Przemoc właściwie nas otacza. W grach, filmach, informacjach, książkach. W życiu. Nie zawsze my czy nasze dzieci doświadczają jej w domu i mam nadzieję, że będzie tak coraz częściej, ale nieuniknione, że w jakiejś sytuacji się z nią zetkną. Książka „Przemoc NIE!” pokazuje nie tylko jak sobie radzić w takich chwilach, ale przede wszystkim skąd ta przemoc się dzieje. Nie każdy przecież jest psychopatą.
Książeczka, pomimo trudnego tematu, zachwyca prostą oprawą graficzną. Każda opisywana sytuacja jest zilustrowana scenką w postaci komiksu. Dziecku o wiele łatwiej zrozumieć pewne mechanizmy zachowania jeśli są rozrysowane w prosty sposób.
Więcej na: https://konfabula.pl/przemoc-nie/

Przemoc właściwie nas otacza. W grach, filmach, informacjach, książkach. W życiu. Nie zawsze my czy nasze dzieci doświadczają jej w domu i mam nadzieję, że będzie tak coraz częściej, ale nieuniknione, że w jakiejś sytuacji się z nią zetkną. Książka „Przemoc NIE!” pokazuje nie tylko jak sobie radzić w takich chwilach, ale przede wszystkim skąd ta przemoc się dzieje. Nie...

Kolejna rewelacyjna historia od wydawnictwa Mucho,or. Prosta opowieść z ogromnie ważnym przesłaniem. Obowiązkowa w edukacji szkolnej. Świetne wsparcie w czasie trudnych rozmów z najmłodszymi czytelnikami.
Jesteśmy inni, różnimy się od siebie nie tylko wyglądem czy charakterem, ale różni nas także religia czy poglądy. Ale wszyscy jesteśmy niepowtarzalni i WAŻNI. I nikt nie może nas ranić.
Przemoc fizyczna, słowna, psychiczna. Każda prowadzi do zła, sprawia, że życie jest ciągłą walką.
„Przemoc. Nie!” to mini poradnik jak powiedzieć przemocy zdecydowane NIE. Uczy jak przeciwstawić się przemocy, pomaga zrozumieć jej źródła, pokazuje jak nad nią zapanować, żeby życie było przyjemniejsze.
Jak wiadomo, nie przeżyjemy życia bez problemów czy nawet kłótni, to są emocje. Każdy ma swoje potrzeby i pragnienia, niestety niektórzy narzucają innym swoją ocenę, z tego też rodzi się przemoc.
Autor dedykuję tę książkę do tych wszystkich, którzy bywają agresywni, ale jak się zastanowimy to większości z nas zdarzyło się takim być, dlatego twierdzę, że to książka dla każdego. Dziecka, jak i rodzica i nauczyciela. Dlatego też z ogromną chęcią przekażę ten egzemplarz do 1 klasy mojej Poli i wierzę, że pani wychowawczynie zrobi z nią dużo dobrego.

Kolejna rewelacyjna historia od wydawnictwa Mucho,or. Prosta opowieść z ogromnie ważnym przesłaniem. Obowiązkowa w edukacji szkolnej. Świetne wsparcie w czasie trudnych rozmów z najmłodszymi czytelnikami.
Jesteśmy inni, różnimy się od siebie nie tylko wyglądem czy charakterem, ale różni nas także religia czy poglądy. Ale wszyscy jesteśmy niepowtarzalni i WAŻNI. I nikt nie...

"Przemoc. Nie!” – właśnie takich książek nam potrzeba, dzieciom i dorosłym. Takich, które nie próbują zaczarować problemu, a rozkładają go na łopatki. Pokazują więc jego źródło, analizują przykłady, dają konkretne wskazówki i rozwiązania.

Oto książka, która o przemocy mówi bardzo konkretnie, aż chciałoby się powiedzieć – daje pięścią między oczy 😉 Lekko naświetla jej historię, wspomina o rodzajach, nieco ją „uczłowiecza”, pokazując, że dopiero z wiekiem dziecko uczy się ją kontrolować, oswajać i rozumieć. Jednak nie zawsze nad przemocą uda się zapanować.

I w tym momencie w książce „Przemoc. Nie!” wkracza cała masa bohaterów. Iwona staje się agresywna, gdy czuje się odrzucona. W Julii buzuje krew, gdy nauczycielka nie okazuje jej szacunku. Tosia z zazdrości o młodszego brata wybucha jak wulkan. A Zosia za pomocą agresji chce zwrócić na siebie uwagę rodziców. Postaci jest o wiele więcej, a problem każdej z nich jest na tyle poważny, że może wywołać agresję.

„Przemoc. Nie!” nie pozostawia czytelnika bez wskazówek czy rozwiązań. Daje konkretne przykłady zachowań i reakcji w sytuacji, gdy jesteśmy atakowani. Dodatkowo podpowiada, co można zrobić, aby do kłótni i przemocy nie dochodziło.

Ta książka to samo dobro! Czytajcie ją sami, z dzieckiem, dajcie dziecku, podrzućcie w szkole, sprawdźcie, czy jest w bibliotece. Ważna książka dla każdego, również dla wewnętrznego dziecka, jeśli kiedykolwiek doświadczyło przemocy.

Jeśli masz ochotę zajrzeć do srodka książki, zapraszam tutaj: https://mamabasiczyta.pl/przemoc-nie/

"Przemoc. Nie!” – właśnie takich książek nam potrzeba, dzieciom i dorosłym. Takich, które nie próbują zaczarować problemu, a rozkładają go na łopatki. Pokazują więc jego źródło, analizują przykłady, dają konkretne wskazówki i rozwiązania.

Oto książka, która o przemocy mówi bardzo konkretnie, aż chciałoby się powiedzieć – daje pięścią między oczy 😉 Lekko naświetla jej...

Międzynarodowy Dzień bez Przemocy, który obchodzony jest 2 października był inspiracją do tego aby cały miesiąc poświęcić na edukację w tym obszarze i aby przypominać najmłodszym o tym właśnie zagadnieniu.

Książka w sposób prosty, zrozumiały ukazuje różne formy przemocy jakie mogą spotkać młodego człowieka w środowisku szkoły czy podwórka. Opisuje jak sobie z nimi radzić; jakie mogą być jej przyczyny oraz skutki.

Międzynarodowy Dzień bez Przemocy, który obchodzony jest 2 października był inspiracją do tego aby cały miesiąc poświęcić na edukację w tym obszarze i aby przypominać najmłodszym o tym właśnie zagadnieniu.

Książka w sposób prosty, zrozumiały ukazuje różne formy przemocy jakie mogą spotkać młodego człowieka w środowisku szkoły czy podwórka. Opisuje jak sobie z nimi radzić;...

Każdy z nas na pewno w swoim życiu zetknął się ze zjawiskiem przemocy. Wcześniej czy później docierają do nas informacje o atakach, zamachach i bójkach. Przemoc na światową skalę, to jedno. Przeraża, ale jednak - mimo wszystko - jest daleko. Gorzej, kiedy przemoc dotyka nas bezpośrednio, a najgorzej - kiedy ofiarami przemocy są nasze dzieci.
Mój syn ma siedem lat. Nie jest osiłkiem, a w klasie zalicza się do tych mniejszych dzieci. Zamiast sportu woli muzykę (gra na skrzypcach),choć od zajęć fizycznych nie stroni. Ostatnio znalazła się w Jego klasie grupka "siłaczy", co to mniejszych tłuką. Mój synek jest w tej grupie mniejszych. I jak tu Maluchowi pomóc? Powiem Wam, że największym problemem jest to, że dzieciaki boją się mówić o tym, co się w klasie dzieje. Postanowiłam oswoić strach przed zemstą za donoszenie dorosłym, a z pomocą przyszła mi niepozorna książeczka. Dodam, że znalazła się pod naszym dachem właśnie w tym konkretnym celu i póki jej nie obejrzałam, bałam się, czy jej treść będzie mi pomocna. Nie rozczarowałam się.
Okładka wydaje się... śmieszna, satyryczna... tak jest, póki do malucha nie dotrze, co przedstawia. Dziewczynka bije chłopca młotkiem po głowie - mocne. Ale w zamierzeniu takie właśnie ma być. Tytuł też ma formę "niegrzeczną", trochę jak napis na ścianie. Sugeruje to wyraźnie - przemoc jest zła. Już wstęp dał mojemu Młodszemu wiele do myślenia. Autor mówi wyraźnie: masz prawo się bić, żeby się bronić, ale najważniejsze jest to, abyś potrafił powiedzieć NIE. Autorzy, próbując oswoić dzieci z agresją tłumaczą, że przemoc istniała od zawsze i jej wybuchy zdarzają się nie tylko dzieciom, ale również dorosłym. Pokazują również, że nic nie dzieje się bez przyczyny. Każde agresywne zachowanie jest spowodowane czymś konkretnym: zaniedbaniem, odrzuceniem, zazdrością i co najgorsze - inna przemocą. Każde dziecko czytające tę niepozorną książeczkę zrozumie, że problem ma nie tylko ten, kto jest ofiarą. Problem leży w tym, który bije. To On jest nieszczęśliwy, a swoją frustrację wylewa na innych.
A teraz najważniejsza część książeczki: JAK POWIEDZIEĆ NIE! Nie są to wydumane rady przemądrzałego dorosłego. Wręcz wyraźnie powiedziane jest: jeżeli czujesz się zagrożony - uciekaj. Ale należy też spróbować rozmowy, poszukać pomocy wśród innych dzieci i - co ważne - należy powiedzieć dorosłym. Najbardziej jednak mój Młodszy "ukochał" dwa potwory na ostatnich stronach. Jeden "przemocowy potwór" zwyciężył nad dzieckiem, które nie umiało się obronić przed przemocą. Ale drugi potwór został pokonany, a zwycięski malec wychodzi z tego pojedynku o pewne doświadczenia silniejszy.
Książka porusza bardzo poważny temat. Często dla maluchów wręcz dramatyczny. Na szczęście książeczka zawiera wiele śmiesznych ilustracji i scenek, które rozładowują napięcie towarzyszące lekturze tej książki. Pewnie dziecko, dla którego ten temat jest tylko teorią, nie będzie czuło tego klimatu. Mój syn wyraźnie przeżywał lekturę, łącznie z nadawaniem imion chłopcom z ilustracji, co bardzo wiele mi powiedziało. Padło sporo pytań, wiele zdarzeń zostało mi opowiedzianych - mam wrażenie, że wspólne czytanie tej książeczki pozwala malcowi otworzyć się na dorosłego i oswoić to, co jest dla niego przerażające.
Co ważne - nie można dziecka zostawić z ta książką sam na sam. Treści pisane są ujęte w taki "dorosły sposób" np. "Przemoc wobec dorosłych i dzieci jest prawnie zabroniona" albo "Poszukaj mediatora, dziecka, lub dorosłego...", albo "Prawo jest po to, by chronić ofiary i zapobiegać samosądom...". Przyznacie, że określenia samosąd, czy mediator, są zupełnie niezrozumiałe dla malucha. Dlatego przy lekturze niezbędny jest dorosły przewodnik.
Książeczka, pomimo trudnego tematu, zachwyca oprawą graficzną. Każda opisywana sytuacja jest zilustrowana scenką w postaci komiksu. Pomysł świetny do wspólnej lektury. Mama czyta poważne rzeczy, a Maluch śmieszne scenki. Ułatwia to trudną rozmowę - nawet bardzo.
Wydawnictwo "Muchomor" wydało w tej serii jeszcze trzy inne książeczki: o rasizmie i nietolerancji, o złym dotyku i o poniżaniu. Nie wątpię, że wielu małym ludziom pomogą one uporać się z problemami.

Każdy z nas na pewno w swoim życiu zetknął się ze zjawiskiem przemocy. Wcześniej czy później docierają do nas informacje o atakach, zamachach i bójkach. Przemoc na światową skalę, to jedno. Przeraża, ale jednak - mimo wszystko - jest daleko. Gorzej, kiedy przemoc dotyka nas bezpośrednio, a najgorzej - kiedy ofiarami przemocy są nasze dzieci.
Mój syn ma siedem lat. Nie jest...

Świetna książka dla dzieci, napisana prostym językiem i dużą ilością obrazków, które wzbudzają zainteresowanie dzieci. Trudny temat, „miękko” przedstawiony, adekwatnie dla młodszych czytelników.

Świetna książka dla dzieci, napisana prostym językiem i dużą ilością obrazków, które wzbudzają zainteresowanie dzieci. Trudny temat, „miękko” przedstawiony, adekwatnie dla młodszych czytelników.