"Romans pani majstrowej" jest krótkim utworem, czyta się go szybko i z przyjemnością. Oczywiście przez czytelnika, który lubi taki rodzaj dawniejszej literatury. Mamy tu i komedię pomyłek i satyrę na środowisko teatralne (niewiele się zmieniło przez te prawie sto lat, zmienił się świat teatru na świat celebrytów filmowo-internetowych),a przede wszystkim mamy wątek romansowy. Wątek, który we współczesnych kategoriach filmowych ma etykietkę "komedia romantyczna". A jak już jesteśmy przy filmie to i skojarzenia filmowe się znalazły. Od momentu, gdy pojawia się w akcji pani majstrowa ze swoim stałym powiedzonkiem "ja tu rządzę", prosta droga prowadzi do przedwojennego filmu pod takim właśnie tytułem (film widziałam, stąd łatwość skojarzenia).

Akcja dzieje się w międzywojennej Warszawie. Do warsztatu szewskiego na Starym Mieście zgłasza się młody, przystojny, dobrze ubrany młodzieniec, który pragnie wstąpić do zakładu jako prosty terminator.
Młody człowiek dał się wykorzystywać zgrai przyjaciół, którzy naciągali go na libacje i bezzwrotne pożyczki. Jak było do przewidzenia, gdy tylko zaczął próby z odzyskaniem swoich pieniędzy, już tak miło nie było.
Po równie nieudanych próbach dostania się na scenę - miał bowiem "kopalnię złota w gardle", czyli piękny głos, w rezultacie wylądował we wspomnianym wcześniej warsztacie. Rządziła tam pani majstrowa, którą spotkał nie od razu, a która wcale nie była jakąś starą, grubą babą - na co wskazywałoby określenie "majstrowa", ale młodziutką i śliczną panienką Joasią - córką majstra Wirgiliusza.
I tyle streszczenia... akcja jest przewidywalna, ale utwór nie jest masowym prymitywnym czytadłem. Chociaż przypomina trochę formę sztuki teatralnej z didaskaliami (nie ma tu zbędnych opisów),napisany jest językiem liczącym na oczytanie i inteligencję odbiorcy, z lekką ironią i z przymrużeniem oka w stronę czytelnika, a właściwie w stronę czytelniczki.

"Romans pani majstrowej" jest krótkim utworem, czyta się go szybko i z przyjemnością. Oczywiście przez czytelnika, który lubi taki rodzaj dawniejszej literatury. Mamy tu i komedię pomyłek i satyrę na środowisko teatralne (niewiele się zmieniło przez te prawie sto lat, zmienił się świat teatru na świat celebrytów filmowo-internetowych),a przede wszystkim mamy wątek...