Naprawdę świetna książka...

Naprawdę świetna książka...

Bardzo lubię książki pani Allen. Po raz kolejny się nie zawiodłam. Ona zostaje "skompromitowana". On dowiaduje się, że nie zostało mu wiele życia. A jednak postanawiają się pobrać i ... tu bardzo miłe zaskoczenie ;) Polecam

Bardzo lubię książki pani Allen. Po raz kolejny się nie zawiodłam. Ona zostaje "skompromitowana". On dowiaduje się, że nie zostało mu wiele życia. A jednak postanawiają się pobrać i ... tu bardzo miłe zaskoczenie ;) Polecam

Przeczytana parę lat temu, pierwsza książka jako romans historyczny i zaczęłam szukać do niej podobne, co okazało się trudne, ponieważ większość zawiera nudne dialogi, pełno erotyki, choć niektóre wnoszą trochę historii i obyczajowości. Ale zdarzają się wyjątki.
To zależy od upodobań i chyba potrzeb, jak widać po zróżnicowanych komentarzach, różnych książek.
Życie kobiety oparte na bolesnych sekretach i tajemnicach, która dostaje szansę od losu, a jednocześnie daje nadzieję obcemu mężczyźnie, śmiertelnie choremu, że spełnił swój obowiązek wobec swego dziedzictwa.
Dziewczyna radzi sobie całkiem dobrze, kiedy przeszłość ta bliższa i dalsza daje o sobie znać i wszystko się komplikuje, nie zdradzę co, bo to wielkie zaskoczenie, kiedy czyta się książkę.

Przeczytana parę lat temu, pierwsza książka jako romans historyczny i zaczęłam szukać do niej podobne, co okazało się trudne, ponieważ większość zawiera nudne dialogi, pełno erotyki, choć niektóre wnoszą trochę historii i obyczajowości. Ale zdarzają się wyjątki.
To zależy od upodobań i chyba potrzeb, jak widać po zróżnicowanych komentarzach, różnych książek.
Życie...

Mimo,że pochłaniam romanse wszelkiej maści hurtowo, to do historycznych zawsze podchodziłam sceptycznie. Dopiero od jakiegoś roku zasmakowałam w tym gatunku. Niestety "Dziedziczka z przypadku" zmusiła mnie do kroku w tył, znów zniechęciła. Dobry temat potraktowany po macoszemu. Motyw choroby Willa był i się zmył, taka tam wzmianka. Trauma bohaterki bzdurna i beznadziejnie przedstawiona. Sama Julia jest kłamczuchą,hipokrytką i bardzo płaską postacią,której nie da się lubić. Uczucia między tą parą płytkie, nijakie, suche. Nie polecam.

Mimo,że pochłaniam romanse wszelkiej maści hurtowo, to do historycznych zawsze podchodziłam sceptycznie. Dopiero od jakiegoś roku zasmakowałam w tym gatunku. Niestety "Dziedziczka z przypadku" zmusiła mnie do kroku w tył, znów zniechęciła. Dobry temat potraktowany po macoszemu. Motyw choroby Willa był i się zmył, taka tam wzmianka. Trauma bohaterki bzdurna i beznadziejnie...

Początkiem jest, jak na romans przystało, ucieczka z ukochanym ale po jednej nocy koniec miłości następuje i...
Zabawne i nietypowe rozwiązania wątków. Polecam.

Początkiem jest, jak na romans przystało, ucieczka z ukochanym ale po jednej nocy koniec miłości następuje i...
Zabawne i nietypowe rozwiązania wątków. Polecam.

Dosyć nietypowa para bohaterów jak na romans z serii Harlequin. Ona - zbyt wysoka, niezbyt ładna, oszukana przez kochanka. On - słaniający się na nogach, wycieńczony przez chorobę, cień człowieka. Nie ma tu miłości od pierwszego wejrzenia, dominuje rozsądek. Książkę czyta się nieźle, zapewnia rozrywkę na jeden wieczór.

Dosyć nietypowa para bohaterów jak na romans z serii Harlequin. Ona - zbyt wysoka, niezbyt ładna, oszukana przez kochanka. On - słaniający się na nogach, wycieńczony przez chorobę, cień człowieka. Nie ma tu miłości od pierwszego wejrzenia, dominuje rozsądek. Książkę czyta się nieźle, zapewnia rozrywkę na jeden wieczór.