Ni to dziwne ni nudne miejscami ale kto zna Biesy temu przypadnie do gustu:D

Ni to dziwne ni nudne miejscami ale kto zna Biesy temu przypadnie do gustu:D

Gdyby osadzić te historie w innym miejscu, pewnie pomyślałabym "biedni ludzie", ale nawet najnędzniejsze życie w tak urokliwym miejscu jak Bieszczady i jeszcze tak pięknie opisanym, nie wywołuje żalu. W wielu przypadkach takie życie to wybór i nie mi oceniać życiowe wybory innych. Chciałabym by Pan Rafał Dominik opisał wędrówki po górach, szemrzące strumyki i może turystów z tym samym lekko drwiącym zacięciem jak pisze o menelach:)

Gdyby osadzić te historie w innym miejscu, pewnie pomyślałabym "biedni ludzie", ale nawet najnędzniejsze życie w tak urokliwym miejscu jak Bieszczady i jeszcze tak pięknie opisanym, nie wywołuje żalu. W wielu przypadkach takie życie to wybór i nie mi oceniać życiowe wybory innych. Chciałabym by Pan Rafał Dominik opisał wędrówki po górach, szemrzące strumyki i może turystów...

Świetna opowieść.

Świetna opowieść.

W sam raz do snu. Niczym mroczna, ale piękna baśń pokazująca tę miłość autora ukierunkowaną na Bieszczady w każdym słowie. Rzeczywiście czytając można delektować się każdym wydźwiękiem, myślą i przekazem jaki płynie, interpretować i wzbudzać w sobie zachwyt do pięknego, ale też smutnego oblicza tego zakątku...
Czuć tutaj głęboką melancholię i taki przystanek, gdzie można zatrzymać się i wysiąść od uciekającego świata...
Dodatkowo Ryszard Kaja ze swoimi ilustracjami dopełnił i nadał tego miażdżącego już w pełni charakteru który mimo, że był... to stał się jeszcze bardziej wyrazisty.

W sam raz do snu. Niczym mroczna, ale piękna baśń pokazująca tę miłość autora ukierunkowaną na Bieszczady w każdym słowie. Rzeczywiście czytając można delektować się każdym wydźwiękiem, myślą i przekazem jaki płynie, interpretować i wzbudzać w sobie zachwyt do pięknego, ale też smutnego oblicza tego zakątku...
Czuć tutaj głęboką melancholię i taki przystanek, gdzie można...

O tym jak żyje się na krańcu świata, jak funkcjonuje się w cieniu człowieczeństwa i jak humanizm nie opuszcza nikogo – nawet zdawałoby się samotnych i wyalienowanych. Historie, które poruszyły moje serce.

O tym jak żyje się na krańcu świata, jak funkcjonuje się w cieniu człowieczeństwa i jak humanizm nie opuszcza nikogo – nawet zdawałoby się samotnych i wyalienowanych. Historie, które poruszyły moje serce.

K

K

Jeszcze nie delektowałem się w Zapiskach takimi pysznymi opisami natury. Jeszcze nie widziałem tylu klimatycznych kolaży. Jeszcze nie było tak wielu ujmujących spostrzeżeń o przemijaniu. Jeszcze nigdy nie wybrałem się w Bieszczady z rowerem... Ale...

Jeszcze nie delektowałem się w Zapiskach takimi pysznymi opisami natury. Jeszcze nie widziałem tylu klimatycznych kolaży. Jeszcze nie było tak wielu ujmujących spostrzeżeń o przemijaniu. Jeszcze nigdy nie wybrałem się w Bieszczady z rowerem... Ale...