Pragnieniem naszem było poruszyć najważniejsze tematy, tyczące się organizowania kursów w drużynie. Mamy nadzieję, że ta praca, aczkolwiek posiada bardzo liczne braki, odda usługę tym, którzy będą z niej korzystali.

Do wydania „kursów“ zniewoliła nas chęć przyjścia z pomocą kierownikom drużyn. Wiemy bowiem, jak trudnem zadaniem jest poprowadzenie kursu, by odpowiedział zamierzonym celom. Dzielimy się zatem zdobytemi w ciągu kilku lat wiadomościami. Pomijamy tu szereg zagadnień, związanych z kursami, których fachowe opracowanie znajdziemy w obfitej literaturze wychowania fizycznego i wojskowego.

Podjętą pracę poświęcamy pamięci dha Heńka Stępkowskiego, w którego śmierci Harcerstwo straciło niestrudzonego instruktora, a my dwaj przyjaciela.

Przy sposobności składamy serdeczne podziękowanie druhom: Stanisławowi Sedlaczkowi i Czesławowi Hoppé, Chmielewskiemu, Stanisławowi Langemu i Kazimierzowi Kindlerowi za łaskawe udzielenie nam cennych rad i wskazówek, które uchroniły nas od niektórych błędów i usterek.



Warszawa, 1922 r.