Fajna książka. Krótkie rozdziały. Szybko się czyta. Polecam

Fajna książka. Krótkie rozdziały. Szybko się czyta. Polecam

Humorek na poziomie, miła, przyjemna, polecam.

Humorek na poziomie, miła, przyjemna, polecam.

Bardzo zabawna i przystępnie napisana. Kupiłam dla swojego chrześniaka na urodziny, ale musiałam najpierw sama przeczytać. Miło powspominać lata 80. i przyjemnie wrócić do nich oczami chłopaka z podstawówki :) Uśmiałam się w niektórych momentach, polecam na rozluźnienie, taka lektura z przymrużeniem oka ;)

Bardzo zabawna i przystępnie napisana. Kupiłam dla swojego chrześniaka na urodziny, ale musiałam najpierw sama przeczytać. Miło powspominać lata 80. i przyjemnie wrócić do nich oczami chłopaka z podstawówki :) Uśmiałam się w niektórych momentach, polecam na rozluźnienie, taka lektura z przymrużeniem oka ;)

Świetna książka dla dzieci edukacji wczesnoszkolnej. Czasami trudna terminologia i teksty. Napisana lekko i zabawnie wciąga na całego.

Świetna książka dla dzieci edukacji wczesnoszkolnej. Czasami trudna terminologia i teksty. Napisana lekko i zabawnie wciąga na całego.

Ta książka jest nie tyle ciekawa co zabawna i wciągająca. Można ją czytać nawet kilkadziesiąt razy a nadal nie traci swojego uroku!

Ta książka jest nie tyle ciekawa co zabawna i wciągająca. Można ją czytać nawet kilkadziesiąt razy a nadal nie traci swojego uroku!

Przywołuje czas dzieciństwa, humorystyczna, lekka i przyjemna :) przez wiek Longina (13 lat) czułam się jak dziecko ;)

Przywołuje czas dzieciństwa, humorystyczna, lekka i przyjemna :) przez wiek Longina (13 lat) czułam się jak dziecko ;)

Podróże Longina

Ech, Longin to miał klawe dzieciństwo - wyjazd do Francji, kolonijne miłości itp. Nic tylko pozazdrościć.

"Longin. Tu byłem" to kontynuacja "Jego Wysokość Longin", czyli opowieści Marcina Prokopa o tym jak dorastał w czasie PRL-u. Tym razem poznajemy historie jego letnich wojaży.
Longin nie był spokojnym dzieckiem - każda z jego opowieści powodowała u mnie lekki stan przed zawałowy, kiedy sobie uświadamiałem, że mój syn za kilka lat może mieć podobne pomysły. Przytoczone w tej części wspomnienia z jego kilku podróży wcale nie napawają większym optymizmem - a to postanowił zahartować kuzyna każąc mu spać na dworze, a to podczas wyjazdu na Mazury rozkręcił biznes pod postacią sprzedaży witaminizowanej karmy dla łabędzi, a to na koloniach sprawdzał czy koty rzeczywiście "dostają kota" od waleriany. na tych samych koloniach został też trafiony piorunem. Na szczęście "piorun" miał na imię Natasza. :)
Jedynym mankamentem tej książki jest fakt, że kończy się tak szybko, gdyż dosłownie każda strona jest powodem do śmiechu, jeżeli nie z pomysłów Longina to z jego kłopotów spowodowanych nieprzeciętną odległością od ziemi do czubka głowy.
Na końcu znajdziemy ciekawy słownik rzeczy, które pojawiają się w książce, a niekoniecznie są znane czytelnikom z młodszego pokolenia, np. zespół Fasolki czy gra w kapsle. Dodatkowo na wewnętrznej stronie okładki jest kilka zdjęć z prywatnego archiwum autora.
Podsumowując - wesoła i wciągająca kontynuacja perypetii Longina. W sam raz do wspólnego rodzinnego czytania.

http://czytalski.pl

Podróże Longina

Ech, Longin to miał klawe dzieciństwo - wyjazd do Francji, kolonijne miłości itp. Nic tylko pozazdrościć.

"Longin. Tu byłem" to kontynuacja "Jego Wysokość Longin", czyli opowieści Marcina Prokopa o tym jak dorastał w czasie PRL-u. Tym razem poznajemy historie jego letnich wojaży.
Longin nie był spokojnym dzieckiem - każda z jego opowieści powodowała u mnie...

Przezabawne. Zdziwiło mnie na przykład jego reakcja na niemieckiej stacji benzynowej, ale cóż tak wyglądał PRL. Świetne na wakacje. (Wiem co mówię).

Przezabawne. Zdziwiło mnie na przykład jego reakcja na niemieckiej stacji benzynowej, ale cóż tak wyglądał PRL. Świetne na wakacje. (Wiem co mówię).

Mamy taką niepisaną tradycję w naszym domu, że generalnie jak chwytają nas choroby, lub po prostu gorsze, chandrowate babskie chwile sięgamy po książki z cyklu literatury dziecięco - młodzieżowej, które czytamy sobie nawzajem na głos. Te książki były rewelacyjną propozycją na te okazje. Cudowne, przezabawne, barwne opowieści o dorastaniu w PRL-u. Ja czytałam je z łezką w oku wspominając balonówki, resoraki, Pewex. Moje dziecię słuchało z otwartą buzią. Okazało się że przeczytanie tych publikacji było idealnym pretekstem do rozmów o tak niedawnych czasach, do wspomnień, do podpytywania dziadków o to co oni zapamiętali z lat swojej młodości :) Gorąco polecam i mam nadzieję że autor ma jeszcze w zapasie kilka opowieści, które spisze w kolejnych częściach, bo ja mogłabym je czytać bez końca.

Mamy taką niepisaną tradycję w naszym domu, że generalnie jak chwytają nas choroby, lub po prostu gorsze, chandrowate babskie chwile sięgamy po książki z cyklu literatury dziecięco - młodzieżowej, które czytamy sobie nawzajem na głos. Te książki były rewelacyjną propozycją na te okazje. Cudowne, przezabawne, barwne opowieści o dorastaniu w PRL-u. Ja czytałam je z łezką w...

Druga część tylko nieco słabsza od pierwszej, ale równie zabawna. Świetnie się czyta francuskie przygody Longina w Paryżu, na koloniach, z Bracholem. Pan Prokop powinien zajmować się pisaniem książek zawodowo i koniecznie masowo, polecam!

Druga część tylko nieco słabsza od pierwszej, ale równie zabawna. Świetnie się czyta francuskie przygody Longina w Paryżu, na koloniach, z Bracholem. Pan Prokop powinien zajmować się pisaniem książek zawodowo i koniecznie masowo, polecam!