Bardzo mi się podobają wiersze Edwarda Pasewicza. Ten tomik kupiłam wiele lat temu i trochę się przykurzył na półce. A przypomniał mi się ten dziwny tytuł przy okazji lektury wywiadu z autorem z okazji jego książki "Pulverkopf". I cieszę się, że do mnie wyciągnęły pożółkłą okładkę.
Tak więc świetne są te wiersze. Osadzone w konkrecie, w sytuacji, w podmiocie lirycznym meandrującym gdzieś na obrzeżach rzeczywistości.
O zagubieniu, o ukryciu, o naszym subtelnym uwikłaniu w materię, och, mitochondria.
"Jest oczywiście język i może mieć
dwie strony, są i przedmioty i ich cienie,
możesz odczytać, zapisać i znowu odczytać,
usłużne literaki otrują zwątpienie, na kilka dni
poczujesz się lepiej, później znowu wróci."

Bardzo mi się podobają wiersze Edwarda Pasewicza. Ten tomik kupiłam wiele lat temu i trochę się przykurzył na półce. A przypomniał mi się ten dziwny tytuł przy okazji lektury wywiadu z autorem z okazji jego książki "Pulverkopf". I cieszę się, że do mnie wyciągnęły pożółkłą okładkę.
Tak więc świetne są te wiersze. Osadzone w konkrecie, w sytuacji, w podmiocie lirycznym...