Bardzo przyjemna książka. Żadne tam arcydzieło, ale czyta się miło,lekko i przyjemnie.
Ona czyli Sam, zbliża się do 50, wydała młodszą córkę za mąż, jest wdową i kiedy wydaje się,że jej życie weszło w fazę stabilizacji i wieczorów w fotelu zdarza się coś co zmienia całkowicie jej życie...
Trochę to bajkowe, ale w sumie czy nie potrzebujemy tego czasami od życia?

Bardzo przyjemna książka. Żadne tam arcydzieło, ale czyta się miło,lekko i przyjemnie.
Ona czyli Sam, zbliża się do 50, wydała młodszą córkę za mąż, jest wdową i kiedy wydaje się,że jej życie weszło w fazę stabilizacji i wieczorów w fotelu zdarza się coś co zmienia całkowicie jej życie...
Trochę to bajkowe, ale w sumie czy nie potrzebujemy tego czasami od życia?

Wyszukałem coś niecoś o autorce: urodzona w 1950, mąż komentator radiowy, dwoje dzieci, mieszka w NYC, wystartowała w 1989 z "Garden of Lies"; omawiana wydana w 2001. Na naszym portalu "lubimy czytać" ma wprawdzie 12 książek, ale większość z 1 lub 2 opiniami i niewielką ilością czytelników. I dobrze. TAK TRZYMAĆ !!!, bo szkoda czasu na te /pier../ banialuki. Mnie już na początku zraziły "ustawienia wiekowe", bo teraz, panie, to taka moda w tej Ameryce nastała, że jak nie zboczenia czy dewiacje, to chociaż szokujące różnice wiekowe w książce MUSZĄ BYĆ. Po latach AMERYKAŃSKIEGO PURYTANIZMU, ściśle związanego z protestantyzmem, wszystko się przestawiło o 180 stopni i kto bardziej zboczony, ten bardziej cool.

Henry Millera "Zwrotnik Raka" tolerował tylko Paryż, z Dover dwukrotnie go cofano, również tylko tam Nabokov mógł wydać "Lolitę", PRUDERYJNA AMERYKA SEKSIZMU NIE TOLEROWAŁA. Edward Kennedy nie został prezydentem, gdy wyszło na jaw, wskutek samochodowej stłuczki, że w NIEDZIELĘ, w jego aucie obecna była sekretarka, zatrudniona w dni robocze, a kilka lat póżniej Amerykanie rubasznie rechotali na temat Moniki i Clintona. Pisarze amerykańscy prześcigają się przeto w wymyślaniu, nazwijmy to delikatnie, OBYCZAJOWYCH EKSTRAWAGANCJI.

W tej książce, podczas uroczystości ślubnych DWUDZIESTOSZEŚCIOLETNIEJ córki z PIĘĆDZIESIĘCIOCZTEROLETNIM dziadem, CZTERDZIESTOOŚMIOLETNIA matka, ciepła wdowa zaczyna romans z DWUDZIESTOOŚMIOLETNIM dziada synem. Dla syna pierwszej pary przyrodni brat będzie jednocześnie dziadkiem, a z drugiej pary to potomstwa nie będzie, bo wdowa zapewnia, że może uprawiać współżycie płciowe bez zabezpieczeń, dzięki dawno temu przebytej menopauzie. Naturalna obniżka poziomu hormonów w zaistniałej sytuacji nie przeszkadza bohaterce w osiąganiu pierwszych w życiu orgazmów. No cóż autorka, w przeciwieństwie do mnie, ma doświadczenie, bo tworzyła z determinacją te sekwencje w wieku 50 lat. Czy te anomalie to conditio sine qua non dla efektywnej sprzedaży książki???

Ale wpadka!!! Pięćdziesięcioletnia Eileen Goudge ujawniła swoje "wishful thinking", i skutkiem tego jej bohaterka, bez jakiejkolwiek kuracji hormonalnej, staje się fenomenem światowym i zachodzi w ciążę po menopauzie. Mamy jeszcze liczne sceny współżycia płciowego skopiowane z Harlequinów, typu /str.79/:

"....ich spocone ciała wydawały ssące dżwięki, podczas gdy łączyli się i rozdzielali. Przez jej brzuch i uda przebiegł płomień niczym letnia błyskawica.."

oraz wspomnienie o tatusiu złodzieju i fałszerzu czeków, zakonnicę kleptomankę, zakonnicę morderczynię, sąsiadkę z Alzheimerem, morderstwo handlarza narkotyków, dziewczynkę co przeszła przez 14 rodzin zastępczych, synka maltretującego mamusię i kilka jeszcze innych okropieństw, a wszystko po to, by zakończyć te dyrdymały ckliwym, rodzinnym HAPPY ENDEM.

LEPIEJ NIC NIE CZYTAĆ, NIŻ OGŁUPIAĆ SIĘ KSIĄŻKAMI TEGO RODZAJU!!!!!!!

Wyszukałem coś niecoś o autorce: urodzona w 1950, mąż komentator radiowy, dwoje dzieci, mieszka w NYC, wystartowała w 1989 z "Garden of Lies"; omawiana wydana w 2001. Na naszym portalu "lubimy czytać" ma wprawdzie 12 książek, ale większość z 1 lub 2 opiniami i niewielką ilością czytelników. I dobrze. TAK TRZYMAĆ !!!, bo ...

„Nieznajomy w raju” to tytuł filmu zrealizowanego w połowie lat pięćdziesiątych zaliczanego obecnie do klasyki tego gatunku a kręconego w maleńkiej , malowniczej kalifornijskiej miejscowości Carson Springs. Miejscowość znana jest też dzięki zakonowi, którego siostry klasztorne zajmują się od lat pszczelarstwem. Otoczone dolinami i wzgórzami , porastające gajami pomarańczowymi, bujną, barwną roślinnością - maleńkie miasteczko skupia stare, osiadłe o wieloletnich tradycjach rodziny , tworzy społeczność, gdzie niemal wszyscy znają sekrety innych. Właśnie w takim miasteczku Samantha Delarosa Kiley spędziła z rodziną całe swoje życie . W rodzinnym domu wychowała dwie dorosłe już córki, jest kobietą samodzielną, prowadzi własną galerię wyrobów artystycznych. Po śmierci męża odczuwa dotkliwie samotność . W dniu ślubu swej córki Samantha poznaje Iana Carpentera – syna swego zięcia , przystojnego artystę i troskliwego mężczyznę, który jest od niej młodszy o prawie dwadzieścia lat. Namiętność i miłość, której ulegają staje się źródłem szeregu komplikacji nie tylko w rodzinie, w relacjach z córkami , ale z całą lokalną społecznością. Kiedy czterdziestoośmioletnia Samantha decyduje się na urodzenie dziecka – musi dokonać szeregu trudnych wyborów. Innych decyzji w życiu musi dokonać Śnieżka – młoda dziewczyna, uciekinierka z domu, która ma za sobą pobyty w czternastu domach zastępczych i traumatyczne z nimi przeżycia. Poznawszy Laurę , córkę Samanthy odnalazła poczucie bezpieczeństwa i namiastkę prawdziwej rodziny. Niewiadomo jednak czy sąd i placówki społeczne podzielą jej zdanie co do adopcji przez Laurę. Napięcie powieści wzrasta poprzez wątek sensacyjny. W zawsze spokojnej miejscowości dochodzi do serii niewyjaśnionych morderstw , z czasem tropy prowadzą do klasztoru sióstr.

„Nieznajomy w raju” to tytuł filmu zrealizowanego w połowie lat pięćdziesiątych zaliczanego obecnie do klasyki tego gatunku a kręconego w maleńkiej , malowniczej kalifornijskiej miejscowości Carson Springs. Miejscowość znana jest też dzięki zakonowi, którego siostry klasztorne zajmują się od lat pszczelarstwem. Otoczone dolinami i wzgórzami , porastające gajami...

Gorąco polecam. Przeczytajcie również tom drugi trylogii - Smak miodu i trzeci -Spełnione marzenia.

Gorąco polecam. Przeczytajcie również tom drugi trylogii - Smak miodu i trzeci -Spełnione marzenia.

Pierwsza z części trylogii, bardzo optymistyczna, świetnie się czyta, biegnę po drugą i trzecią część

Pierwsza z części trylogii, bardzo optymistyczna, świetnie się czyta, biegnę po drugą i trzecią część