Jestem bardzo zadowolona, że ta książka trafiła w moje ręce.
Głęboki ukłon dla autorów za pomysł połączenia na jednym zdjęciu kadrów z Warszawy z roku 1944 i Warszawy współczesnej. Bohaterów powstania i członków ich rodzin żyjących obecnie. Jakby stali obok siebie, mijali się na ulicy.
44 zdjęcia i 44 komentarze, historie.
Pozycja obowiązkowa dla wszystkich zainteresowanych tematyką II wojny światowej!!!

Jestem bardzo zadowolona, że ta książka trafiła w moje ręce.
Głęboki ukłon dla autorów za pomysł połączenia na jednym zdjęciu kadrów z Warszawy z roku 1944 i Warszawy współczesnej. Bohaterów powstania i członków ich rodzin żyjących obecnie. Jakby stali obok siebie, mijali się na ulicy.
44 zdjęcia i 44 komentarze, historie.
Pozycja obowiązkowa dla wszystkich...

W moim odczuciu ta książka powinna być jedynie albumem i najchętniej oceniałabym ją jedynie jako album. A oceniłabym bardzo wysoko.

Pomysł na montaż zdjęć z Powstania Warszawskiego i współczesnej Warszawy był mistrzostwem a realizacja udała się znakomicie. Również jako swoisty projekt społeczny zasługuje na uznanie. Aż chce się książkę wziąć w plecak i ruszyć na odkrywanie Warszawy na nowo. Niektóre z montaży nie pozwolą mi już widzieć niektórych miejsc jedynie współcześnie. Już zawsze będę widzieć duchy Powstańców w tamtej bramie lub przy tym okopie, którego już nie ma.

Niestety. Książka zawiera też treść. Przede wszystkim jest chaotyczna. Ciężko było mi wciągnąć się w lekturę i musiałam ją sobie dawkować. I nie dlatego, że była ciężka emocjonalnie a dlatego, że była tak przypadkowa, poszarpana i nierówna. Taki zlepek przypadkowych wspomnień, anegdot bez znaczącej chronologii. Kilka z tych historii było naprawdę świetnych jednak im dalej tym bardziej było to męczące. Sprawiało to wrażenie jakby autor na siłę szukał opowieści do zdjęcia.

W moim odczuciu ta książka powinna być jedynie albumem i najchętniej oceniałabym ją jedynie jako album. A oceniłabym bardzo wysoko.

Pomysł na montaż zdjęć z Powstania Warszawskiego i współczesnej Warszawy był mistrzostwem a realizacja udała się znakomicie. Również jako swoisty projekt społeczny zasługuje na uznanie. Aż chce się książkę wziąć w plecak i ruszyć na odkrywanie...

Oba albumy - "Teraz '43" i "Teraz '44" - kupiłam jednocześnie, już jakiś czas temu. Ale choć pierwszą książkę, o żydowskiej Warszawie, przeczytałam niemal od razu, tę o powstaniu warszawskim odłożyłam na jakiś czas na bok. Chciałam złapać oddech, zanim od nowa zgłębię się w wojenne historie, zanim zacznę przeglądać genialne fotomontaże Marcina Dziedzica, który w piękny sposób łączy stare zdjęcia ze współczesnymi. Zapewne swoje zrobiło też moje podejście do samego powstania, będącego błędem i tragedią, więc niełatwo czytać o historiach ludzi, którzy dla tego zrywu chcieli poświęcić (a często i poświęcili) wszystko. Kiedy wreszcie sięgnęłam po "Teraz '44", to już właściwie chciałam czytać ciągiem, bez odkładania książki... :)
Autorem tekstu jest historyk Michał Wójcik - czytałam już jego książkę o buncie w Treblince w 1943 roku i wywarła na mnie spore wrażenie. Spisane tutaj historie z powstania warszawskiego też mi się podobały - jedne pozytywne, inne tragiczne, wszystkie jednak skupiające się na konkretnych osobach i ich przeżyciach. To nie jest historia powstania, ale liczne historie poszczególnych ludzi, którzy w tym powstaniu uczestniczyli. Pełno w nich emocji, czasem też trochę domysłów, bo przecież nie wszystko wiadomo - tutaj sposób prowadzenia domysłów własnych autora nie zawsze przypadał mi do gustu, ale dało się to jakoś przebrnąć ;).
Równie istotną częścią książki są zdjęcia i fotomontaże autorstwa Marcina Dziedzica. Tu muszę zauważyć, że w "Teraz '43" trafiły one do mnie bardziej i nie tylko ze względu na sam dobór zdjęć, ale też przez poziom fotomontaży. W "Historiach" mam czasem wrażenie, że Dziedzic przedobrzył. Zresztą pod jednym ze zdjęć autor sam napisał: "Być może przesadziłem. Mając do dyspozycji ponad 20 zdjęć tego miejsca kusi, żeby poprawić kompozycję. Może jeszcze dodać dziewczynę? Może jeszcze chłopaka?". I właśnie to mi się często rzucało w oczy - autor łączył nie tylko stare zdjęcie z nowym, ale też kilka nowych w jedno, żeby było więcej ludzi, rowerów, samochodów, wszystkich tych "współczesnych" elementów. Zdjęcia były przez to często zanadto zatłoczone, traciły naturalność, którą miały w poprzednim albumie. Przecież fotograf stara się unikać ludzi wchodzących mu w kadr, a nie wkleja ich jeszcze w Photoshopie... Czasem też przychodziło mi na myśl, jak publikacje takich zdjęć wyglądają w świetle "RODO"? - nie wiem, czy chciałabym, by zrobione mi przypadkowo na ulicy zdjęcie zostało tak wykorzystane w fotomontażu... ;) Pominąwszy jednak ten aspekt, fotomontaże są wciąż na świetnym poziomie, zdjęcia z czasów powstania robią ogromne wrażenie - zwłaszcza w połączeniu z widokiem współczesnej Warszawy, kompletnie przebudowanej po zniszczeniach wojennych.
Drugi album polecam równie mocno jak pierwszy, obowiązkowo jednak w formie papierowej. Tylko tak w pełni docenimy urok zdjęć i fotomontaży. Z samymi historiami też warto się zapoznać, by spojrzeć na powstanie warszawskie nie z historycznej, ale tej drugiej, ludzkiej strony.

Oba albumy - "Teraz '43" i "Teraz '44" - kupiłam jednocześnie, już jakiś czas temu. Ale choć pierwszą książkę, o żydowskiej Warszawie, przeczytałam niemal od razu, tę o powstaniu warszawskim odłożyłam na jakiś czas na bok. Chciałam złapać oddech, zanim od nowa zgłębię się w wojenne historie, zanim zacznę przeglądać genialne fotomontaże Marcina Dziedzica, który w piękny...

Zdjęcia wyglądają niesamowicie, stare są oczywiście czarno – białe. Gdyby były kolorowe, to kolorystyka też pewnie byłaby szara, z ruinami i kurzem na większości. Współczesne z kolei w porównaniu do tamtych aż biją po oczach kolorami. Powstańcy wyglądają więc jak szare widma we współczesnej Warszawie, jak duchy. Jak duchy, które nie mogą stad odejść i tak krążą. Podczas oglądania aż cisną się pytania, czy ten ktoś ze zdjęcia przeżył, co tak naprawdę czuł wtedy, gdy zdjęcie było robione. A gdy z kolei szłam ulicami w tych właśnie miejscach, gdzie zdjęcie zrobiono, miałam przed oczami powstańców. Tak, jakby mieli się wyłonić gdzieś z zaświatów. I tak właśnie, jakby cały czas tu byli.
Bez względu na to, co kto sądzi na temat sensowności wybuchu powstania, przeglądając „Teraz`44 Historie” myli się o pojedynczych osobach, tych ze starych zdjęć. I tworzy się nawet jakaś dziwna więź .
Uczucie podczas oglądania zdjęć jest niesamowite. I ono nie mija.
To jest coś niepowtarzalnego, od czego trudno jest się oderwać. Samo przejrzenie w księgarni nie wystarcza. W te zdjęcia trzeba się wgłębić.
całość
https://powrot-do-krainy-ksiazki.blogspot.com/2019/07/marcin-dziedzic-micha-wojcik-teraz44.html

Zdjęcia wyglądają niesamowicie, stare są oczywiście czarno – białe. Gdyby były kolorowe, to kolorystyka też pewnie byłaby szara, z ruinami i kurzem na większości. Współczesne z kolei w porównaniu do tamtych aż biją po oczach kolorami. Powstańcy wyglądają więc jak szare widma we współczesnej Warszawie, jak duchy. Jak duchy, które nie mogą stad odejść i tak krążą. Podczas...

Ta książka to swojego rodzaju fenomen.
Super zmontowane czarno-białe, dawne zdjęcia z powstania warszawskiego, które zostały "wklejone" w teraźniejszą Warszawę... Ludzie, barykady, kościoły, znane i zupełnie anonimowe. Czegoś takiego właśnie szukałam.
Niesamowite jak bardzo miasto się zmieniło (jak ogromną stratę poniosło),ale i też... wciąż stoją niektóre mury, domy - które pamiętają tragiczny sierpień 1944 roku.
Zdjęć jest 44, wraz z dopisanymi do nich, ciekawymi historiami, plus krótki komentarz jak powstały ówczesne zdjęcia. Sądzę, że nawet 63 historie byłyby gratką dla zainteresowanych :)
Wielki plus dla autorów za włożoną pracę. No i ciekawą bibliografię, którą nie omieszkam poznać.

Ta książka to swojego rodzaju fenomen.
Super zmontowane czarno-białe, dawne zdjęcia z powstania warszawskiego, które zostały "wklejone" w teraźniejszą Warszawę... Ludzie, barykady, kościoły, znane i zupełnie anonimowe. Czegoś takiego właśnie szukałam.
Niesamowite jak bardzo miasto się zmieniło (jak ogromną stratę poniosło),ale i też... wciąż stoją niektóre mury, domy -...

Zdjęcia w książce są rewelacyjne, dają do myślenia. Sam pomysł na książkę jest świetny.

Zdjęcia w książce są rewelacyjne, dają do myślenia. Sam pomysł na książkę jest świetny.

Sięgając po tę książkę, najpierw skupiłam się na niezwykłych fotografiach, które łączą przeszłość z teraźniejszością - ujęcie w jednym kadrze obrazu współczesnego i powstańczego okazało się pomysłowe i przyniosło wzruszający efekt. Nie było to łatwe pod względem technicznym, co autor zdjęć wyjaśnia szczegółowo we wstępie. Właściwie dopiero po przeczytaniu rozmowy z nim, zdałam sobie w pełni sprawę, jak tytaniczną, a jednocześnie koronkową pracę musiał on wykonać.

Można te fotografie oglądać w nieskończoność, a gdy przeczyta się jeszcze towarzyszące im opowieści (tytułowe 44 historie),to pozostaje się pod wielkim wrażeniem.
Mną najbardziej wstrząsnęła opowieść o powstańczej Niobe. Po przeczytaniu tej historii długo nie mogłam dojść do siebie, mimo iż znam wiele szczegółów masakry na Woli.

Większość przywołanych i wydobytych z zapomnienia opowieści wzrusza i sprawia, że czytelnik czyta je z ogromnymi emocjami. Nie brak tu jednak i zabawnych epizodów, w których humor zdaje się przezwyciężać strach i śmierć.

Książka ta jest nowym sposobem pokazywania przeszłości i prawdy o Powstaniu Warszawskim. Dzięki przystępnej formie i barwnej, oryginalnej szacie graficznej ma szansę trafić do każdego odbiorcy, w każdym wieku i o różnym poziomie wiedzy historycznej. Mam wrażenie, że po ten niezwykły album mogą sięgnąć nawet ci, którzy na co dzień nie czytają (a może jestem zbyt wielką optymistką w tej mierze?).

"Przeszłość to dziś" - taki tytuł nosi jeden z podręczników dla szkół ponadgimnazjalnych, i takie właśnie skojarzenie nasunęło mi się od razu w trakcie czytania.
Autorzy połączyli odległe czasy, pokazując, że mogą zmieniać się miejsca, ale nie zmieniają się ludzie - ich potrzeby, marzenia, dążenia. Nawet jeśli dziś kierujemy się w życiu innymi pobudkami (bo, na szczęście, nie musimy stawać przed takimi wyborami jak powstańcy),to nadal gdzieś się spieszymy albo zatrzymujemy.
Na pewno warto przystanąć i pochylić się nad tą książką. Ja chylę też czoła przed autorami, zwłaszcza przed fotografem, który dokonał wielkiej rzeczy.

Sięgając po tę książkę, najpierw skupiłam się na niezwykłych fotografiach, które łączą przeszłość z teraźniejszością - ujęcie w jednym kadrze obrazu współczesnego i powstańczego okazało się pomysłowe i przyniosło wzruszający efekt. Nie było to łatwe pod względem technicznym, co autor zdjęć wyjaśnia szczegółowo we wstępie. Właściwie dopiero po przeczytaniu rozmowy z nim,...

10 za zdjęcia 3 za teksty

10 za zdjęcia 3 za teksty

Super pomysł z tymi zdjęciami z czasów powstania i obecnymi ! Do tego,te niektóre wstrząsające historię z tamtym czasów....

Super pomysł z tymi zdjęciami z czasów powstania i obecnymi ! Do tego,te niektóre wstrząsające historię z tamtym czasów....