Przypominamy sobie krytykę ważności przypisywanej czystości płciowej, krytykę dokonaną z punktu widzenia walorów społecznych tej własności. Koncepcja czystości jest stylu perfekcjonistycznego. [...] Wystarczy nam stwierdzenie, że jest to cnota zdobiąca, która była uważana przez wielu za warunek niezbędny doskonałości, zwłaszcza niewieściej. Krytyka ważności przypisywanej tej sprawie, podejmowana przez tych, którzy biorą w rachubę wyłącznie jej efekty dla współżycia, nie liczy się dostatecznie z tym, że nie o te efekty idzie perfekcjoniście, który tę cnotę tak wysoko ceni. Ta cnota bywała nieocenionym źródłem poczucia własnej wartości u ascetów, u kobiet żyjących cichym życiem domowym, gdzie bogactwo wzorów, które można było naśladować, było tak ograniczone. Jak na to słusznie zwracał już uwagę Dupréel, kobiety, które miały bogaty zasięg działalności i które miały możliwość doskonalenia się na różnych terenach, tak jak wielkie pisarki czy artystki, rzadko przywiązywały wagę do czystości płciowej, miały bowiem inne liczne ozdoby. Wstrzemięźliwość w życiu płciowym, nawet w wypadkach, gdyby była społecznie neutralna czy nawet szkodliwa, będzie zawsze pokusą dla tych, którzy chcą rzeczy trudnych i którym działanie po linii mniejszego oporu podważa wiarę we własną wartość.

Przypominamy sobie krytykę ważności przypisywanej czystości płciowej, krytykę dokonaną z punktu widzenia walorów społecznych tej własności. Koncepcja czystości jest stylu perfekcjonistycznego. [...] Wystarczy nam stwierdzenie, że jest to cnota zdobiąca, która była uważana przez wielu za warunek niezbędny doskonałości, zwłaszcza niewieściej. Krytyka ważności przypisywanej tej sp...