Bardzo dobra książka, szczególnie dla zainteresowanych II Rzeszą. Niemcy dosyc późno przystapiły do rywalizacji o kolonie i mimo chęci nie mieli doświadczenia, co powodowało nierentowność kolonii jak i wielkie powstania tubylców.
Dla wszystkich zainteresowanych kolonializmem oraz współczesną Namibią, Tanzanią, Kamerunem czy Togo książkę tę polecam. Niedawno na rynku pojawiły się dwie książki o koloniach niemieckich na Pacyfiku i w Chinach, ale ta stara publikacja dokładnie przedstawia zjawisko kolonializmu niemieckiego w szerszej skali i dlatego powinna być czytana w pierwszej kolejności.
więcej :
https://volkstaat.wordpress.com/2023/02/19/obszary-pod-ochrona/

Bardzo dobra książka, szczególnie dla zainteresowanych II Rzeszą. Niemcy dosyc późno przystapiły do rywalizacji o kolonie i mimo chęci nie mieli doświadczenia, co powodowało nierentowność kolonii jak i wielkie powstania tubylców.
Dla wszystkich zainteresowanych kolonializmem oraz współczesną Namibią, Tanzanią, Kamerunem czy Togo książkę tę polecam. Niedawno na rynku...

Sięgnąłem po "Niemiecką politykę kolonialną" jako po swego rodzaju dopełnienie książki Krasuskiego "Historia Rzeszy Niemieckiej" i się nie zawiodłem. Praca Czaplińskiego jest napisana porządnie, naukowo i w oparciu o bardzo obszerną bibliografię, zwłaszcza niemieckojęzyczną. Autor prześledził dzieje niemieckiego kolonializmu od czasów Bismarcka aż po jego schyłek w III Rzeszy. Kolejne rozdziały przedstawiają to zjawisko w ujęciu chronologicznym, a w ramach samych rozdziałów z podziałem geograficznym. W osobnych podrozdziałach omówione więc zostały Niemiecka Afryka Wschodnia, Niemiecka Afryka Południowo-Zachodnia, Kamerun, Togo, Kiauczou oraz posiadłości na Pacyfiku. Wszystkie one bardzo się między sobą różniły i skutkowało to różnym do nich podejściem ze strony Berlina.

Czapliński dokładnie analizuje gospodarkę kolonii i pokazuje, że - co za paradoks! - przez cały okres rządów niemieckich w koloniach rząd musiał do nich dopłacać, tak więc argument o ekonomicznych zyskach płynących z posiadania posiadłości zamorskich w przypadku II Rzeszy nie mógł być zastosowany. Książka dobrze przedstawia tkwiący w kolonializmie problem rasizmu i jego skutki. Dobrze sięgnąć po Czaplińskiego, gdy chce się przeczytać "Zbrodnie kajzera" Erichsena i Olusogi, ponieważ polski badacz dokładniej przedstawia zjawisko kolonializmu niemieckiego w szerszej skali. Szkoda, że brak publikacji omawiających per analogiam całość polityki kolonialnej Wielkiej Brytanii i Francji - przydałyby się, żeby lepiej porównać zjawisko kolonializmu w największych imperiach kolonialnych XIX i XX wieku.

Tomasz Babnis

Sięgnąłem po "Niemiecką politykę kolonialną" jako po swego rodzaju dopełnienie książki Krasuskiego "Historia Rzeszy Niemieckiej" i się nie zawiodłem. Praca Czaplińskiego jest napisana porządnie, naukowo i w oparciu o bardzo obszerną bibliografię, zwłaszcza niemieckojęzyczną. Autor prześledził dzieje niemieckiego kolonializmu od czasów Bismarcka aż po jego schyłek w III...