Chyba nie od dziś wiadomo, że piękno potrzebuje oprawy, tła, na którym będzie świecić. Nie ma lepszego tła dla piękna niż zestawienie go w kontraście z brzydotą, albo w ostateczności z przeciętnością. Piękno wtedy najbardziej lśni, zachwyca, jest uwypuklone. Drugą oczywistą prawdą jest stwierdzenie, że wszystko można sprzedać pod warunkiem, że wie się komu i za ile.

Końcówka XIX wieku, Paryż. Funkcjonuje tak niezwykła agencja pracy. Wynajmuje ona kobiety na damy do kontrastu. Brzydkie, przeciętnej urody ale takie, które przeszły odpowiednie towarzyskie szkolenie kobiety mają być tłem dla zamożnych arystokratek i nowobogackich. Mają swoją brzydotą uwypuklać zalety tych drugi i ściągać na nie uwagę odpowiednich kandydatów na mężów. Działalność agencji jest swego rodzaju tajemnicą Poliszynela, czymś o czym się wie ale nikt otwarcie o tym nie mówi. Młodziutka Maud, ucieka z rodzinnej wioska i po pierwszych niepowodzeniach w Paryżu, właśnie tam znajduje zatrudnienie. Jej przypadek jest jednak specyficzny bo staje się damą do kontrastu dla młodziutkiej arystokratki, która nie zdaje sobie sprawy, że ma do czynienia z wynajętą ,,towarzyszką". Zamiast tego między dziewczynami rodzi się przyjaźń.

,,Belle Epoque" to nie jest kolejny romans historyczny ale fascynująca podróż w czasie, do okresu gdy pozory odgrywały ogromną rolę a bezwzględne matki sięgały po wszelkie możliwe środki by zdobyć odpowiedniego męża dla swoich córek. To także opowieść przenosząca do czasów, gdy kobiety dopiero powoli zaczynały sobie uświadamiać swoje prawa i zaczynały powoli i nieśmiało myśleć, że nie muszą iść drogą jaką obrali dla nich inni. Takie właśnie są Maud i Isabell. Nie chcą się poddać utartym zasadom, próbują znaleźć własne ścieżki w świecie konwenansów i tradycji, chcą być samodzielne i niezależne by móc zgłębiać swoje pasje i realizować cele. Epoka jaka stała się tłem powieści jest dynamiczna, ulega nieustannym transformacjom i dzięki temu niemożliwe staje się możliwe. Wyraźnie czuć powiew nowoczesności i postępu rozganiający skostniałe tradycje i pokazujący, że zupełnie nowy świat rodzi się właśnie teraz.

Chyba nie od dziś wiadomo, że piękno potrzebuje oprawy, tła, na którym będzie świecić. Nie ma lepszego tła dla piękna niż zestawienie go w kontraście z brzydotą, albo w ostateczności z przeciętnością. Piękno wtedy najbardziej lśni, zachwyca, jest uwypuklone. Drugą oczywistą prawdą jest stwierdzenie, że wszystko można sprzedać pod warunkiem, że wie się komu i za...

"Belle epoque" Elizabeth Ross to powieść historyczna, mająca w sobie wiele z opowieści dla młodzieży. Młody wiek głównej bohaterki oraz pierwszoosobowa narracja sprawiają, że całość przypomina mi dobrą młodzieżówkę w przebraniu powieści historycznej. Maude Pichon jest tak samo brzydka jak ambitna. Zamiast pozwolić ojcu na wydanie jej za bogatego starszego mężczyznę z sąsiedztwa, postanawia porzucić dom rodzinne i uciec przed małżeństwem do Paryża.

Więcej: morderczynimarzen.blogspot.com/2020/03/belle-epoque-elizabeth-ross.html

"Belle epoque" Elizabeth Ross to powieść historyczna, mająca w sobie wiele z opowieści dla młodzieży. Młody wiek głównej bohaterki oraz pierwszoosobowa narracja sprawiają, że całość przypomina mi dobrą młodzieżówkę w przebraniu powieści historycznej. Maude Pichon jest tak samo brzydka jak ambitna. Zamiast pozwolić ojcu na wydanie jej za bogatego starszego mężczyznę z ...

"Belle Epoque" i wydawałoby się że rzeczywiście piękna, gdyby nie od zawsze panujący podział ludzkości i nie tylko na klasy.
Książka przeniosła mnie w inną epokę, w inny świat, w inną historię, którą wchłonęłam na swój sposób. Powieść wciągająca, dająca do myślenia, wiele podpowiada, dlatego polecam ją wszystkim dziewczętom (tym starszym, które mają córki, również).
Mając duszę romantyczki, wdziewałam niewygodne suknie, byłam na balu, biegłam uliczkami Paryża i podziwiałam sztukę, doznając przy tym wielu upokorzeń. Ktoś by powiedział samo życie, w którym pomimo wielu zmian na zewnątrz, wewnętrznie bywa takie samo.
"Obserwowałam jego urodziwą twarz, nienaganne maniery i zaczęło świtać mi w głowie, że poza tym nic w nim nie ma. Osobowość jaką mu przypisywałam, była jedynie wytworem mojej wyobraźni."

Jeśli ciekawi Was kto, i o kim, wypowiedział te słowa, sięgnijcie po książkę.

"Belle Epoque" i wydawałoby się że rzeczywiście piękna, gdyby nie od zawsze panujący podział ludzkości i nie tylko na klasy.
Książka przeniosła mnie w inną epokę, w inny świat, w inną historię, którą wchłonęłam na swój sposób. Powieść wciągająca, dająca do myślenia, wiele podpowiada, dlatego polecam ją wszystkim dziewczętom (tym starszym, które mają córki, również).
Mając...

Świetna powieść, osadzona w II połowie XIX wieku w Paryżu (notabene byłby na jej podstawie niezły film kostiumowy). O tym jak duma musi nieraz w życiu ukłonić się instynktowi przetrwania, o ciężarze tajemnicy i o sile przyjaźni i lojalności. Literatura z gatunku raczej "babskiej", ale warto przeczytać. Polecam.

Świetna powieść, osadzona w II połowie XIX wieku w Paryżu (notabene byłby na jej podstawie niezły film kostiumowy). O tym jak duma musi nieraz w życiu ukłonić się instynktowi przetrwania, o ciężarze tajemnicy i o sile przyjaźni i lojalności. Literatura z gatunku raczej "babskiej", ale warto przeczytać. Polecam.

Cięzko bylo sie wkręcic. Przeczytana dopiero za drugim podejsciem. Pierwsze mialo miejsce jesienia 2016 r. Nie do końca w moim guście chociaż lubię ksiązki z Francuska sceneria w tle.

Cięzko bylo sie wkręcic. Przeczytana dopiero za drugim podejsciem. Pierwsze mialo miejsce jesienia 2016 r. Nie do końca w moim guście chociaż lubię ksiązki z Francuska sceneria w tle.

Maude Pichon jest nastolatką, uciekającą z rodzinnej Bretanii do Paryża- miasta swoich marzeń. Jednak one same nie wystarczą, aby przeżyć, a oszczędności zaczynają topnieć. Cudownym wybawieniem okazuje się lekko naderwane ogłoszenie, w którym pewna agencja poszukuje młodych kobiet. W ten sposób prowincjuszka trafia pod skrzydła pana Durandeau i... Przeżywa szok, ponieważ kierownik poszukuje dziewcząt brzydkich, takich, które podkreślałyby urodę jego klientek. Podczas prezentacji, osobą Bretonki jest zainteresowana sama hrabina Dubern, poszukująca odpychającej towarzyszki dla swojej upartej córki Isabelle, która w tym sezonie ma zostać debiutantką, a w następstwie mężatką. Jednak to nie są aspiracje małoletniej hrabianki, a chore ambicje pani Dubern. Pomiędzy dziewczętami rodzi się przyjaźń, lecz Isabelle nie ma pojęcia, że jej nowa przyjaciółka jest jedynie wynajętą z agencji anty damą. Od początku los Maude zależy wyłącznie od umiejętności dochowania tajemnic, ale im lepiej poznaje hrabiankę, tym częściej zaczyna być wystawiana na próby, podczas których może stracić coraz więcej.

Powieść Elizabeth Ross pt. ,,Belle èpoque" to książka dla osób, które fascynują się czasami wystawnych sukni, pudru i zasad, którymi funkcjonuje burżuazja. Czytelnik odkrywa w niej świat, jakim funkcjonowały paryskie damy z najzamożniejszych warstw mieszczaństwa. Niektóre chciały wykorzystać możliwości, jakie dało im przeprowadzenie rewolucji, lecz według ich matek celem życiowym młodej panienki było zaprezentowanie się jako debiutantka i zdobycie najlepszej partii na męża. W takim samym świetle została przedstawiona Isabelle, która jako kapryśna, nietaktowna i uparta nie miała w oczach rodzicielki wielkiego powodzenia u płci przeciwnej. Co wtedy zrobić? Wynająć anty damę. Lecz co, jeśli sprawy zaczynają się komplikować? Zwolnić i ośmieszyć. Jednak pani Dubern nie była świadoma, jak bardzo zażyła relacja narodziła się pomiędzy tymi dwiema dziewczętami...

Belle èpoque wywarła na mnie niezwykle pozytywne wrażenie i przybliżyła XIX wiek. Urzekły mnie w niej historie "brzydkich dam" pracujących w agencji pana Durandeau. Dla kobiet z burżuazji były jedynie metalową blaszką, podkreślającą ich piękno, lecz dla siebie były rodziną. Miały marzenia, które przyćmiły opinie o bezwartościowości, brzydocie bądź głupocie, jakimi podobnież powinny się cechować. Każdy człowiek po krótkim czasie w to uwierzy, jeśli odpowiedni długo mu się to wmawia, tak, jak robiono to im. Wpływom nie uległa główna bohaterka Maude, dzięki czemu jej charakter wydał mi się interesujący. Sumienie przeczyło okłamywać przyjaciółkę, którą odnalazła w hrabiance Isabelle, lecz... W Paryżu podobno wszystko jest na sprzedaż. Ale czy na pewno? Przeczytajcie, a przekonacie się sami.

Maude Pichon jest nastolatką, uciekającą z rodzinnej Bretanii do Paryża- miasta swoich marzeń. Jednak one same nie wystarczą, aby przeżyć, a oszczędności zaczynają topnieć. Cudownym wybawieniem okazuje się lekko naderwane ogłoszenie, w którym pewna agencja poszukuje młodych kobiet. W ten sposób prowincjuszka trafia pod skrzydła pana Durandeau i... Przeżywa szok, ponieważ...

Polecam przeczytać sobie w deszczowy dzień, ja pochłonęłam w dwa dni mnie wciągnęła. Fajny temat książki. Bohaterka ulega wpływom pieniędzy jednak stawia na przyjazń.

Polecam przeczytać sobie w deszczowy dzień, ja pochłonęłam w dwa dni mnie wciągnęła. Fajny temat książki. Bohaterka ulega wpływom pieniędzy jednak stawia na przyjazń.

Przyjemna i lekka historia o ucieczce do Paryża, marzeniach i zderzeniu z rzeczywistością. Choć historia jest fantastyczna, główna bohaterka miejscami irytuje i czytelnik przewraca oczami nad jej zachowaniem. Aczkolwiek polecam,gdyż samo tło historii i czasy w których jest opowiedziana są bardzo interesujące - zwłaszcza przedstawiciele arystokracji francuskiej to bohaterowie nader ułomni w swej ignorancji, acz ciekawi.

Przyjemna i lekka historia o ucieczce do Paryża, marzeniach i zderzeniu z rzeczywistością. Choć historia jest fantastyczna, główna bohaterka miejscami irytuje i czytelnik przewraca oczami nad jej zachowaniem. Aczkolwiek polecam,gdyż samo tło historii i czasy w których jest opowiedziana są bardzo interesujące - zwłaszcza przedstawiciele arystokracji francuskiej to...

Belle époque – piękna epoka, okres rozkwitu, rozwoju kultury i sztuki. Liczy się piękno, bogactwo i pozycja społeczna. W jaki sposób wyróżnić się w tłumie, zostać zauważonym na wytwornym balu, zawrócić w głowie wybranemu mężczyźnie? Poprzez siłę kontrastu, porównania. Takimi właśnie usługami zajmuje się Agencja pana Durandeau, do której trafia zdesperowana, szesnastoletnia Maude. Młoda dziewczyna ucieka z rodzinnego domu w Bretanii wprost do Paryża, który jawi się jej jak spełnienie marzeń. Rzeczywistość brutalnie ściąga ją z obłoków na ziemię. Maude rozpoczyna nietypową pracę i od razu rzucona jest na głęboką wodę, stając się damą dla kontrastu Izabelle – córki wpływowej hrabiny Dubern. Jak poradzi sobie w tym pełnym przepychu, ale i okrutnym środowisku?

Elizabeth Ross – mieszka w Los Angeles. Poza pisaniem zajmuje się montażem filmów pełnometrażowych. Paryż i Bretanię poznała pracując w tych miejscach pomiędzy kolejnymi semestrami studiów.

Opis książki zaciekawia, zapowiadając podróż w przeszłość do Paryża lat 80-tych XIX wieku. Czasów, w których przeplata się piękno z brzydotą, bogactwo z biedą, wykwintne bale z ciekawymi wydarzeniami kulturalnymi. Gdzie rządzą szyk i elegancja a sezon debiutancki to bardzo ważne wydarzenie w życiu każdej kobiety z wyższych sfer. Od niego zależeć może jej przyszłość i dobre zamążpójście. Zabłysnąć nie jest łatwo, gdy wokół wiele pięknych kobiet o nienagannych manierach, misternie uczesanych i w najmodniejszych strojach. Jest na to niekonwencjonalny sposób, stający się powoli modą.

Maude wprost z prowincji trafia na salony, by służyć za towarzystwo debiutującej Izabelle. Po pewnym czasie okazuje się, że córka hrabiny jest nieświadoma tego, że jej matka korzysta z agencji pana Durandeau. Jej marzenia znacznie odbiegają od planów matki, a zainteresowania zadziwiają. Sprawę utrudnia jeszcze stopniowo rozwijająca się przyjaźń między Maude i Izabelle. Jak to się wszystko zakończy dla obu stron?

Maude przyciąga uwagę, chociaż nie zawsze wzbudza sympatię. Z ciekawością śledziłam wydarzenia, w których brała udział. Z początku wszystko jawiło się niczym bajka, ale im dalej, tym staje się mniej uroczo. Dużo do myślenia daje postawa Izabelle. Wnosi ciekawy wątek do opowieści i nadaje jej barwy. To silna kobieta, znająca swą wartość i uparcie dążąca do upragnionego celu, lecz w sposób zgodny z własnym sumieniem. Uwagę zwraca także Marie–Josée. To taki powiew energii, optymizmu i szczerości. Moim zdaniem znacznie mniej wyraziste są męskie postacie.

Fabuła przyciąga tematyką, lekkością poprowadzenia jej przez pisarkę i podróżą do ciekawej epoki. Atmosfera czasów, w których rozgrywa się akcja jest wręcz namacalna. Przyciągają również różnorodne motywy. Plan pierwszy to nietypowe usługi świadczone przez kobiety pracujące dla pana Durandeau, ale w książce wątków jest więcej. Równie wyeksponowany jest temat fotografii, muzyki, walki o własne przekonania, przeciwstawiania się narzuconym kobietom rolom. Całość ciekawie współgra, nadając opowieści różnobarwności.

Akcja jest wyważona. Nie można jednak oczekiwać sensacyjnych wydarzeń, bo tu ich nie ma. Jest natomiast dużo emocji. Jest przyjaźń, zalążki miłości, zawiść, niechęć oraz brak skrupułów. Piękna sceneria, chociaż czyny już mniej urocze. Pod maską szyku, wytworności i przepychu skrywa się wiele ludzkich tragedii oraz mniej szlachetnych poczynań.

„Belle époque” to ciekawa i dobrze skonstruowana powieść osadzona w pięknej scenerii Paryża w okresie rozkwitu. Podczas lektury można się zdziwić, uśmiechnąć, poirytować oraz przede wszystkim odbyć podróż w przeszłość, biorąc udział w ciekawych towarzyskich wydarzeniach. Czyta się lekko i z zainteresowaniem. Polecam na letnie wieczory w celu oderwania się od codzienności.

http://ksiazki-moj-maly-swiat.blog.pl/2016/06/29/belle-epoque-elizabeth-ross/

Belle époque – piękna epoka, okres rozkwitu, rozwoju kultury i sztuki. Liczy się piękno, bogactwo i pozycja społeczna. W jaki sposób wyróżnić się w tłumie, zostać zauważonym na wytwornym balu, zawrócić w głowie wybranemu mężczyźnie? Poprzez siłę kontrastu, porównania. Takimi właśnie usługami zajmuje się Agencja pana Durandeau, do której trafia zdesperowana, szesnastoletnia...

Książka porusza dość interesujący temat - piękno na sprzedaż. Chociaż oryginalne, ukazane w nieprzeciętny sposób to lektura momentami potwornie nużąca. Zabrakło akcji i książka strasznie długo się rozkręcała. Dopiero na koniec mnie zainteresowała. Nie mówiąc już o tym, że zostałam wprowadzona w błąd przez opis z okładki. Nie było wspomniane nic o tym, że główna bohaterka ma 17 lat. Chciałam przeczytać coś innego.
Przeciętna powieść.

Książka porusza dość interesujący temat - piękno na sprzedaż. Chociaż oryginalne, ukazane w nieprzeciętny sposób to lektura momentami potwornie nużąca. Zabrakło akcji i książka strasznie długo się rozkręcała. Dopiero na koniec mnie zainteresowała. Nie mówiąc już o tym, że zostałam wprowadzona w błąd przez opis z okładki. Nie było wspomniane nic o tym, że główna bohaterka ma...