Książka do której zachęcam każdego młodego człowieka. Napisana wspaniałym, prostym językiem może trochę archaicznym ale dodającym jej uroku. Akcja każdego mitu toczy się szybko, nie ma czasu na nudę. Można ją przeczytać szybko, na końcu zadając sobie pytanie: czemu tych mitów jest tak mało.

Książka do której zachęcam każdego młodego człowieka. Napisana wspaniałym, prostym językiem może trochę archaicznym ale dodającym jej uroku. Akcja każdego mitu toczy się szybko, nie ma czasu na nudę. Można ją przeczytać szybko, na końcu zadając sobie pytanie: czemu tych mitów jest tak mało.

Ach, cóż to jest za kobyła!:) I jakżesz się ją lekko czyta!

Mitologię grecką czytał zapewne każdy. Dawno temu, zatem większości z nas zostało w głowach kilka faktów... że był Zeus Gromowładny, że uwodził wszelkie niewiasty, że Hera była zazdrosna i że morzem władał Posejdon, a ogniem Hefajstos...
Przemknęło nam zapewne też kilku herosów - w tle wydarzeń różnych, jak wojna trojańska (ach ten koń),Odyseusz, który - cytując kabaret potem - kolegów musiał z wojny odprowadzić i wiele lat do domu wracał... Po przeczytaniu kilku wersji mitologii (a to pana Parandowskiego, a to pani Markowskiej) miałam wrażenie, że mity o bogach olimpijskich, są tak jakby zawieszone bezczasowo. I trochę prawdy w tym jest.
Ale są przecież również herosi, ludzcy i człowieczy bohaterowie. Co z nimi? No i w zeszłym roku, zaopatrzywszy się w bogatą bibliografię przed kolejnym wyjazdem do Grecji... natknęłam się na STAROŻYTNOŚĆ BAJECZNĄ...

Pan Tadeusz Zieliński, nie bez kozery, jest uznany za jednego z najwybitniejszych badaczy czasów starożytnych. Nie dość, że uzupełnia powszechnie znaną mitologię, to jeszcze opisuje Grecję czasów ówczesnych w sposób niezmiernie jasny. Po lekturze doskonale wiemy, gdzie jest Olimp, a gdzie Olimpia. Który heros wywodzi się z którego rodu. Wiemy, w jakiej (mniej więcej) kolejności zaistnieli na ziemi. Przyznaję - dla mnie (podczas czytania mitologii w podstawówce) Jazon, Tezeusz, Parys i Herakles byli równolatkami. A przynajmniej występowali w tej samej czasoprzestrzeni. Otóż nie. :)
Idealna książka dla uzupełnienia mitologii. Chociaż wcale nie jestem pewna, czy aby nie powinno być odwrotnie.

Książkę czytałam "na trzy razy" bo nie tyle jest ogromna (prawie 500 stron) ale ilość imion, miejsc i wydarzeń zwyczajnie przerosła moje zdolności percepcji. Pomimo tego, że autor bardzo umiejętnie przedstawia wydarzenia "pamiętacie X? tą która.... wrócimy teraz do niej i jej rodu" lub w innym miejscu "Długo po czynach Heraklesa..." "Y był juz starcem, gdy w innej części Peloponezu..." - taka narracja pozwala czytelnikowi idealnie zorientować się, gdzie i kiedy toczy się aktualne opowiadanie.

Książka wydaje się być obowiązkowa dla każdego miłośnika mitologii, Grecji historii starożytnej. I nie rozumiem, dlaczego na pana Zielińskiego trafiłam przypadkiem - ta książka powinna być w kanonie lektur szkolnych!

Ach, cóż to jest za kobyła!:) I jakżesz się ją lekko czyta!

Mitologię grecką czytał zapewne każdy. Dawno temu, zatem większości z nas zostało w głowach kilka faktów... że był Zeus Gromowładny, że uwodził wszelkie niewiasty, że Hera była zazdrosna i że morzem władał Posejdon, a ogniem Hefajstos...
Przemknęło nam zapewne też kilku herosów - w tle wydarzeń różnych, jak wojna...

Znakomita! Umiejętność połączenia tak wielu mitów w 2 tak spójne i wartkie narracje jest niesamowicie imponująca. Wrócę jeszcze wielokrotnie I niedługo zabieram się po raz kolejny do reszty cyklu.

Znakomita! Umiejętność połączenia tak wielu mitów w 2 tak spójne i wartkie narracje jest niesamowicie imponująca. Wrócę jeszcze wielokrotnie I niedługo zabieram się po raz kolejny do reszty cyklu.

Świat starożytnej Grecji i Rzymu to czasy, które obfitują w liczne podania i legendy. Są one tak żywe, że trudno uwierzyć, że działy się w tak odległej dobie. Tadeusz Zieliński, filolog i znawca tej kultury w swojej książce wprowadza nas w ten świat w bardzo przystępny i ciekawy sposób. Prezentowane w tej pozycji opowiadania to nie zimny i nieprzystępny obraz greckich herosów czy bóstw tamtej epoki, ale ciekawy i magiczny opis przygód zwykłych ludzi, którzy tak naprawdę nie starali się zapisać w historii jako herosi.
Zgodzę się z tym, że książka ta powinna być obowiązkowa dla każdego miłośnika antycznego świata.

Świat starożytnej Grecji i Rzymu to czasy, które obfitują w liczne podania i legendy. Są one tak żywe, że trudno uwierzyć, że działy się w tak odległej dobie. Tadeusz Zieliński, filolog i znawca tej kultury w swojej książce wprowadza nas w ten świat w bardzo przystępny i ciekawy sposób. Prezentowane w tej pozycji opowiadania to nie zimny i nieprzystępny obraz greckich...

Jedna z najlepszych książek jakie przeczytałam.
Polecam wszystkim fanom mitologii.

Jedna z najlepszych książek jakie przeczytałam.
Polecam wszystkim fanom mitologii.

"W niedostępnej dla wzroku ludzkiego siedzibie Matki Ziemi zasiadają jej córki, trzy odwieczne prządki, trzy Mojry, potężne boginie losu. Kiedy rodzi się człowiek, pierwsza Kloto wyciąga ze swej przędzy nić jego żywota. Druga Lachesis, prowadzi dalej jej pracę, łącząc z tą nicią inne, to złote, to czarne. Warczy wrzeciono, życie człowieka ciągnie się przez bóle, przez radość, dopóki trzecia Atropos, nie przetnie nici swoimi nożycami.
Wówczas następuje śmierć."

Dzisiejsze dzieło, jak i jego autora, których to chcę Wam przedstawić nie można zaliczyć do znanych. I ja pozostawałabym nieświadoma istnienia tego utworu, gdyby nie słowa mojego nauczyciela, który wspominając o tym utworze stwierdził , iż "...jest napisana pięknym językiem...". Czy jakikolwiek miłośnik czytania książek zdoła się oprzeć takiej opinii?
Szczególnie, że powtarzając ostatnio kulturę i historię Grecji całkowicie się zachwyciłam - bogactwem historii, dzieł sztuki i literatury. Mam nadzieję, że już niedługo spełni się moje marzenie - przeczytanie "Iliady" i "Odysei" spisanej przez Homera, "Dziejów" Herodota, czy "Wojny peloponeskiej" pióra Tukidydesa.

Jednak dzisiaj chcę zabrać Was w podróż w czasy jeszcze odleglejsze, czasy bajecznej starożytności. Naszym przewodnikiem i opiekunem będzie filolog klasyczny, wybitny znawca kultury antycznej, a ponadto znakomity mówca - Tadeusz Zieliński.
Zaczarowani jego pisarskimi umiejętnościami przenoszenia w czasie dajemy od pierwszej strony wciągnąć się w wir przygód, wypadków i niespodziewanych zdarzeń, które przeżywają bohaterzy "Starożytności bajecznej". Znani nam : Herakles, Achilles, Tezeusz powracają z krainy zapomnienia, by znów przeżyć niekończące się przygody i chwalebne pojedynki.
Tutaj radość przenika się z cierpieniem, a miłość bez uprzedzenia zastępowana jest przez nienawiść.
Tutaj Hellada lśni w blasku dawnych dziejów.

Zieliński w niezwykły sposób przedstawił mitologię grecką, tak dobrze znaną każdemu spadkobiercy antyku. Opowiada popularne mity o wojnie o trojańskiej, Argonautach, pracach Heraklesa, czy podróży Odyseusza ale także przywołuje nieznane lub zapomniane postacie, których życie było równie niezwykłe jak tych najznakomitszych córek i synów Zeusa.
Z Hadesu przybędzie Kadmos i Harmonia, Andromeda i Perseusz, Alkmena, Chejron i wiele, wiele innych bohaterów. Staniemy się świadkami ich życia, niezwykłych czynów, śmierci i wpływie każdego z nich na losy potomków.

Autor uczy nas także, że ważność mitologii nie przeminęła z końcem antycznego świata. Wiele z prawd zawsze będzie aktualnych. Mity mają nam pomóc i przestrzec przed pychą, lekceważeniem praw boskich i ludzkich. Są ogromną kopalnią wiedzy o człowieku, w którego żywot starożytni wpletli zdarzenia nadprzyrodzone.

Współczesny człowiek na nowo powinien odkrywać bogactwo starożytnego świata. Odnowić w sobie człowieka, którego korzenie sięgają do czasów antycznych. Pokochać piękną Helladę, która nauczyła nas tak wiele i do tej pory czaruje czystym pięknem upadłej cywilizacji.


Cytat pochodzi z książki Tadeusza Zielińskiego "Starożytność bajeczna", Wyd. "Książnica", Katowice 2005.

"W niedostępnej dla wzroku ludzkiego siedzibie Matki Ziemi zasiadają jej córki, trzy odwieczne prządki, trzy Mojry, potężne boginie losu. Kiedy rodzi się człowiek, pierwsza Kloto wyciąga ze swej przędzy nić jego żywota. Druga Lachesis, prowadzi dalej jej pracę, łącząc z tą nicią inne, to złote, to czarne. Warczy wrzeciono, życie człowieka ciągnie się przez bóle, przez...