Straż! Straż!

Terry Pratchett na śniadanie, obiad i kolację. Prawidłowy zestaw!!! Szczegolnie Straż! Straż! Straż!

Terry Pratchett na śniadanie, obiad i kolację. Prawidłowy zestaw!!! Szczegolnie Straż! Straż! Straż!

Pokaż mimo to

Moja najukochańsza książka Pratchetta, do której wracam co kilka lat. Konflikt dobra ze złem jeszcze nie jest aż tak "głęboki" i wysublimowany jak w kolejnych częściach. Polecam każdemu na pierwszą randkę ze Światem Dysku.

Moja najukochańsza książka Pratchetta, do której wracam co kilka lat. Konflikt dobra ze złem jeszcze nie jest aż tak "głęboki" i wysublimowany jak w kolejnych częściach. Polecam każdemu na pierwszą randkę ze Światem Dysku.

Pokaż mimo to

Pierwsza książka z cyklu Świat Dysku ze Strażą Miejską w roli głównej.
Jestem bardzo pozytywnie zaskoczony. Zdecydowanie lepsza od poprzednio przeczytanej „Piramidy”. Jedna z najlepszych w cyklu. Co się uśmiałem to moje.
„Marchewa mieszkał w burdelu, właścicielka co chwila pytała, czy na pewno nie ma na nic ochoty, ale niestety nie mieli jabłek”.
Plusy:
- jak zawsze wracam z nostalgią do Świata Dysku;
- świetna satyra na policjantów (i im podobnych), bojących się i unikających przestępców, tchórzliwych, zapijaczonych, niekompetentnych;
- świetnie wykreowana postać prawego, uczciwego i odważnego „krasnoluda” Marchewy (chyba bardziej go polubiłem niż Rincewinda);
- wyraziste pozostałe postacie straży: Komendant Vimes, Nobby Nobbs i Fred Colon oraz ekscentrycznej lady Sybil Ramkin;
- Straż Miejska zmienia się w Straż Nocną, żeby nie przeszkadzać Gildii Złodziei i Gildii Skrytobójców;
- absurdalny humor „powala na kolana”, wyciska ostatnie łzy;
- idealny relaks, pełne odprężenie, totalny luz;
- akcja pędzi do przodu, nie ma czasu na nudę i przestoje;
- spora ilość zjawisk magicznych to dodatkowa atrakcja;
- bawi, śmieszy, rozwesela, ale i daje trochę do myślenia.
Ogółem książka bardzo dobra.
Polecam.

Pierwsza książka z cyklu Świat Dysku ze Strażą Miejską w roli głównej.
Jestem bardzo pozytywnie zaskoczony. Zdecydowanie lepsza od poprzednio przeczytanej „Piramidy”. Jedna z najlepszych w cyklu. Co się uśmiałem to moje.
„Marchewa mieszkał w burdelu, właścicielka co chwila pytała, czy na pewno nie ma na nic ochoty, ale niestety nie mieli jabłek”.
Plusy:
- jak zawsze wracam...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Świetnie się czyta Pratchetta po raz drugi. Wie się już kto jest kto i można się skupić na perypetiach ulubionych postaci. Straż, straż czyta się bardzo lekko i cały czas wybucha się śmiechem, ale to już w zasdzie przy każdej części.

Świetnie się czyta Pratchetta po raz drugi. Wie się już kto jest kto i można się skupić na perypetiach ulubionych postaci. Straż, straż czyta się bardzo lekko i cały czas wybucha się śmiechem, ale to już w zasdzie przy każdej części.

Pokaż mimo to

Chyba najlepsza pozycja ze świata Dysku. Zmieszajmy ze sobą niesamowitą Straż, królów i niemagiczne miecze, dołóżmy smoki i dzielnicę Mroki – i mamy przed sobą fantastyczną fabułę, iskrzący humor i nieprzespaną noc.

Chyba najlepsza pozycja ze świata Dysku. Zmieszajmy ze sobą niesamowitą Straż, królów i niemagiczne miecze, dołóżmy smoki i dzielnicę Mroki – i mamy przed sobą fantastyczną fabułę, iskrzący humor i nieprzespaną noc.

Pokaż mimo to

Trochę przynudza Ale ogólnie Książka super

Trochę przynudza Ale ogólnie Książka super

Pokaż mimo to

Czytam "świat dysku" chronologicznie i jak narazie, to moja ulubiona część. Świetne postacie, trochę sztampowa fabuła i Prachettowy humor działają świetnie. Polecam każdemu.

Czytam "świat dysku" chronologicznie i jak narazie, to moja ulubiona część. Świetne postacie, trochę sztampowa fabuła i Prachettowy humor działają świetnie. Polecam każdemu.

Pokaż mimo to

Świat Dysku zdążył się rozpędzić, więc Pratchett wprowadził absolutnie najdoskonalszy cykl w tym świecie. Zaczyna się opowieść o Straży, o Samuelu Vimesie i jego cynizmie, współpracownikach, o Marchewie, Nobbym...

Ta książka nie mogła się udać. Poziomy parodii przeskakują rekina, smoki i wszelkie możliwe bohaterstwo (doskonała scena Vimesa przeganiającego żądnych krwi smoków mieszkańców Ankh!), ale jako że była to dokładnie szansa jedna na milion... Kto czytał, ten wie.

Wróciłem do tej książki po latach, mniej więcej dziewięciu i wiecie co? Dalej bawi, obnaża schematy kulturowe, rozkłada mity i legendy, a do tego zachwyca konstrukcją świata. Cudo parodystycznej, ale przy tym wciąż konkretnej fantastyki.

Świat Dysku zdążył się rozpędzić, więc Pratchett wprowadził absolutnie najdoskonalszy cykl w tym świecie. Zaczyna się opowieść o Straży, o Samuelu Vimesie i jego cynizmie, współpracownikach, o Marchewie, Nobbym...

Ta książka nie mogła się udać. Poziomy parodii przeskakują rekina, smoki i wszelkie możliwe bohaterstwo (doskonała scena Vimesa przeganiającego żądnych krwi...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Odkrywanie „Świata Dysku “ rozpoczęłam od tej właśnie książki. Uwielbiam poczucie humoru Terryego Pratchetta.

Odkrywanie „Świata Dysku “ rozpoczęłam od tej właśnie książki. Uwielbiam poczucie humoru Terryego Pratchetta.

Pokaż mimo to

Świetna książka, "szansa jeden na milion" sprawdzająca się 9/10 to jeden z moich ulubionych elementów świata Pratchetta.

Świetna książka, "szansa jeden na milion" sprawdzająca się 9/10 to jeden z moich ulubionych elementów świata Pratchetta.

Pokaż mimo to