Tokyo Ghoul tom 1

Manga opowiada historię Kanekiego Kena, który był typowym studentem college'u, który uwielbiał czytać. Ale pewnego dnia poszedł na randkę z ghulem i nigdy nie zdawał sobie sprawy, przez jakie niebezpieczeństwo może go to narazić! Ghule mogą wyglądać jak ludzie na zewnątrz i można je znaleźć wszędzie wokół nas, tylko czekając na odpowiedni moment, aby uderzyć! Pożerają ludzkie mięso i uwielbiają kawę!

Nigdy nie wiadomo… w twojej okolicy może być ghul, więc radzę uważać!

Ogólnie fabuła była ok, a ilustracje nawet, nawet! Ale koniec końców tyłka nie urwała, ani przemocą w innych mangach jest jej znacznie więcej i jest lepiej uchwycona, a i historia nie porywa.

Manga opowiada historię Kanekiego Kena, który był typowym studentem college'u, który uwielbiał czytać. Ale pewnego dnia poszedł na randkę z ghulem i nigdy nie zdawał sobie sprawy, przez jakie niebezpieczeństwo może go to narazić! Ghule mogą wyglądać jak ludzie na zewnątrz i można je znaleźć wszędzie wokół nas, tylko czekając na odpowiedni moment, aby uderzyć! Pożerają...

1 tom jest naprawdę rewelacyjny. Najbardziej polubiłem Toukę. Jej zachowanie wobec głównego bohatera jest świetne. Niby nim gardzi , ale mu pomaga. Główny bohater(Kaneki) też jest fajny. Tak samo jego przyjaciel. Polubiłem też właściciela kawiarni. Świetne były też sceny jak Kanekiemu przeszczepiono organy ghula , który chciał go zjeść i chłopak stopniowo się zmieniał. A na koniec dołącza do Touko i zacznie pracować w kawiarni by lepiej poznać ghule. Po 2 tom z pewnością sięgnę

1 tom jest naprawdę rewelacyjny. Najbardziej polubiłem Toukę. Jej zachowanie wobec głównego bohatera jest świetne. Niby nim gardzi , ale mu pomaga. Główny bohater(Kaneki) też jest fajny. Tak samo jego przyjaciel. Polubiłem też właściciela kawiarni. Świetne były też sceny jak Kanekiemu przeszczepiono organy ghula , który chciał go zjeść i chłopak stopniowo się zmieniał. A na...

Po tyyylu latach znów się wkręciłam w mangi. To musi być dobre. ;)

Po tyyylu latach znów się wkręciłam w mangi. To musi być dobre. ;)

Super koncept, przyjemne

Super koncept, przyjemne

Jedno zdarzenie potrafi zmienić całe życie. Zazwyczaj się go nie spodziewamy, ale gdy już ma miejsce, uderza z siłą huraganu. Niektórzy potrafią od razu odnaleźć się w nowych okolicznościach, ale wiele osób nie ma tego szczęścia i właśnie m. in. o tym opowiada I tom mangi „Tokyo Ghoul”.

Wyobraźcie sobie, że zobaczyliście dziewczynę i wasze serce od razu zabiło mocniej. Jesteście nieśmiałą osobą i ciężko jest wam zrobić pierwszy krok. Przypadek sprawia, że jednak do niego dochodzi. Okazuje się, że macie ze sobą dużo wspólnego. Idziecie na pierwszą randkę i wszystko wydaje się być niczym wyciągnięte z kolorowej bajki.

A teraz wyobraźcie sobie, że wasza wybranka jest Ghoulem. Żywi się ludzkim mięsem. Zwabia niczego nie świadome ofiary i urządza sobie ucztę. W takiej sytuacji znalazł się główny bohater mangi autorstwa Sui Ishidy, Ken Kaneki. Jego życie już nigdy nie miało być takie samo.

Akcja mangi ma miejsce w Tokio. W telewizji słyszy się o atakach krwiożerczych potworów, które przybrały ludzką postać. Większość ludzi jednak się tym nie przejmuje. W końcu brzmi to niedorzecznie. Właśnie przez tą niewiarę i brak czujności, nasz główny bohater staje się Ghoulem. Jednak nie takim prawdziwym, bo nadal pozostaje człowiekiem.

Przez dziewięć rozdziałów przyglądamy się zmaganiom Kena z sytuacją, której nie jest on w stanie zaakceptować. Nie uważa się za potwora. Nie będzie zabijał ludzi i jadł ich mięsa. Czuje on jednak ogromny głód, który można zaspokoić tylko w jeden sposób. Jak i czy w ogóle sobie z tym poradzi? O tym przekonacie się z lektury pierwszego tomu.

Cieszy mnie fakt, że ta interesująca historia została potraktowana na spokojnie. Autor nie spieszy się z rozwijaniem fabuły i skupia się na głównym bohaterze, powoli wprowadzając kolejne postacie i wątki. Z każdą stroną w pogodne życie Kena wkrada się mrok, brutalność i agresja.

Oprócz Kena, ważne znaczenie ma tu jego najlepszy przyjaciel Hide. Przyjaciół łączy silna więź, która zostaje nadszarpnięta przez zmianę Kanekiego. Hide lubi sobie zażartować i ma bardzo luźne podejście do życia. Nie wie jednak jaką tajemnicę skrywa jego kolega. Nie bez znaczenia jest tu postać Rize Kamishiro, podstępnego Ghoula który zwabia głównego bohatera w swoje sidła. Ciężko uwierzyć, że za tak piękną osobą kryje się taki potworny charakter. Jest to zresztą jeden z motywów przewodnich całej historii, w końcu Ghoule wyglądają zupełnie jak ludzie, a takich niespodzianek w pierwszym tomie jest więcej.

Sui Ishida potrafi sprawić, że wasze najgorsze koszmary ożyją. Z jednej strony bardzo realistycznie rysuje codzienne czynności jak picie kawy, rozmowa dwójki przyjaciół, randka, by potem przemieniać postaci w bezwzględne, krwiożercze bestie. Naokoło leje się krew, a tylko oczy są w stanie zdradzić tożsamość Ghoula. Z wyczuciem operuje między jasnością, a mrokiem.

Mogłoby wam się wydawać, że to kolejna historia z gatunku zombie, ale to coś więcej. Już po przeczytaniu kilku rozdziałów widać, że autor porusza takie tematy jak odrzucenie, niezrozumienie i dyskryminację. Stara nam się pokazać, że nie wszystkie Ghoule są potworami jakimi się je maluje. To nie tak, że mieli wybór. Tacy się urodzili.

Najlepsze wrażenie zrobiły na mnie wizerunki postaci, w szczególności Ghouli. Na ich twarzach rysują się emocje rozpaczy, smutku, złości, głodu. Świetne jest również tłumaczenie – bezbłędne i przystępne dla każdego czytelnika.

„Tokyo Ghoul”, to mroczna historia o życiu, a przynajmniej tak można pomyśleć po przeczytaniu pierwszego tomu. Jest tu jeszcze sporo miejsca na więcej elementów komediowych, czy przygodowych, ale generalny nastrój historii Kena jest z początku smutny, po to żebyśmy sami mogli wejść w jego buty i razem z nim przeżyć niezwykłą podróż po świecie Ghouli.

Jedno zdarzenie potrafi zmienić całe życie. Zazwyczaj się go nie spodziewamy, ale gdy już ma miejsce, uderza z siłą huraganu. Niektórzy potrafią od razu odnaleźć się w nowych okolicznościach, ale wiele osób nie ma tego szczęścia i właśnie m. in. o tym opowiada I tom mangi „Tokyo Ghoul”.

Wyobraźcie sobie, że zobaczyliście dziewczynę i wasze serce od razu zabiło mocniej....

Prosto ze stolicy - grasujące na ludzkie mięso. Ghule o ludzkiej postawie, z organizmami nie przyjmującymi produktów spożywczych. Rozrywkowa wersja o etyce, kiedy człowiek skosztuje ludzkiej tkanki traci miejsce w społeczeństwie? Utraci związek z gatunkiem i popadnie w izolację? Odwieczne prawa natury, kiedy drapieżnicy są na szczycie dyktowania warunków, a bezsilni lądują na śmietniku historii i są pokarmem dla długowiecznych. Przekleństwo nieludzi, którzy żyją w cieniach ludzkiej linii. Skazani na nienawiść. Groza wynikająca z tego, kim się rodzimy, lub czym się stajemy w wyniku niefortunnego przeszczepu. Zmiana nawyków żywieniowych zmianą w rozkładzie myślenia. Kafkowska przestrzeń uzupełnia minerały.

Prosto ze stolicy - grasujące na ludzkie mięso. Ghule o ludzkiej postawie, z organizmami nie przyjmującymi produktów spożywczych. Rozrywkowa wersja o etyce, kiedy człowiek skosztuje ludzkiej tkanki traci miejsce w społeczeństwie? Utraci związek z gatunkiem i popadnie w izolację? Odwieczne prawa natury, kiedy drapieżnicy są na szczycie dyktowania warunków, a bezsilni lądują...

Pierwszy sezon anime był całkiem dobry. Kolejne tylko popsuły materiał źródłowy. Z kolei manga dostarcza znacznie więcej w tej materii <3
Początek tej historii jest napisany świetnie. Posiada zaskakujący, wciągający klimat. Główny bohater - Ken Kaneki to jest autentycznie mój typ, z którym wiem, że bym się świetne dogadał. Chłopak jest raczej nieśmiały, lubi literaturę i ogólnie wydaje się sympatyczny.
Sam motyw ghouli może nie jest czymś arcyciekawym, ale na polu horroru dobrze realizuje elementy składowe.

Pierwszy sezon anime był całkiem dobry. Kolejne tylko popsuły materiał źródłowy. Z kolei manga dostarcza znacznie więcej w tej materii <3
Początek tej historii jest napisany świetnie. Posiada zaskakujący, wciągający klimat. Główny bohater - Ken Kaneki to jest autentycznie mój typ, z którym wiem, że bym się świetne dogadał. Chłopak jest raczej nieśmiały, lubi literaturę i...

Jestem mile zaskoczona po przeczytaniu tej serii ^^ Niektóre z postaci naprawdę urzekły mnie swoją różnorodnością. Jakby to ująć, charakter każdej postaci jest naprawdę dopracowany i przemyślany. W mandze możemy się spodziewać to "wariatów" a to urocze czternastolatki. Grzechem byłoby nie wspomnieć o tak wciągającej fabule! Akcja przepełniona jest od trzymających w napięciu fragmentów. Sama przeczytałam całość minimum dwa razy! Serdecznie polecam

Jestem mile zaskoczona po przeczytaniu tej serii ^^ Niektóre z postaci naprawdę urzekły mnie swoją różnorodnością. Jakby to ująć, charakter każdej postaci jest naprawdę dopracowany i przemyślany. W mandze możemy się spodziewać to "wariatów" a to urocze czternastolatki. Grzechem byłoby nie wspomnieć o tak wciągającej fabule! Akcja przepełniona jest od trzymających w...

Seria świetna, jedna z pierwszych mang jakie kiedykolwiek kupiłam. Kreska jest świetna, chociaż czasem z niewiadomych przyczyn miałam wrażenie ?pustki?. Jeżeli nie przeszkadza wam gore i popadanie w obłęd to jak najbardziej polecam.

Seria świetna, jedna z pierwszych mang jakie kiedykolwiek kupiłam. Kreska jest świetna, chociaż czasem z niewiadomych przyczyn miałam wrażenie ?pustki?. Jeżeli nie przeszkadza wam gore i popadanie w obłęd to jak najbardziej polecam.

"Żaden ze mnie bohater. Jestem zwykłym studentem. Lubię czytać książki. Jeśli jednak ktoś napisałby powieść na podstawie moich doświadczeń z pewnością... byłaby to tragedia".

Kaneki Ken chciał tylko iść na randkę z dziewczyną... Jednak to spotkanie całkowicie zmieniło jego życie. Młody chłopak został wciągnięty do świata, w którym nigdy nie chciał się znaleźć. Zaczyna walczyć ze swoją nową naturą, próbując zachować człowieczeństwo. Jednak na czym ono tak naprawdę polega? Przecież każda istota ludzka pragnie przeżyć.

To naprawdę mocny początek świetnej historii! Świat, w którym istnieją ghoule, żywiące się ludzkim mięsem, wywołuje ciarki na plecach. Dużo akcji, dużo mroku, dużo krwi (i nie tylko!), po prostu dużo wszystkiego. Do tego dawka czarnego humoru.

Rany, jak ja kocham Kanekiego! Wiem, że mogłabym się z nim dogadać - w końcu poznajemy go jako uroczego, lekko wycofanego mola książkowego. To, przed jakimi decyzjami został postawiony, jest rozrywające, bo w końcu nie ma dobrego wyjścia. Jego walka wewnętrzna wręcz eksploduje ze stron i porusza. Jednak trzeba przyznać, że kreacja jego wyglądu w anime jest lepsza.

I jeszcze to wykonanie! Zdjęcia tej serii w internecie nie są zachęcające - nic nie może odzwierciedlić tego, jak wyglądają na żywo. A wyglądają przegenialnie! Nie mogę się napatrzeć. Bardzo dobra robota!

"Żaden ze mnie bohater. Jestem zwykłym studentem. Lubię czytać książki. Jeśli jednak ktoś napisałby powieść na podstawie moich doświadczeń z pewnością... byłaby to tragedia".

Kaneki Ken chciał tylko iść na randkę z dziewczyną... Jednak to spotkanie całkowicie zmieniło jego życie. Młody chłopak został wciągnięty do świata, w którym nigdy nie chciał się znaleźć. Zaczyna...