Skrzydlata trumna

Do przeczytania :)

Do przeczytania :)

Pokaż mimo to

Znakomicie wkomponowana w hiatorie krminalk

Znakomicie wkomponowana w hiatorie krminalk

Pokaż mimo to

Z twórczością Marcina Wrońskiego spotkałem się po raz pierwszy w połowie ubiegłego roku i jak do tej pory, jest to bardzo udana przygoda. Kolejną książką tego autora po którą sięgnąłem jest „Skrzydlata trumna”.

Marcin Wroński urodził się w 1972 r. w Lublinie. Ukończył polonistykę na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim. W latach 90. związany z nurtem trzeciego obiegu – publikował m.in. w artzinach „Lampa i Iskra Boża”, „Mała Ulicznica”, „Brytan OD NOWA”. Debiutował w 1992 roku zbiorem opowiadań „Udo Pani Nocy”. Tworzył piosenki i skecze dla prowadzonego przez siebie kabaretu „Osoby o Nieustalonej Tożsamości”. Był felietonistą radiowym i prowadził audycję literacką „Fikcja o północy”, nauczycielem języka polskiego w liceum, później kilka lat pracował jako redaktor w wydawnictwach Wydawnictwo Paweł Skokowski, Fabryka Słów i Red Horse. Zajmował się również m.in. powieściami Romualda Pawlaka i tłumaczeniami z rosyjskiego Eugeniusza Dębskiego.

Jest 1936 rok, nocny stróż w Lubelskiej Wytwórni Samolotów Feliks Susek odbiera sobie życie na służbie. Jak donosi „Express Lubelski i Wołyński”, powodem desperackiego kroku jest nieodwzajemniona miłość denata do ponętnej krawcowej. Kiedy sprawa ma zostać umorzona, komisarz Maciejewski odkrywa, że ciało w trumnie nie należy do samobójcy. Rozpoczyna się mozolne śledztwo, które łączy pozornie niepowiązane ze sobą zdarzenia i postaci, a temperatura rośnie z każdą minutą. Czy policjantowi uda się połączyć wątki i rozwikłać mrożącą krew w żyłach tajemnicę? Na niektóre odpowiedzi będzie musiał zaczekać kilka lat, kiedy w 1945 roku w celi lubelskiego więzienia spotka ducha z przeszłości.

Akcja powieści toczy się dwutorowo, przeskakując między wydarzeniami z roku 1936, a 1945. Z jednej strony towarzyszymy Zydze, który prowadzi dochodzenie w sprawie samobójstwa pewnego nocnego stróża. Z drugiej zaś, jesteśmy świadkami, jak dziewięć lat później więziony przez UB komisarz, próbuje nie złamać się w trakcie sadystycznych tortur. W mojej ocenie zdecydowanie ciekawiej wypada wątek, którego akcja toczy się później. Pomimo tego, że opowiada o strasznych wydarzeniach, to niezawodne sarkastyczne poczucie humoru Maciejewskiego sprawiało, że co chwile szeroko się uśmiechałem. W pierwszym wątku bardzo mocno brakowało mi drugoplanowych bohaterów, którzy w poprzednich częściach nadawali blasku fabule.

Więcej na moim blogu: http://oczytany.eu/skrzydlata-trumna-marcin-wronski/

Z twórczością Marcina Wrońskiego spotkałem się po raz pierwszy w połowie ubiegłego roku i jak do tej pory, jest to bardzo udana przygoda. Kolejną książką tego autora po którą sięgnąłem jest „Skrzydlata trumna”.

Marcin Wroński urodził się w 1972 r. w Lublinie. Ukończył polonistykę na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim. W latach 90. związany z nurtem trzeciego obiegu –...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Wątek kryminalny zagmatwany i mało porywający. Pijaństwo i niechlujstwo komisarza Maciejewskiego też powoli zaczyna mnie drażnić. Ciągle fascynuje opis życia w międzywojennym Lublinie. Historia pokazana na tle zakończenia wojny bardzo drastyczna.

Wątek kryminalny zagmatwany i mało porywający. Pijaństwo i niechlujstwo komisarza Maciejewskiego też powoli zaczyna mnie drażnić. Ciągle fascynuje opis życia w międzywojennym Lublinie. Historia pokazana na tle zakończenia wojny bardzo drastyczna.

Pokaż mimo to

Po kilku - według mnie słabszych - pozycjach zapragnąłem dobrego kryminału. A że przygody komisarza Maciejewskiego są tego gwarantem to sięgnąłem po "Skrzydlatą trumnę". Nie zawiodłem się. Szybka akcja, wymyślna intryga, dobrze znani już bohaterowie oraz "współczesny" problem pojawiający się już w latach 30-tych bardzo smacznie połączone stworzyły lekturę, której mi było trzeba. Polecam.

Po kilku - według mnie słabszych - pozycjach zapragnąłem dobrego kryminału. A że przygody komisarza Maciejewskiego są tego gwarantem to sięgnąłem po "Skrzydlatą trumnę". Nie zawiodłem się. Szybka akcja, wymyślna intryga, dobrze znani już bohaterowie oraz "współczesny" problem pojawiający się już w latach 30-tych bardzo smacznie połączone stworzyły lekturę, której mi było...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Trzeci tom kończył się jazdą komisarza Maciejewskiego i Fałniewicza więźniarką, czwarty - zaczyna się w styczniu 1945 roku pobytem Maciejewskiego na Zamku (jednym z lubelskich więzień). Na scenę wkracza Adam Duski i major Grabarz. Duski przyczyni się do wspomnień Zygi o prowadzonej w 1936 roku sprawie, a do czego przyczyni się Grabarz (oprócz utraty zębów naszego komisarza)..?
dla mnie ta książka to kolejna petarda... teraz czekam na następną.

Trzeci tom kończył się jazdą komisarza Maciejewskiego i Fałniewicza więźniarką, czwarty - zaczyna się w styczniu 1945 roku pobytem Maciejewskiego na Zamku (jednym z lubelskich więzień). Na scenę wkracza Adam Duski i major Grabarz. Duski przyczyni się do wspomnień Zygi o prowadzonej w 1936 roku sprawie, a do czego przyczyni się Grabarz (oprócz utraty zębów naszego...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Książka bardzo dobra. Napisana w sposób zachęcający do dalszego czytania. Ukazane zostały interesujące aspekty ówczesnego funkcjonowania służ (zresztą, jak w większości książek Wrońskiego).

Książka bardzo dobra. Napisana w sposób zachęcający do dalszego czytania. Ukazane zostały interesujące aspekty ówczesnego funkcjonowania służ (zresztą, jak w większości książek Wrońskiego).

Pokaż mimo to

Ta część podobała mi się najmniej ze wszystkich dotychczas przeczytanych. Nie mniej jednak losy podkomisarza Maciejewskiego nadal bardzo mnie interesują, szczególnie przy takim zakończeniu z dużym znakiem zapytania.
Odrobina wiedzy o Lubelskiej Wytwórni Samolotów też nikomu zaszkodzić nie może. Ale klimat starego, międzywojennego i tuż powojennego Lublina został zachowany. I znajomość miejsc, w których dzieje się akcja ułatwia jej poznawanie. Oczywiście sięgnę po kolejną pozycję z cyklu.

Ta część podobała mi się najmniej ze wszystkich dotychczas przeczytanych. Nie mniej jednak losy podkomisarza Maciejewskiego nadal bardzo mnie interesują, szczególnie przy takim zakończeniu z dużym znakiem zapytania.
Odrobina wiedzy o Lubelskiej Wytwórni Samolotów też nikomu zaszkodzić nie może. Ale klimat starego, międzywojennego i tuż powojennego Lublina został zachowany....

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Pogmatwana historia kryminalna z międzywojnia. Zakulisowe rozgrywki toczące się na terenie lubelskiej fabryki samolotów. Niewyjaśniona śmierć pilotów w katastrofie lotniczej, nieudany projekt bombowca, źle zainwestowane środki państwowe i jeden wisielec, który wykaże się zadziwiającą żywotnością powodując spore zamieszanie w policyjnym śledztwie. Prowadzący je komisarz Zygmunt Majewski dopiero po ośmiu latach, w 1945 roku, przebywając w więzieniu znajdzie rozwiązanie sprawy. Temat ciekawy, ale lektura niespecjalnie wciągająca.

Pogmatwana historia kryminalna z międzywojnia. Zakulisowe rozgrywki toczące się na terenie lubelskiej fabryki samolotów. Niewyjaśniona śmierć pilotów w katastrofie lotniczej, nieudany projekt bombowca, źle zainwestowane środki państwowe i jeden wisielec, który wykaże się zadziwiającą żywotnością powodując spore zamieszanie w policyjnym śledztwie. Prowadzący je komisarz...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Kolejne spotkanie z Komisarzem Maciejewskim. trzyma w napięciu. przeskakiwanie w latach na początku lekko utrudniajace. ale z czasem szło. i te spotkanie z Panią Różą. A jednak:) niedługo ruszam do kolejnego spotkania

Kolejne spotkanie z Komisarzem Maciejewskim. trzyma w napięciu. przeskakiwanie w latach na początku lekko utrudniajace. ale z czasem szło. i te spotkanie z Panią Różą. A jednak:) niedługo ruszam do kolejnego spotkania

Pokaż mimo to