieć, bardziej młodzieżowej, ale książki, która nie byłaby głupkowata, obfita w slang i nic...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Bardzo dobra kontynuacja . Bardziej dojrzalsza od pierwszej części, bo bohaterowie bajki spotykają się z chorobą czy śmiercią. Dla nich śmierć to tylko pojęcie , w książce wystarczy przewrócić stronę i wszystko dobrze się kończy , w prawdziwym życiu tak nie jest . Na szczęście magia bajki czyni cuda , i finał jest szczęśliwy .
Z innej bajki i Po drugiej stronie kartki czyta się przyjemnie nie zależnie od wieku . Polecam .

Bardzo dobra kontynuacja . Bardziej dojrzalsza od pierwszej części, bo bohaterowie bajki spotykają się z chorobą czy śmiercią. Dla nich śmierć to tylko pojęcie , w książce wystarczy przewrócić stronę i wszystko dobrze się kończy , w prawdziwym życiu tak nie jest . Na szczęście magia bajki czyni cuda , i finał jest szczęśliwy .
Z innej bajki i Po drugiej stronie kartki...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Nie ogarnęłam, że to druga część.

Nie ogarnęłam, że to druga część.

Pokaż mimo to

Bez wątpienia lepsza od pierwszej części.
Może się wydawać, że kontynuacja nie była potrzebna - w końcu w "Z innej bajki" wszystko zostało zamknięte. Ale "Po drugiej stronie kartki" jest połówką, bez której nie byłoby całości. To właśnie tutaj cała historia nabiera ostateczny wydźwięk.
W tej powieści nadal możemy znaleźć ten sam urok, co wcześniej, ale tutaj wszystko staje się bardziej dojrzałe. Całość nie jest już od końca cukierkową opowieścią i dzięki temu bardziej możemy się w to wszystko wczuć.
Autorka porusza tu dość popularne tematy - że życie nie zawsze układa się po naszej myśli, że ludzie chorują, umierają, że nieustannie napotykamy na jakieś problemy.
Są chwile, w których się śmiejemy, są chwile, w których się irytujemy i są też takie momenty, w których jest nam smutno.I to tworzy na prześliczną opowieść.
Jeżeli już czytać tę serię, to tylko w całości.

Bez wątpienia lepsza od pierwszej części.
Może się wydawać, że kontynuacja nie była potrzebna - w końcu w "Z innej bajki" wszystko zostało zamknięte. Ale "Po drugiej stronie kartki" jest połówką, bez której nie byłoby całości. To właśnie tutaj cała historia nabiera ostateczny wydźwięk.
W tej powieści nadal możemy znaleźć ten sam urok, co wcześniej, ale tutaj wszystko staje...

więcej

mniej

Pokaż mimo to