Krytyka praktycznego rozumu

Lepiej się słucha po angielsku.

Lepiej się słucha po angielsku.

Pokaż mimo to

Kant we właściwym sobie sposobie napisał rzetelna krytykę dotychczasowej etyki i w pewnym sensie de facto uformował nową dziedzinę namysłu jaką jest etyka ogólna, zajmująca się już nie li indywidualnym dążeniem do cnoty lub szczęście, a uniwersalnymi i powszechnie obowiązującymi pryncypiami. Jak każda lektura Kanta jest wymagająca ze względu na specyfikę języka, jednak znakomite tłumaczenie i opracowanie Jerzego Gałeckiego znacznie ułatwia sprawę.

Kant we właściwym sobie sposobie napisał rzetelna krytykę dotychczasowej etyki i w pewnym sensie de facto uformował nową dziedzinę namysłu jaką jest etyka ogólna, zajmująca się już nie li indywidualnym dążeniem do cnoty lub szczęście, a uniwersalnymi i powszechnie obowiązującymi pryncypiami. Jak każda lektura Kanta jest wymagająca ze względu na specyfikę języka, jednak...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Rozwiązanie trzeciej antynomii czystego rozumu, czyli pogodzenie determinizmu zjawisk z wolnością rzeczy samych w sobie, było dla mnie jednym z najbardziej problematycznych punktów "Krytyki czystego rozumu". Nie jestem w stanie w pełni zrozumieć tu Kanta, a nawet mam wrażenie, że nie chcąc tracić łączności swej myśli z dogmatami chrześcijaństwa, co niechybnie musiałoby nastąpić bez tego wybiegu, porzucił on na chwilę swoją surową ostrożność i zrobił jeden krok za daleko (nie zarzucam mu bynajmniej celowej przebiegłości, przypuszczam raczej, jakkolwiek buńczucznie by to nie zabrzmiało, błąd spowodowany swoistą presją psychologiczną). "Krytyka praktycznego rozumu" jest tymczasem wyrosła z tej koncepcji jak drzewo z korzeni. Czy więc lektura ta była dla mnie stratą czasu? Z kilku powodów ani trochę. Kant mnie bynajmniej do swojej koncepcji wolnej woli nie przekonał, ale po głębszej refleksji doszedłem do wniosku, że nie umiem jej się całkowicie przeciwstawić. To, co natomiast tutaj z niej wyprowadził, imperatyw kategoryczny i cały ten system moralności jako wypełniania obowiązku, trafia do mnie w dużej mierze na poziomie emocjonalnym czy może lepiej intuicyjnym. Etyka Kanta jest surowa i oschła, ale jednocześnie, paradoksalnie jest piękna, dumna, wzniosła i chyba bardzo wartościowa. Za słabym jestem na ten moment człowiekiem, by podążyć za tą etyką całym sobą (za słabym i za mało zgodnym z Kantem), ale zostałem co najmniej ukąszony ideą i kto wie, czy ta książka nie wywrze kiedyś wymiernego wpływu na moje życie. Tak sobie myślę, za co Kant bez wątpienia by mnie zgromił, że nawet wybiórcze zastosowanie w praktyce jego myśli może, używając jego słów, zbliżyć człowieka do najwyższego dobra.

Oczywiście porządek i klarowność przekazu sprawiają, że lektura tego tekstu jest czystą przyjemnością na poziomie ćwiczenia intelektualnego. Odczuwałem też rosnący szacunek dla autora za śmiałe wejście na pewien niewygodny teren. Jednym z pierwszych zagadnień filozoficznych, jakie w swoim życiu jako nastolatek podjąłem, nie znając jeszcze żadnych pism filozoficznych ani nawet chyba filozofów, nie wiedząc że dotykam kwestii roztrząsanej przez filozofię od tysiącleci, było zagadnienie wolnej woli. Wyszło mi mianowicie, że wbrew jakże powszechnej opinii coś takiego nie istnieje (oczywiście myśl tę wielokrotnie poddawałem krytyce i obecnie przyjmuję ją tylko warunkowo). Kantowi też tak wyszło, tylko że postanowił wolną wolę uratować za pomocą trudnej i moim zdaniem wątpliwie udanej abstrakcji. Szacunek należy mu się jednak za to, że nie bał się przyznać, iż bez tej abstrakcji wolna wola jest nie do uratowania, to znaczy że aż do Kanta była na straconej pozycji.

Krócej mówiąc, mimo że różnię się tu z autorem jeszcze silniej niż przy lekturze "Krytyki czystego rozumu", jest to pozycja wnosząca ducha i inspirująca do wielu, wielu, bardzo wielu rozważań. To być może zresztą znak, że ma się do czynienia z wielkim myślicielem - kłócąc się z nim i wątpiąc co rusz, nie mogąc oderwać umysłu od jego tekstu.

8.0/10

Rozwiązanie trzeciej antynomii czystego rozumu, czyli pogodzenie determinizmu zjawisk z wolnością rzeczy samych w sobie, było dla mnie jednym z najbardziej problematycznych punktów "Krytyki czystego rozumu". Nie jestem w stanie w pełni zrozumieć tu Kanta, a nawet mam wrażenie, że nie chcąc tracić łączności swej myśli z dogmatami chrześcijaństwa, co niechybnie musiałoby...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

W Krytyce praktycznego rozumu Kant rozwija wątki etyczne swojej filozofii. Bada on w niej mianowicie rozum praktyczny, czyli tą część rozumu, za której pośrednictwem mamy dostęp do prawa moralnego. To właśnie postępując zgonie z prawem moralnym, dyktowanym nam przez nas rozum, jesteśmy w stanie w sposób wolny oddziaływać na przyczynowo-skutkowy świat zmysłowy, rządzony prawem przyrody.

Kant w swojej filozofii tworzy miejsce w zdeterminowanym świecie przyrody dla właściwie rozumianej wolności. Z tego powodu Krytyka praktycznego rozumu jest lekturą obowiązkową dla kogoś zainteresowanego zagadnieniami moralności i wolności woli. Warto ją jednak poprzedzić lekturą Krytyki czystego rozumu, gdzie Kant opracowuje zagadnienia teoretyczne swojej filozofii, na których to jego filozofia praktyczna jest w pełni osadzona.

W Krytyce praktycznego rozumu Kant rozwija wątki etyczne swojej filozofii. Bada on w niej mianowicie rozum praktyczny, czyli tą część rozumu, za której pośrednictwem mamy dostęp do prawa moralnego. To właśnie postępując zgonie z prawem moralnym, dyktowanym nam przez nas rozum, jesteśmy w stanie w sposób wolny oddziaływać na przyczynowo-skutkowy świat zmysłowy, rządzony...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Wspaniała książka z kilku powodów. Jest to kapitalne wydanie klasycznego dzieła filozoficznego. Oprócz genialnego dzieła tytułowego, dwa świetne teksty. Pierwszy znajduje się na początku książki, drugi w dodatku na jej końcu. Ten na początku książki to znakomity tekst Benedykta Bornsteina "Kilka słów o KRYTYCE PRAKTYCZNEGO ROZUMU", ten na końcu jest autorstwa Mścisława Wartenberga i nosi tytuł "O KRYTYCE PRAKTYCZNEGO ROZUMU i jej stosunku do KRYTYKI CZYSTEGO ROZUMU". A samo dzieło główne w tej książce zawarte? To wybitne dzieło, znakomite i ponadczasowe.
Kto interesuje się filozofią, ten powinien przeczytać kilka dzieł Kanta. Z jego dzieł wyróżnia się między innymi "Krytyka praktycznego rozumu". To tu wyłuszczony został imperatyw kategoryczny, tu Kant mówi o etyce człowieka, tu ten wybitny filozof z Królewca mówi o Bogu, nieśmiertelności, moralności i wolności człowieka.
Dzieło miało i ma wielki wpływ na światową filozofię. Jest wspaniałe. Dlaczego nie przyznałem więc maksymalnej ilości gwiazdek? Uważam, że Kant czasem omawia niektóre kwestie w zbyt skomplikowany sposób, często niezbyt jasny. Czasem drażni mnie też jego styl pisania nacechowany długimi lub bardzo długimi zdaniami. Ale można te niedogodności przezwyciężyć i gorąco zachęcam wszystkich zainteresowanych etyką oraz filozofią do lektury. Geniusz Kanta ujawnia się tu w całej pełni. Podążać za jego myślami to prawdziwa przyjemność.

Wspaniała książka z kilku powodów. Jest to kapitalne wydanie klasycznego dzieła filozoficznego. Oprócz genialnego dzieła tytułowego, dwa świetne teksty. Pierwszy znajduje się na początku książki, drugi w dodatku na jej końcu. Ten na początku książki to znakomity tekst Benedykta Bornsteina "Kilka słów o KRYTYCE PRAKTYCZNEGO ROZUMU", ten na końcu jest autorstwa Mścisława...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Dzieło. Trudne. Piękne. Wraca się do tego potem.

Dzieło. Trudne. Piękne. Wraca się do tego potem.

Pokaż mimo to

To nie jest coś zwykłego. To jest świadectwo rewolucji. Takich umysłów w historii człowieka nie było wiele. Nie jest to łatwe w lekturze, nawet kilkukrotnej, ale warto spróbować. To jest jak najlepszy narkotyk: świat już nigdy nie będzie taki sam :)

To nie jest coś zwykłego. To jest świadectwo rewolucji. Takich umysłów w historii człowieka nie było wiele. Nie jest to łatwe w lekturze, nawet kilkukrotnej, ale warto spróbować. To jest jak najlepszy narkotyk: świat już nigdy nie będzie taki sam :)

Pokaż mimo to

Ciężko się czyta, ale za to jaka potem satysfakcja.

Ciężko się czyta, ale za to jaka potem satysfakcja.

Pokaż mimo to

Nie będzie lekko ;)

Nie będzie lekko ;)

Pokaż mimo to

Z dzieł Kanta było drugie, które czytałam. imperatyw kategoryczny, niebo gwiaździste i myśl, która przetrwała wieki

Z dzieł Kanta było drugie, które czytałam. imperatyw kategoryczny, niebo gwiaździste i myśl, która przetrwała wieki

Pokaż mimo to