"Legendy o Karkonoszu i z Karkonoszy" można czytać dzieciakom co wieczór, a będą siedziały z rozdziawionymi buziami i domagały się więcej. Bo czyż nie podziała na wyobraźnię dziecka komoda, w której Karkonosz przechowuje pogodę? Komoda ma dziewięć szuflad, a w nich "Majowy deszczyk", "Wielki grzmot", "Chlupot jak z cebra", "Śnieg", "Zawieruchy", "Gradobicie", a dalej jeszcze "Mgła jak mleko", "Mgła jak śmietana" i "Mgła jak ser". Do tego wietrzne konie, białogrzywe, które ganiają po firmamencie białe baranki i czarnogrzywe, burzowe.
Kto się po Karkonoszach nachodził, to wie o czym piszę.

A kiedy Duch Gór sobie karkonoszował, to miał różne przygody. A to Panu z Trautenberku echo sprzedawał, a to z Kubową żur gotował a z Kubą piekł placek grzybowy (houbovec),z Antkiem piekł świąteczną chałkę, a jak szewc paradny but Karkonosza naprawiał, to żeby go wypastować musiał drabinę od strażaków pożyczyć "Postawił buta, stał ci on jak wieża widokowa na Żalym, oparł o niego drabinę i właził ze szczotką i pastą to w górę, to w dół i tak oto tego buciora polerował i nabłyszczał."[70] A raz się do królestwa Karkonosza Baba Jaga wprowadziła i wybudowała chatkę z piernika. Do zaczynu dodała dziewięć różnych przypraw i wypiekała pierniki przy blasku księżyca.

Nauczył Karkonosz ludzi szkło wytapiać i robić szklane perełki, pomagał tkaczom, rozprawiał się z rozbójnikami i chodził w przebraniu do ludzkich chałup, żeby posłuchać jak im się żyje. Pracowitym pomagał, a tych, którzy bogacili się na krzywdzie innych, karał.

Wydana w Polsce książka zawiera w sobie dwa zbiory podań: Legendy o Karkonoszu (Pohádky o Krakonošovi) i Legendy z Karkonoszy (Pohádky z Krkonoš). Mądre w przesłaniu, ciepłe i trafiające do wyobraźni dziecka bajki, bawią i jednocześnie stanowią skarbnicę wiedzy o historii Karkonoszy.

Aż szkoda, że książka nie była dostępna w wolnej sprzedaży (projekt UE) i teraz można ją przeczytać jedynie wypożyczając z biblioteki.
Niemniej gorąco polecam! Nie czytałam jeszcze legend, bajek czy podań z regionu Dolnego Śląska, które byłyby skierowane do dzieci i napisane tak pięknym, bajkowym językiem. I tak duchowo nam bliskie.

[Cała recenzja na blogu: http://zapiskinaserwetkach.blogspot.com/2015/06/czeskie-legendy-o-karkonoszu.html]

"Legendy o Karkonoszu i z Karkonoszy" można czytać dzieciakom co wieczór, a będą siedziały z rozdziawionymi buziami i domagały się więcej. Bo czyż nie podziała na wyobraźnię dziecka komoda, w której Karkonosz przechowuje pogodę? Komoda ma dziewięć szuflad, a w nich "Majowy deszczyk", "Wielki grzmot", "Chlupot jak z cebra", "Śnieg", "Zawieruchy", "Gradobicie", a dalej...