Ekonomia. Instrukcja obsługi

Nie tak błyskotliwa i lekko napisana jak "Źli Samarytanie", ale niezła i fragmentami pouczająca. Autor tym razem postawił sobie za cel napisanie czegoś w rodzaju przystępnego podręcznika do ekonomii dla laików. W kolejnych rozdziałach zajmuje się zarówno głównymi szkoła myślenia o niej jak i analizuje najważniejsze pojęcia i obszary zainteresowania. Generalnie autor próbuje być obiektywny, cały czas powtarzając, że nie ma jednej jedynej słusznej "ekonomii" (co trzeba uznać za najważniejszy wniosek książki) jednak przy analizie poszczególnych problemów widać, że autor też ma swoje priorytety i własne podejście do omawianych kwestii.

Nie tak błyskotliwa i lekko napisana jak "Źli Samarytanie", ale niezła i fragmentami pouczająca. Autor tym razem postawił sobie za cel napisanie czegoś w rodzaju przystępnego podręcznika do ekonomii dla laików. W kolejnych rozdziałach zajmuje się zarówno głównymi szkoła myślenia o niej jak i analizuje najważniejsze pojęcia i obszary zainteresowania. Generalnie autor próbuje...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Serdecznie polecam każdemu. Bardzo rzetelnie i prostymi słowami wyjaśniono najważniejsze kwestie z dziedziny ekonomii: zasady działania przedsiębiorstw, produkcja, konsumpcja, oszczędności, PKB, rola państwa, rynki finansowe, teorie ekonomiczne. Co ważne, autor często zwraca uwagę na fakt, że ekonomia nie jest nauką ścisłą a raczej efektem przekonań politycznych – co warto sobie uświadomić. Jak na pozycję Wydawnictwa Krytyki Politycznej przystało, lewicowa wrażliwość autora jest widoczna, ale autor przytacza tezy zarówno zwolenników, jak i krytyków wolnego rynku, więc można wyrobić sobie własną opinię.

Serdecznie polecam każdemu. Bardzo rzetelnie i prostymi słowami wyjaśniono najważniejsze kwestie z dziedziny ekonomii: zasady działania przedsiębiorstw, produkcja, konsumpcja, oszczędności, PKB, rola państwa, rynki finansowe, teorie ekonomiczne. Co ważne, autor często zwraca uwagę na fakt, że ekonomia nie jest nauką ścisłą a raczej efektem przekonań politycznych – co warto...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Kompendium wiedzy o ekonomii, nie jest tendencyjna, nie przekazuje prawd objawionych... i stara się podejść całościowo a nie tylko z liberalnej strony

Kompendium wiedzy o ekonomii, nie jest tendencyjna, nie przekazuje prawd objawionych... i stara się podejść całościowo a nie tylko z liberalnej strony

Pokaż mimo to

Książka kończy się na 320 stronie (przynajmniej to, co ja mam). Dalej to obszerna bibliografia i dodatki. Dzieło to jest tylko przewodnikiem po ekonomii, i bardzo dobrze, gdyż autor pokazuje plusy i minusy, każdej doktryny, czy też idei. Na koniec zachęca nas do poszerzenia wiedzy na temat innych niż nasze poglądy.

Książka kończy się na 320 stronie (przynajmniej to, co ja mam). Dalej to obszerna bibliografia i dodatki. Dzieło to jest tylko przewodnikiem po ekonomii, i bardzo dobrze, gdyż autor pokazuje plusy i minusy, każdej doktryny, czy też idei. Na koniec zachęca nas do poszerzenia wiedzy na temat innych niż nasze poglądy.

Pokaż mimo to

Książka w przystępny sposób próbuje wyjaśnić tajniki ekonomii i przekonać czytelnika, że nie jest to dziedzina nauki przeznaczona tylko dla wąskiego grona osób.

Książka w przystępny sposób próbuje wyjaśnić tajniki ekonomii i przekonać czytelnika, że nie jest to dziedzina nauki przeznaczona tylko dla wąskiego grona osób.

Pokaż mimo to

Książka jest dokładnie tym, co mówi tytuł - przewodnikiem po współczesnej ekonomii. Autor często podkreśla, że dominujący obecnie neoliberalizm nie jest ani jedyną sensowną teorią ekonomiczną, ani też najtrafniejszą. Zdecydowanie warto przeczytać - bardzo dobre antidotum na wygłaszane ex catedra pomysły Centrum Adama Smitha, Banku Światowego i im podobnych.

Książka jest dokładnie tym, co mówi tytuł - przewodnikiem po współczesnej ekonomii. Autor często podkreśla, że dominujący obecnie neoliberalizm nie jest ani jedyną sensowną teorią ekonomiczną, ani też najtrafniejszą. Zdecydowanie warto przeczytać - bardzo dobre antidotum na wygłaszane ex catedra pomysły Centrum Adama Smitha, Banku Światowego i im podobnych.

Pokaż mimo to

Przystępna i dobrze napisana książka o rudymentach ekonomii.
Z racji jej wstępnego charakteru trudno oczekiwać tutaj skomplikowanych analiz, ale np. szczególnie polubiłem rozdział 8, gdzie polityka monetarna i tajniki nowoczesnych finansów (swapy, ABSy, CDO) wytłumaczone są bardzo przystępnie na sam początek. Dużo uwagi autor poświęca zaznaczaniu braku monopolu na prawdę jakiejkolwiek szkoły ekonomicznej i mocnemu antydogmatyzmowi myśli, co sobie szczególnie cenię.
Ciekawe, że nie ma właświe prawie nic o polityce podatkowej i cyklach koniunturalnych, a zdecydowanie więcej o klasycznym sporze merkantylistów z fizjokratami o wolności handlu/polityce celnej i wartości produkcji.
Może to dobrze, bo do zdecydowanie niedowartościowany współcześnie problem, ale mimo wszystko - brakuje mi chociaż podstawowych informacji na ten temat.
Ale mimo wszystko książkę odbieram bardzo pozytywnie, zacząłem już "Złych Samarytan" tego autora i zapowiada się jeszcze lepiej.

Przystępna i dobrze napisana książka o rudymentach ekonomii.
Z racji jej wstępnego charakteru trudno oczekiwać tutaj skomplikowanych analiz, ale np. szczególnie polubiłem rozdział 8, gdzie polityka monetarna i tajniki nowoczesnych finansów (swapy, ABSy, CDO) wytłumaczone są bardzo przystępnie na sam początek. Dużo uwagi autor poświęca zaznaczaniu braku monopolu na prawdę...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Jestem edukacyjną ofiarą przemian ustrojowych i braku podstaw ekonomii w cyklu szkolnym. Wiele pojęć gospodarki rynkowej, które obecnie są przyswajane przez nastolatki (nie tylko w szkole - wystarczy, że mamy centra handlowe i konta w bankach), w epoce reform Balcerowicza nie aplikowano uczniom. Książka Ha-Joon Changa "Ekonomia. Instrukcja obsługi" byłaby zapewne świetną lekturą na te niedopatrzenia.

Chang w swojej książce, która ma formę krótkich zagadnień opisujących konkretne pojęcie czy zjawisko, skupił się na zupełnych podstawach ekonomii. Prześledził rozwój myśli nowożytnej, opisał główne szkoły ekonomiczne. Kluczowe pojęcia wyróżnił czcionką pogrubioną. Czyli przygotował podręcznik szkolny. Dużo miejsca zajmują opisy polityki fiskalnej, rynków finansowych i wskaźników makroekonomicznych. Trochę szkoda, że wymiar ludzki został jakoś rozmyty rachunkowością. Sam autor ma jednak tego świadomość:

"Mimo tej przytłaczającej obecności pracy w naszym życiu, w ekonomii niespecjalnie jest ona przedmiotem zainteresowania. Często wspomina się tylko o jednym jej aspekcie, co dość ciekawe - o braku pracy, czyli bezrobociu."(292)

"(...) w większości debat ekonomicznych o ludziach zazwyczaj myśli się, jako o konsumentach, a nie pracownikach" (313)

Z punktu widzenia teorii ekonomicznych, dominujący dyskurs osadzony jest na pojęciach 'konsumpcja', 'przepływ', 'zysk/strata'. Człowiek jest chciwy i samolubny (nie umknął mojej uwadze przypis, że z badań wynika iż studenci ekonomii są ponadprzeciętnie egoistyczni - str. 170). Oczywiście pojawiają się stwierdzenia o ekonomicznych poszukiwaniach 'wymiaru ludzkiego', szczególnie przy opisie szkół behawioralnej czy Schumpeterowskiej. Pod tym względem - im dalej, tym ciekawiej.

To właśnie w drugiej części, książka jest czymś więcej więcej, niż repetytorium. Na podstawie opisanych procesów makro i mikro ekonomicznych, Chang naświetlił kilka ciekawych problemów współczesnych gospodarek. Wybrzmiały pojęcia 'szczęście', 'bieda', 'koszty społeczne'. Dobrym zabiegiem było przeplatanie teorii przykładami 'z życia gospodarczego'. Sporo jest o sukcesach ekonomicznych konkretnych krajów i kompletnych porażkach. Przykłady pokazują ewidentne błędy makroekonomii i ostatecznie bezradność wobec złożoności procesów, które przewidywanie odleglejszej przyszłości gospodarczej niemal uniemożliwiają.

Na szczęście nie da się wyczuć u autora ewidentnych preferencji szkół ekonomicznych; sam jednoznacznie sygnalizuje, że każda ma słabe i mocne strony. Są jak wielofunkcyjny scyzoryk - trzeba umiejętnie z nich korzystać. Ciekawym elementem narracji były zabiegi podważania wcześniej zreferowanych, pozornie bezdyskusyjnych ustaleń. Taki mechanizm zastosował chociażby wobec liberalizacji handlu, w którego podsumowaniu ostatecznie pojawiły się zdania o jego słabych stronach (str. 346). Dzięki temu, czytelnik ma szansę na elastyczną interakcję z tekstem; może wchodzić w dialog z autorem, do czego on sam we wstępie zachęca.

Polecam wszystkim, w szczególności tym, którzy wyczuwają wewnętrznie deficyt podstaw ekonomii.

Jestem edukacyjną ofiarą przemian ustrojowych i braku podstaw ekonomii w cyklu szkolnym. Wiele pojęć gospodarki rynkowej, które obecnie są przyswajane przez nastolatki (nie tylko w szkole - wystarczy, że mamy centra handlowe i konta w bankach), w epoce reform Balcerowicza nie aplikowano uczniom. Książka Ha-Joon Changa "Ekonomia. Instrukcja obsługi" byłaby zapewne świetną...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Moja pierwsza książka w tej tematyce i będę ją dobrze wspominać. Bardzo odpowiadało mi to, ze tematy, informacje zostały przedstawione w odpowiedniej kolejności. Dzięki temu stopniowo "ładowałam wiedzę" do głowy ;) bez zbędnego zamieszania.

Moja pierwsza książka w tej tematyce i będę ją dobrze wspominać. Bardzo odpowiadało mi to, ze tematy, informacje zostały przedstawione w odpowiedniej kolejności. Dzięki temu stopniowo "ładowałam wiedzę" do głowy ;) bez zbędnego zamieszania.

Pokaż mimo to

Profesor z Cambridge napisał wstęp do ekonomii, przedstawia w nim najważniejsze szkoły intelektualne, podstawowe problemy z którymi mierzy się ekonomia, sporo ciekawych faktów gospodarczych z historii i teraźniejszości. Najważniejsze przesłania książki: nie ma dominującej szkoły ekonomicznej, trzeba studiować różne poglądy i nurty a nie wyznawać jedynie słuszny. Książka ważna i inspirująca.

Profesor ekonomii z Cambridge napisał wstęp do tej nauki, który, w zamyśle autora, może być zrozumiany przez inteligentnego maturzystę. No cóż, chyba nie, bardzo szybko, już w rozdziale o historii kapitalizmu autor wdaje się w dosyć skomplikowane rozważania; żeby je pojąć trzeba pewnego przygotowania ekonomicznego. A rozdział o finansach to już zupełny odjazd, ale współczesne finanse są naprawdę trudna dziedzina, nie dla każdego....

Prawdziwą ozdobą książki jest rozdział 4, w którym Chang przedstawia główne szkoły ekonomii są to: „austriacka, behawiorystyczna, klasyczna, rozwoju, instytucjonalna, keynesowska, marksowska, neoklasyczna i schumpeterowska”. Autor słusznie twierdzi, że każda z nich ma swoje zasługi ale i ograniczenia, że przyjmowanie jednej jako jedynie słusznej (i kompletne odrzucanie innych, co powszechnie czynią wyznawcy szkoły austriackiej) jest zajęciem jałowym intelektualnie, dogmatyzmem w gruncie rzeczy. Zgadzam się z nim, gdy pisze: „Poznanie pewnej liczby szkół, a nie tylko jednej czy dwóch, pozwala nam na lepsze i bardziej zrównoważone rozumienie złożonej materii zwanej gospodarką.” I dalej: „Gdy dowiemy się, że teorie ekonomiczne mówią różne rzeczy po części dlatego, że opierają się na różnych wartościach etycznych i politycznych, nabierzemy pewności siebie w rozmowie o ekonomii takiej, jaka naprawdę jest – jako o argumencie politycznym, a nie „nauce”, w której można jasno stwierdzić, co jest słuszne, a co nie.”

Ciekawie pisze Chang o imperializmie i megalomanii ekonomii, związanym z dominującą obecnie szkołą neoklasyczną: niektórzy naukowcy uważają, że przy pomocy metodologii neoklasycznej można wyjaśnić wszystkie zjawiska na świecie. Koronnym przykładem jest tu noblista Becker, który usiłował wyjaśnić (ekonomicznie) dlaczego ludzie zawierają małżeństwa, są religijni czy popełniają przestępstwa. Poza tym dyktat paradygmatu neoklasycznego (u nas jego najbardziej wyrazistym przedstawicielem jest Balcerowicz) wyklucza wszelką merytoryczną dyskusję. Dzieje się tak, mimo że prestiż ekonomii jako nauki mocno ucierpiał po kryzysie z 2008r.

Bardzo dobry jest rozdział 11, mówiący o roli państwa w gospodarce, rzecz to kontrowersyjna, bo propagandowo nośne nurty (neoklasycy, austriacy) twierdzą, że rola państwa w gospodarce winna być jak najmniejsza. Fakty są inne: w ciągu ostatnich 150 lat wydatki rządów państw rozwiniętych (USA, Wlk. Brytania, Francja, itd.) wzrosły z ok. 10% PKB do ok. 45% PKB.

Poza tym przytacza Chang sporo ciekawych faktów z historii i współczesności: na przykład USA miało najwyższą na świecie taryfę celną od połowy XIX do połowy XX wieku, a potem zaczęli propagować wolny handel... Poza tym zgadzam się z nim, że mówienie obecnie o dezindustrializacji jest mocno przedwczesne i przesadzone.

To bardzo ciekawa pozycja, często kontrowersyjna ale mocno inspirująca, winna być przeczytana przez wszystkich, którzy interesują się ekonomią.

Profesor z Cambridge napisał wstęp do ekonomii, przedstawia w nim najważniejsze szkoły intelektualne, podstawowe problemy z którymi mierzy się ekonomia, sporo ciekawych faktów gospodarczych z historii i teraźniejszości. Najważniejsze przesłania książki: nie ma dominującej szkoły ekonomicznej, trzeba studiować różne poglądy i nurty a nie wyznawać jedynie słuszny. Książka...

więcej

mniej

Pokaż mimo to