I wszystko się z tytułem książki zgadza, rzeczywiście Iwona Kienzler poświęciła ten tom serii "Dwudziestolecie międzywojenne" wydarzeniom tragicznym w skutkach, choć nie zawsze od człowieka zależnych. Mamy więc uporządkowany i posegregowany opis wszelkiego typu nieszczęść, które dotknęły ludność Polski okresu międzywojnia. Autorka rozpoczyna od klęsk żywiołowych, zajmując się powodziami, lawinami, osuwiskami, przy tej okazji prezentując powstanie i działalność instytucji badających klimat i działalność wód na terenie Polski. Trochę zanadto, moim zdaniem, zostały przedstawione podstawy teoretyczne wpływu przyrody, czyli np. opisy powstawania huraganów czy przyczyny powodzi, choć zarazem pozwoliło to przybliżyć zrozumienie tychże zjawisk.
Iwona Kienzler odnalazła informacje o takich zjawiskach, jak trzęsienia ziemi, upadki meteorytów, skutki zimy stulecia (ileż takich zim przeżyliśmy w XX wieku!),uderzenia pioruna, susza i trąby powietrzne. Podała przykłady, opisy w gazetach, skutki i są to bardzo ciekawe informacje, choć ma się wrażenie, że ze względu na rozmiar książki, temat nie został wyczerpany.
Wiele miejsca autorka poświęciła katastrofom, choć dominują wyraźnie wypadki lotnicze i to przede wszystkim wojskowe. Znacznie mniej danych dotyczy katastrof kolejowych, morskich, a zupełnie brak drogowych (1932 r., pijany żołnierz wbił się samochodem wojskowym w furmankę, kilka osób zginęło, kilkanaście rannych…). Są na szczęście katastrofy budowlane, pożary, zawalenia mostów, jednak także tylko wybrane przykłady. Na koniec mamy informacje o epidemiach, które dosięgły Polskę międzywojenną.
Dużym plusem publikacji jest podjęcie takiego tematu, zwykle nieobecnego w opracowaniach historycznych, za to ważnego dla zwykłych mieszkańców, których klęski żywiołowe czy wypadki dotknęły. Dokonany wybór prezentuje różne przypadki losowe i wydarzenia, wyczerpując katalog nieszczęść, choć już samo przedstawienie pozostawia niedosyt – wyraźnie widać, że autorka skracała tekst, dopasowując do wielkości tomów w serii. Niezły jest dobór zdjęć, choć także nie w pełni satysfakcjonujący. Pojawiają się też niekonsekwencje. Na przykład aż 6 akapitów zostało poświęcone wąskotorówce sochaczewskiej, by na koniec, w dwóch zdaniach przedstawić zderzenie dwóch pociągów (s. 52-56). Na s. 60 pojawił się opis pierwszego skonstruowanego w Polsce samolotu, ale nie podano nawet rocznej daty powstania tej maszyny. Kilkakrotnie wzmiankowany jest pilot Orliński i jego liczne katastrofy, przy czym na s. 71 znajduje się zdjęcie wypadku lotniczego z 1932 r. , o którym nigdzie nie przeczytamy (choć przytoczono kilka innych). Nie są to wszystkie niedociągnięcia, nie wpływają one jednak na ogólnie dobrze przedstawione zagadnienia, poruszane w publikacji.
Podsumowując trzeba przyznać, że książka jest interesująca, że ciekawie wprowadza w tematykę rzadko poruszaną i poznaną, że jest może zbyt mało przykładów (z wyjątkiem katastrof lotniczych),ale jako wstęp do poznania zagadnienia – bardzo dobra praca. Oczywiście należy pamiętać, że książka ma charakter popularyzatorski, że nie jest monografią naukową, dlatego nie można od niej wymagać wyczerpania tematu lub głębokich wniosków, bo też i nie w tym celu powstała. Ten tom serii o dwudziestoleciu warto przeczytać.

I wszystko się z tytułem książki zgadza, rzeczywiście Iwona Kienzler poświęciła ten tom serii "Dwudziestolecie międzywojenne" wydarzeniom tragicznym w skutkach, choć nie zawsze od człowieka zależnych. Mamy więc uporządkowany i posegregowany opis wszelkiego typu nieszczęść, które dotknęły ludność Polski okresu międzywojnia. Autorka rozpoczyna od klęsk żywiołowych, zajmując...