Po niedawnej lekturze „Apokryfu rodzinnego” zaciekawiła mnie tematyka pochodzenia naszych współczesnych obyczajów, zwłaszcza przy stole i z ciekawością przeczytałam szkice o kulturze szlacheckiej. Pozycja składa się z kilku artykułów tudzież referatów akademików parających się etnologią, które są poświęcone różnym tematom oscylującym w tym samym kręgu zainteresowań: biesiadowaniu w kulturze szlacheckiej. I tak mamy rozdziały, w których opisano genezę idei sarmacji oraz koleje jej losu, rytuał biesiadowania, wigilijny kod kulinarny, współczesne odniesienia w wyobrażeniach jak i w praktyce nt. biesiad, a nawet mamy artykuł o plenerowych wystawach w skansenach i muzeach etnograficznych.
Lektura interesująca, choć trzeba dodać, że pierwszy szkic poświęcony sarmackiej wyobraźni autorstwa prof. P. Kowalskiego jest napisany naukowym, lekko przeintelektualizowanym językiem, który przeciętnemu czytelnikowi może sprawić trudność. Dlatego proponuję aby rozdział pierwszy przeczytać jako ostatni, żeby niepotrzebnie nie zniechęcić się do ciekawej lektury.

Po niedawnej lekturze „Apokryfu rodzinnego” zaciekawiła mnie tematyka pochodzenia naszych współczesnych obyczajów, zwłaszcza przy stole i z ciekawością przeczytałam szkice o kulturze szlacheckiej. Pozycja składa się z kilku artykułów tudzież referatów akademików parających się etnologią, które są poświęcone różnym tematom oscylującym w tym samym kręgu zainteresowań:...