Początkowo ciężko znaleźć sens, potem nie wiemy w jakim kierunku idziemy, jakiego rodzaju powieści, po połowie już wiadomo będzie lekko łatwo i przyjemnie. Bardziej dla młodzieży niż wytrawnych czytelników, po prostu obyczajowo, tak przed snem może być.

Początkowo ciężko znaleźć sens, potem nie wiemy w jakim kierunku idziemy, jakiego rodzaju powieści, po połowie już wiadomo będzie lekko łatwo i przyjemnie. Bardziej dla młodzieży niż wytrawnych czytelników, po prostu obyczajowo, tak przed snem może być.

"U BRZEGU" - totalne rozczarowanie. Nudno, smutno i przewidywalnie. Po autorce "Wody dla słoni" spodziewałam się czegoś znacznie lepszego niż połączenie kiepskiej powieści przygodowej, słabego dramatu psychologicznego i kiepskiego harlequina z drugą wojną światową w tle. Ale to tylko moja subiektywna opinia, wiele osób może jej nie podzielać i dlatego warto przekonać się samemu.

"U BRZEGU" - totalne rozczarowanie. Nudno, smutno i przewidywalnie. Po autorce "Wody dla słoni" spodziewałam się czegoś znacznie lepszego niż połączenie kiepskiej powieści przygodowej, słabego dramatu psychologicznego i kiepskiego harlequina z drugą wojną światową w tle. Ale to tylko moja subiektywna opinia, wiele osób może jej nie podzielać i dlatego warto przekonać się...

Chciałam poznać kolejną powieść Gruen - po "Wodzie dla słoni". Poprzeczka ustawiona dość wysoko. "Woda..." była świetnym obrazem, perfekcyjnie nakreślonym portretem i psychologicznym a, prostym podejściem do relacji i zależności bohaterów.
A w "U brzegu" nie ma niczego podobnego. Sztywne postacie, w jakiś interakcjach, niby jakieś psychologizujące ujęcie, ale średnio udane, bo właściwie co tu tłumaczyć. Zbyt przegadany początek, zbyt mało kleistości w fabule. Wątek poszukiwań potwora z Loch Ness powinien uzasadniać akcje, a mam wrażenie jakby był wciśnięty - tylko po to żeby zaistniał element fantastyczny, oderwany od czasów wojny, charakteryzujący przedstawione postacie amerykańskich arystokratów.
Irytujące. Rozczarowujące.

Chciałam poznać kolejną powieść Gruen - po "Wodzie dla słoni". Poprzeczka ustawiona dość wysoko. "Woda..." była świetnym obrazem, perfekcyjnie nakreślonym portretem i psychologicznym a, prostym podejściem do relacji i zależności bohaterów.
A w "U brzegu" nie ma niczego podobnego. Sztywne postacie, w jakiś interakcjach, niby jakieś psychologizujące ujęcie, ale średnio...

Historia Madeleine Hyde to opowieść o młodej Amerykance, która odkrywa, że jej małżeństwo jest pomyłką.
Trwa II wojna światowa, ale bohaterka niewiele o niej wie, żyjąc w towarzystwie innych młodych ludzi nastawionych na dobrą zabawę. Dzięki wyjazdowi do Szkocji poznaje prawdziwe oblicze męża, namacalnie odkrywa prawdę o okrucieństwie wojny i spotyka nowych przyjaciół.

Historia Madeleine Hyde to opowieść o młodej Amerykance, która odkrywa, że jej małżeństwo jest pomyłką.
Trwa II wojna światowa, ale bohaterka niewiele o niej wie, żyjąc w towarzystwie innych młodych ludzi nastawionych na dobrą zabawę. Dzięki wyjazdowi do Szkocji poznaje prawdziwe oblicze męża, namacalnie odkrywa prawdę o okrucieństwie wojny i spotyka nowych przyjaciół.

Urzekła mnie Szkocja opisana przez autorkę, polubiłam też bohaterów i bardzo wczułam się w ich losy (choć mąż Maddie potwornie mnie irytował). Zafascynowały mnie też elementy szkockiego folkloru wplecione w fabułę.
Zakończenie, wbrew pozorom, wcale nie wydawało mi się przesłodzone. W zestawieniu ze słodko-gorzką historią taki finał zdaje się całkiem uprawniony, w końcu to literatura kobieca. :)

Urzekła mnie Szkocja opisana przez autorkę, polubiłam też bohaterów i bardzo wczułam się w ich losy (choć mąż Maddie potwornie mnie irytował). Zafascynowały mnie też elementy szkockiego folkloru wplecione w fabułę.
Zakończenie, wbrew pozorom, wcale nie wydawało mi się przesłodzone. W zestawieniu ze słodko-gorzką historią taki finał zdaje się całkiem uprawniony, w końcu to...

Za śliczną okładką, znalazłam przepiękną historię o samotności, miłości i przyjaźni. Urzekł mnie bogaty i barwny styl autorki. Wyraziści bohaterowie, - szczególnie polubiłam Maddie i jej wewnętrzną przemianę.
Akcja wolno płynie, oddaje wspaniały klimat Szkocji, tajemnicy potwora z Loch Ness, a wszystko przeplecione jest cieniem wojny.
Nie ma tu akcji, intryg - historia tej książki wypływa z serc bohaterów, czasu i miejsca w jakim się znaleźli.

Za śliczną okładką, znalazłam przepiękną historię o samotności, miłości i przyjaźni. Urzekł mnie bogaty i barwny styl autorki. Wyraziści bohaterowie, - szczególnie polubiłam Maddie i jej wewnętrzną przemianę.
Akcja wolno płynie, oddaje wspaniały klimat Szkocji, tajemnicy potwora z Loch Ness, a wszystko przeplecione jest cieniem wojny.
Nie ma tu akcji, intryg - historia tej...

"Wodą dla słoni" Sara Gruen postawiła poprzeczkę na niezłej wysokości, więc sądziłam, że jej kolejna książka "U brzegu" okaże się równie interesującą lekturą. Niestety, przeżyłam czytelnicze rozczarowanie:(.

Przede wszystkim powieść napisana jest nierówno. Pierwsza połowa jest po prostu nudnawa, takie tam blubry o wszystkim i o niczym. Ci, którzy przebrną przez te 200 stron, mogą jednak liczyć na małą nagrodę, bo w drugiej połowie akcja nabiera rozpędu, zaczyna trzymać w napięciu i przynosi kilka niespodzianek. Ten efekt nieco psuje przewidywalne zakończenie - jak dla mnie zbyt oczywiste i nieco przesłodzone.

Na pewno jest to powieść przegadana, zbyt rozwlekła i - zwłaszcza w porównaniu z "Wodą dla słoni" - zbyt oczywista i prosta.
Można ją przeczytać z braku laku, ale nie należy się nastawiać na wielkie przeżycia. Ot, lektura jakich wiele, taka, którą szybko się czyta i o której równie szybko się zapomina.

"Wodą dla słoni" Sara Gruen postawiła poprzeczkę na niezłej wysokości, więc sądziłam, że jej kolejna książka "U brzegu" okaże się równie interesującą lekturą. Niestety, przeżyłam czytelnicze rozczarowanie:(.

Przede wszystkim powieść napisana jest nierówno. Pierwsza połowa jest po prostu nudnawa, takie tam blubry o wszystkim i o niczym. Ci, którzy przebrną przez te 200...

Książka ta ma bardzo słaby początek i bardzo dobry koniec. Już miałam ochotę ją rzucić w kąt, gdy w końcu akcja zaczęła nabierać tempa. Nie dorównuje "Wodzie dla słoni" jednak polecam.

Książka ta ma bardzo słaby początek i bardzo dobry koniec. Już miałam ochotę ją rzucić w kąt, gdy w końcu akcja zaczęła nabierać tempa. Nie dorównuje "Wodzie dla słoni" jednak polecam.

Ta bohaterka,.była dziwna.Że,też sobie nie umieć chleba ukroić ?
No,tak dziecko rozpieszczone.Autorka,skupia się ile.To Niemców zginęło w czasie wojnny.A,.gdzie Żydzi i Polacy ?
Dla mnie książka dobra.Kupiona za 10 zł.

Ta bohaterka,.była dziwna.Że,też sobie nie umieć chleba ukroić ?
No,tak dziecko rozpieszczone.Autorka,skupia się ile.To Niemców zginęło w czasie wojnny.A,.gdzie Żydzi i Polacy ?
Dla mnie książka dobra.Kupiona za 10 zł.

Dobra książka... od II połowy :)

Dobra książka... od II połowy :)