Ta książka, to smutna prawda o terażniejszej polskiej rzeczywistości. Nie ma co recenzować, wystarczą cytaty.
Anderman wspaniale opisał tu „KRAINĘ KRZYWYCH LUSTER”:
„Wszyscy wiedzą, że znależliśmy się w krainie krzywych luster, w których nie sposób rozpoznać samego siebie..... Wokół trwa zimna walka o władzę, o to kto będzie dyktował warunki. Na początku rozczarował ten szlachetny i idealistyczny związek zawodowy, niezauważalnie przejmując rolę spełnianą od dziesięcioleci przez partię komunistyczną. A potem na arenę wkroczył Kościół najpierw cichcem, ostrożnie badając grząski grunt, ukradkiem, a potem już całą gębą. Teraz ten Kościół, rozparty na stęchłych piernatach najgorszych tradycji międzywojennej prawicy, ma ostatnie słowo.... Krytyka księdza to atak na cały Kościół, a więc na Polskę i na wszystko co polskie, na polskiego Boga. A kto może podstępnie godzić w serce Polski ? To oczywiste: Żydzi i masoni. Polska jest znów przedmurzem chrześcijaństwa.....”

"Wizja sprzed lat, że Polska może wejść do Unii Europejskiej, wpierw Kościół przeraziła. Obawiano się, że kraj straci narodowy charakter... Ale kiedy okazało się, że z Unii popłynie przede wszystkim rzeka pieniędzy, nastroje się poprawiły. Te pieniądze to między innymi dopłaty do gruntów rolnych. Więc Kościół tak twardo wziął się do odzyskiwania ziem skonfiskowanych mu niegdyś, po wojnie, przez komunistów, że dzisiaj ma ich grubo więcej, niż posiadał przed wojną.
Walka o władzę świecką przybrała kuriozalne wymiary.....Niesłychanie istotnym orężem stały się archiwa zbudowane z papierów, od dziesiątków lat pracowicie produkowanych i gromadzonych przez tajne służby. Ich wartość nie podlegała dyskusji i była niepodważalna. Nie dopuszczano nawet możliwości, że jakieś akta mogą być sfałszowane. Poza tymi, które dotyczyły Kościoła......”

I jeszcze: mamy czasy...:
„....kiedy nawet byli dygnitarze partii komunistycznej chełpią się swoją głęboko zakamuflowaną działalnością opozycyjną.”

Niestety, to wszystko prawda. Lubię Andermana i dlatego przewiduję kontynuację tematu, po lekturze następnych jego książek.

Ta książka, to smutna prawda o terażniejszej polskiej rzeczywistości. Nie ma co recenzować, wystarczą cytaty.
Anderman wspaniale opisał tu „KRAINĘ KRZYWYCH LUSTER”:
„Wszyscy wiedzą, że znależliśmy się w krainie krzywych luster, w których nie sposób rozpoznać samego siebie..... Wokół trwa zimna walka o władzę, o to kto będzie dyktował warunki. Na początku ...

Dywagacje o byciu artystą. Z gatunku tych bardziej strawnych. Właściwie całkiem całkiem strawne a miejscami smakowite są te dywagacje.
Czyli jak najbardziej dla mnie, bo chcąc nie chcąc zaliczam się do grupy artystów.
(No może bardziej nie chcąc, ale już, stało się i jest jak jest... :)

Dywagacje o byciu artystą. Z gatunku tych bardziej strawnych. Właściwie całkiem całkiem strawne a miejscami smakowite są te dywagacje.
Czyli jak najbardziej dla mnie, bo chcąc nie chcąc zaliczam się do grupy artystów.
(No może bardziej nie chcąc, ale już, stało się i jest jak jest... :)