Piąty album jest wyjątkowo ważny dla całej serii, gdyż nie tylko kończy rozdział Złoty wiek, ale także zawiera cały rozdział poświęcony postaci Nosfertu Zodd. Wyjaśnia też w jaki sposób Griffith wszedł w posiadanie Beheritu oraz daje sygnał do tego dlaczego w dalszej przyszłości przyjął postać Femto. Monstrum wchodzącego w skład Ręki Boga. Czytelnik zaczyna w pełni pojmować, pamiętając poprzednie rozdziały, dlaczego Guts tak zawzięcie nienawidzi Griffitha. Czemu robi wszystko aby go zgładzić w jego nowym ciele, choć nadal tajemnicą pozostaje jak to się stało, że marzenia tego rycerza wywodzącego się z plebsu i przewodzącego niezwykłej bandzie najemników, obróciły się w pył. Te zaś były proste, jednak dla takiego człowieka wielkie i zdawać by się mogło, że nieosiągalne.

W ostatnich dwóch odcinkach Złotego wieku, rozpoczynających ten album, jesteśmy świadkami sceny w której Guts zostaje na stałe wcielony do Drużyny Sokoła. Ma to miejsce podczas ataku na obóz przeciwnika co ma na celu odwrócenie jego uwagi od warowni znajdującej się na rzece i przejęcie jej. Plan się powodzi, choć Guts wraz z Rickertem, najmłodszym członkiem bandy Griffitha, wpadają w potrzask. Nasz tytułowy bohater niemal poświęca się aby jego towarzysz, będący w zasadzie jeszcze dzieckiem, mógł uciec. Z pomocą przychodzi im Griffith wraz Pippinem i Judo, zaś całe zdarzenie kończy się dla "Sokołów" (o ile pamiętam w angielskiej wersji zwani byli Jastrzębiami - Hawk) szczęśliwie.

Jednak te wydarzenia, mimo że ważne, to tylko tło dla o wiele istotniejszej sceny jaka rozgrywa się dużo później. To w niej zawiązuje się pomiędzy Gutsem a Griffithem dziwaczna przyjaźń, gdzie jeden za drugiego jest gotów oddać życie, choć zupełnie inaczej pojmuje całą sprawę. Guts po latach tułaczki, wychowaniu w grupie najemników będących typowymi rzeźnikami mordującymi za złoto w końcu odnajduje jakiś cel w swoim życiu. Drużyna Sokoła składa się z najróżniejszych ludzi, mocno z sobą zżytych i po raz pierwszy Guts może ich nazwać towarzyszami broni. Nie najemnikami, zbirami, rzeźnikami, tylko braćmi. Tak samo ich przywódce Griffitha. Ten zaś kocha ich za lojalność i ceni Gutsa za jego oddanie oraz umiejętności. Z drugiej strony wydaje się, że traktuje go jak swoiste trofeum. Ciągle podkreśla jak to stał się jego najcenniejszym nabytkiem w bandzie, że jego życie należy tylko do niego gdyż ma do tego prawo dzięki pojedynkowi jaki stoczyli i w którym Griffith zwyciężył. Z drugiej strony młody przywódca wybacza Gutsowi wszelkie przewiny, idzie za nim w ogień, nawet gdy obu grozi śmierć.

Jest to bardzo dobitnie pokazane w rozdziale zatytułowanym Nosferatu Zodd. Monstrum przemierzające świat ludzi w poszukiwaniu godnych siebie przeciwników natrafia w końcu na Gutsa i Griffitha. Rozkoszuje się tą walką, która w pewnym momencie zmienia swój kierunek z powodu Szkarłatnego Beheritu zwanego Jajem Imperatora. Finał jest naprawdę interesujący i daje czytelnikowi sporo do myślenia. Znając poprzednie rozdziały potrafi połączyć wszystkie elementy w całość co daje mu przerażający obraz. Jednocześnie nie tłumaczy wszystkiego i rodzi kilka kolejnych pytań, na które, przynajmniej na razie, nie umie znaleźć satysfakcjonującej odpowiedzi.

Album ten pokazuje też nowe, o wiele mroczniejsze, zagrożenie dla Drużyny Sokoła - politykę. Oto człowiek z plebsu, stojący na czele bandy najemników, odnoszący spektakularne zwycięstwa, otrzymuje od króla tytuł szlachecki i zostaje pasowany na rycerza. Taki ruch nie podoba się wielu możnowładcą, bojącym się o swoją pozycję. Szczególnie, że marzeniem Griffitha jest posiadanie własnego państwa. Chce rządzić, ale nie w imieniu kogoś, a krajem który sam zdobędzie. Stworzy własny raj na ziemi dla takich jak on. Jest to bardzo ambitny i zuchwały pomysł, szczególnie dla człowieka wywodzącego się z nizin społecznych. Z drugiej strony wydaje się możliwy do zrealizowania. Wszak Griffith zbudował swoją bandę najemników z ludzi bardzo różnorodnych, a mimo to potrafił nadać im cel inny niż złoto i zjednoczyć pod swoim sztandarem. Pytanie tylko co będzie gotów uczynić i kogo poświęcić aby ziścić swe marzenia.

Piąty album jest wyjątkowo ważny dla całej serii, gdyż nie tylko kończy rozdział Złoty wiek, ale także zawiera cały rozdział poświęcony postaci Nosfertu Zodd. Wyjaśnia też w jaki sposób Griffith wszedł w posiadanie Beheritu oraz daje sygnał do tego dlaczego w dalszej przyszłości przyjął postać Femto. Monstrum wchodzącego w skład Ręki Boga. Czytelnik zaczyna w pełni...

Berserk zdecydowanie nabiera tempa, akcja się rozwija i w końcu ma ręce i nogi! Gdybym porzucała książki od razu zdecydowanie mogłabym tego żałować i nie poznać dalszych losów Gutsa. Szczerze wam powiem, że chociaż się tego nie spodziewałam, wydarzenia z bieżących tomów w jakiś sposób nawiązują do tego chaosu z pierwszych dwóch. Póki co znalazłam DWA(!) powiązania i jestem szczerze zszokowana. Nie rozumiem jednak dlaczego taki chaos na początku i jeśli to faktycznie jest tak powiązane, dlaczego tak dziwnie manga została zaczęta...

https://kasikowykurz.blogspot.com/2019/03/berserk-tomy-5-6.html

Berserk zdecydowanie nabiera tempa, akcja się rozwija i w końcu ma ręce i nogi! Gdybym porzucała książki od razu zdecydowanie mogłabym tego żałować i nie poznać dalszych losów Gutsa. Szczerze wam powiem, że chociaż się tego nie spodziewałam, wydarzenia z bieżących tomów w jakiś sposób nawiązują do tego chaosu z pierwszych dwóch. Póki co znalazłam DWA(!) powiązania i jestem...

Ten tom jak każdy inny z serii graficznie jest cudem samym w sobie. Autor zadaje kolejne pytania, na które szczędzi odpowiedzi przez co czytelnik popada w "błędne koło pytań bez odpowiedzi". Czytając faktycznie czuć w powietrzu atmosferę wiszącego niebezpieczeństwa czyhającego z każdej strony. Od razu zabieram się za kolejny tom!

Ten tom jak każdy inny z serii graficznie jest cudem samym w sobie. Autor zadaje kolejne pytania, na które szczędzi odpowiedzi przez co czytelnik popada w "błędne koło pytań bez odpowiedzi". Czytając faktycznie czuć w powietrzu atmosferę wiszącego niebezpieczeństwa czyhającego z każdej strony. Od razu zabieram się za kolejny tom!

Po raz kolejny i na pewno nie ostatni powracam do tego mrocznego świata. Tym razem zaciekawiona opisem, gdyż pierwszy raz pojawia się coś, co widziałam "w teraźniejszości". Wątek, który jest tutaj intrygujący.

Guts dołączył do Drużyny Sokoła, choć nie potrafi się przekonać do całej ekipy. Sokoły próbują usilnie się z nim jakoś dogadać, lecz chłopak trzyma ich na dystans. Z czasem jednak sytuacja ulega poprawie.

"Jestem pewien, że w naszej drużynie znajdziesz swoje miejsce na ziemi!"

Guts wyraża swoje uczucia w agresywny sposób przy akompaniamencie wielu soczystych epitetów, dodatkowo nie ma zamiaru dopuszczać do walki innych, woli sam ryzykować i ścierać się ze śmiercią oraz posiada inny, ważny powód, o którym nie mówi głośno. Jego walka z tytułowym Zoddem oraz skutki tego, co wypowiedział widziałam już w teraźniejszych wydarzeniach. Przez co obawy jeszcze bardziej narastały.

"Dokończymy tę walkę kiedy indziej, chłopcze. Choć nie wiem, czy dane nam będzie jeszcze się spotkać. Pozwól jednak, że cię ostrzegę... czy raczej przepowiem przyszłość. Jeśli jesteś kimś, kogo ten człowiek może nazwać prawdziwym przyjacielem, bądź gotów, młodzieńcze. Bowiem, gdy jego marzenia zostaną rozbite w pył czeka cię nieuchronna śmierć!!!"

Oczywiście brakuje mi tutaj Puck'a, który dostarczał dawkę humoru, która pomagała rozładować napięcie. Chociaż Griffith i Guts potrafią rozbawić mnie coraz częściej. W sumie to cała Drużyna Sokoła jest śmieszkami, niekiedy przy nich łza się w oku zakręci ze śmiechu.

Nie może się obyć bez irytujących charakterów w Sokołach - dbają o to Carcus i Casca, których mam po prostu dość. Wydają się być niedojrzali, nawet cieniem sympatii ciężko ich obdarować. Do niektórych rzeczy trzeba dorosnąć, więc poczekam, może przestaną być tacy dziecinni.

"Czy na tym świecie istnieje jakieś uniwersalne, niepodważalne "prawo"? Boska ręka, kierująca losami wszystkich istot ludzkich? Jedno jest pewne - ludzie pozbawieni są luksusu życia zgodnie z własną wolą. Chwytają za miecz, by chronić swe serca, poranione w przebytych dawno temu walkach i by kiedyś, gdy już wypełnią się ich dni, móc odejść z uśmiechem na ustach."

Cóż można więcej rzec? W tym tomie nie brakuje walk, ale również można lepiej poznać niektórych członków Drużyny Sokoła, a także zobaczyć, jak Guts próbuje się dopasować. Gorąco polecam!

"Naprawdę uważasz, że muszę mieć konkretny powód, dla którego ryzykowałbym życiem w twojej obronie? Naprawdę myślisz, że to konieczne?"

Po raz kolejny i na pewno nie ostatni powracam do tego mrocznego świata. Tym razem zaciekawiona opisem, gdyż pierwszy raz pojawia się coś, co widziałam "w teraźniejszości". Wątek, który jest tutaj intrygujący.

Guts dołączył do Drużyny Sokoła, choć nie potrafi się przekonać do całej ekipy. Sokoły próbują usilnie się z nim jakoś dogadać, lecz chłopak trzyma ich na dystans. Z...

Poprzednie tomy rewelacja, ten podnosi poprzeczkę jeszcze wyżej.W skrócie zapowiada się interesująco.
Warto sięgnąć, polecam!

Poprzednie tomy rewelacja, ten podnosi poprzeczkę jeszcze wyżej.W skrócie zapowiada się interesująco.
Warto sięgnąć, polecam!

W moich oczach jest to słaby tom. Walki są tu jakieś nudne, a akcja jest dla mnie najważniejsza. Ale przyjemność czytania liczy się nie mniej, a więc gdyby nie czytało mi się miło, dałbym dużo mniejszą ocenę.

W moich oczach jest to słaby tom. Walki są tu jakieś nudne, a akcja jest dla mnie najważniejsza. Ale przyjemność czytania liczy się nie mniej, a więc gdyby nie czytało mi się miło, dałbym dużo mniejszą ocenę.