Nie jestem fanką zbiorów opowiadań, ale to jest naprawdę dobre. Czytało się szybko i bardzo miło spędziłam czas podczas lektury. Co pozytywnie mnie zaskoczyło, wszystkie opowiadania trzymały wysoki poziom. Jak dla mnie żadne nie było słabe. Bardzo polecam.

Nie jestem fanką zbiorów opowiadań, ale to jest naprawdę dobre. Czytało się szybko i bardzo miło spędziłam czas podczas lektury. Co pozytywnie mnie zaskoczyło, wszystkie opowiadania trzymały wysoki poziom. Jak dla mnie żadne nie było słabe. Bardzo polecam.

Przyzwoity, nie wybitny zbiór opowiadań królowej kryminału. Jak to zwykle bywa w zbiorach - część jest lepsza, część gorsza, ale co istotne żadne nie schodzi poniżej pewnego poziomu. Czyta się przyjemnie, ale prywatnie wydaje mi się, że czytałoby się dużo przyjemniej gdyby mniej było Hastings'a. Co mam poradzić, że po prostu mnie irytuje? Za to Poirot jak zwykle z klasą. Tak, czy inaczej polecam na niezobowiązującą lekturę.

Przyzwoity, nie wybitny zbiór opowiadań królowej kryminału. Jak to zwykle bywa w zbiorach - część jest lepsza, część gorsza, ale co istotne żadne nie schodzi poniżej pewnego poziomu. Czyta się przyjemnie, ale prywatnie wydaje mi się, że czytałoby się dużo przyjemniej gdyby mniej było Hastings'a. Co mam poradzić, że po prostu mnie irytuje? Za to Poirot jak zwykle z klasą....

Leciutkie, oldskulowe zagadki kryminalne ze wspaniałym Poirotem. Króciutkie, więc rozwiązania czasem trochę naciągane, ale i tak bardzo lubię.

A uciekający Chińczyk z warkoczem i przycięty w drzwiach kawałek jedwabnej szaty jakoś tak kojarzy mi się ze Scoobym-Doo ;).


Tylko opis książki zupełnie mylący.

Leciutkie, oldskulowe zagadki kryminalne ze wspaniałym Poirotem. Króciutkie, więc rozwiązania czasem trochę naciągane, ale i tak bardzo lubię.

A uciekający Chińczyk z warkoczem i przycięty w drzwiach kawałek jedwabnej szaty jakoś tak kojarzy mi się ze Scoobym-Doo ;).


Tylko opis książki zupełnie mylący.

Podchodząc do każdej z książek Aghaty Christie wiadomo, że nie można trafić źle. Królowa i twórczyni kryminału zaskakuje jak zawsze błyskotliwością postaci Herculesa Poirota. Zbiór 11 krótkich opowiadań dotyczących rozwiązywanych spraw. Klasyka gatunku, z którą warto się zapoznać.

Podchodząc do każdej z książek Aghaty Christie wiadomo, że nie można trafić źle. Królowa i twórczyni kryminału zaskakuje jak zawsze błyskotliwością postaci Herculesa Poirota. Zbiór 11 krótkich opowiadań dotyczących rozwiązywanych spraw. Klasyka gatunku, z którą warto się zapoznać.

Dość cienka książka składa się z 11 opowiadań z Herkulesem Poirot.
Wszystkie mają zaskakujące , oryginalnie wymyślone zakończenia. Jednak zaliczyłabym je do różnych kategorii.
Jedne są nietypowe i dziwne , ale mogłyby się rzeczywiście wydarzyć [ " Tajemnica egipskiego grobowca" , " Sprawa włoskiego arystokraty" , " Zaginiony testament"].
Inne są wytworem wyobraźni , który nie miałby szans na urzeczywistnienie w prawdziwym życiu.
Np. ze względu na to , że w planie biorą udział , nie mający o nim pojęcia , postronni ludzie , którzy mogą się zachować zupełnie inaczej niż życzyłby sobie przestępca [ Perypetie z tanim mieszkaniem " , " Kradzież w hotelu Grand" ]
W innym wypadku przestępca zupełnie niepotrzebnie , w niezwykły sposób zwraca na siebie uwagę policji [" Zniknięcie pana Devenheima"].
Opowiadanie polityczne - " Porwanie premiera" nie ma nic wspólnego z prawdziwą polityką.
Mam wrażenie , że niedługo po I Wojnie Światowej w roku 1924 , kiedy te opowiadania sie ukazały nie było dużego zapotrzebowania na brutalny realizm , raczej chciano się oderwać od rzeczywistości i takie nieco nieprzystające do prawdziwego życia historie Agathy Christie dobrze się w to wpisują.
Zwróciłam uwagę , że już kolejny raz autorka wyraża się niezbyt pochlebnie o angielskim lordzie , pisząc o " brakach w jego poziomie dyspozycji umysłowych".
Poruszyło mnie też to , że Poirot cierpi na chorobę morską i po 4 dniach podróży statkiem , wygląda jak cień człowieka. Doskonale to rozumiem , bo ja wyglądałam jak cień człowieka po przepłynięciu wodolotem z Gdańska na Hel. No ale dosyć o tym.
Jeśli ktoś chce się trochę oderwać od rzeczywistości to polecam spotkanie z Poirotem.

Dość cienka książka składa się z 11 opowiadań z Herkulesem Poirot.
Wszystkie mają zaskakujące , oryginalnie wymyślone zakończenia. Jednak zaliczyłabym je do różnych kategorii.
Jedne są nietypowe i dziwne , ale mogłyby się rzeczywiście wydarzyć [ " Tajemnica egipskiego grobowca" , " Sprawa włoskiego arystokraty" , " Zaginiony testament"].
Inne są wytworem wyobraźni , który...

Wolę powieści, ale polecam

Wolę powieści, ale polecam

Wspaniały kryminał w starym stylu, dla mnie mistrzostwo.

Wspaniały kryminał w starym stylu, dla mnie mistrzostwo.

"Poirot prowadzi śledztwo" to zbiór 11 opowiadań. Historie są na tyle krótkie, że ciężko się w nie "wczuć". Dużo bardziej podobały mi się książki opisujące pojedyncze historie z udziałem Poirota.

"Poirot prowadzi śledztwo" to zbiór 11 opowiadań. Historie są na tyle krótkie, że ciężko się w nie "wczuć". Dużo bardziej podobały mi się książki opisujące pojedyncze historie z udziałem Poirota.

Jednym z moich tegorocznych małych postanowień, jest ruszenie i próba skończenia jak największej ilości serii. Ta o Herkulesie Poirotcie będzie dosyć dużym wyzwaniem, patrząc na to, jak bardzo jest ona obszerna.

“Poirot prowadzi śledztwo” to część naprawdę krótka, a przy okazji niezwykle szybka w czytaniu, zważając na to, że jest to właściwie zbiór opowiadań. Każde z nich jest poświęcone innej sprawie, więc ciężko powiedzieć czego poszczególne z nich dotyczą. Niezawodny Herkules oraz Hastings są oczywiście jak zwykle w formie, jednak po wcześniejszych lekturach mogę stwierdzić, że te “pełnowymiarowe” książki podobają mi się o wiele bardziej. Opowiadania nie są oczywiście złe, jednak brakuje mi tam pełnego rozwinięcia zagadek kryminalnych - są one zwyczajnie dosyć pobieżnie opisane, a nim zwrócimy uwagę, dobiegamy już do końca konkretnej sprawy.

Jednym z moich tegorocznych małych postanowień, jest ruszenie i próba skończenia jak największej ilości serii. Ta o Herkulesie Poirotcie będzie dosyć dużym wyzwaniem, patrząc na to, jak bardzo jest ona obszerna.

“Poirot prowadzi śledztwo” to część naprawdę krótka, a przy okazji niezwykle szybka w czytaniu, zważając na to, że jest to właściwie zbiór opowiadań. Każde z nich...

Fajna książka. Krótkie rozdziały. Szybko się czyta. Polecam

Fajna książka. Krótkie rozdziały. Szybko się czyta. Polecam