Gavin Extence to autor, który napisał jedną z książek mojego życia, czyli „Wszechświat kontra Alex Woods”. Jeśli jeszcze jej nie znacie, to polecam z całego serca! Jest to książka, do której wielokrotnie wracałam i cały czas zachwyca mnie tak samo. Przy ostatnim jej rereadzie pod koniec zeszłego roku zerknęłam na lubimyczytać i odkryłam, że jeszcze jedna książka autora była wydana w Polsce i jest to właśnie „Lustrzany świat Melody Black”, którą od razu za zawrotne 4 zł upolowałam na vinted.

Główną bohaterką książki jest Abby, którą poznajemy, gdy odkrywa ciało swojego zmarłego sąsiada, kiedy udała się do niego pożyczyć pomidory w puszce. Rozpoczyna to szereg bardzo ekscentrycznych wyborów w jej życiu, które kończą się poznaniem dość wyjątkowej postaci.. Melody Black.

Abby Williams z pewnością nie jest Alexem Woodsem, więc potrzebowała więcej czasu, żeby przekonać mnie do siebie, jednak im dałam jej na to więcej czasu, tym bardziej rozumiałam dlaczego jest taką osobą jaką jest i z czym musi borykać się jej psychika. Prawie od samego początku wiemy, że choruje na depresję, a wraz z kolejnymi stronami książki dowiadujemy się więcej o jej chorobach i o ich wpływie na jej życie.

Jest to przyjemnie napisana książka, z humorem i opowiada o ważnych tematach, jednak niczym nie zaskakuje. Zaciekawiła mnie podczas czytania, jednak na pewno nie będę do niej wracać, tak jak to robię z drugą książką autora. To taka słodko-gorzka historia, która wciąga, ale nie zostaje dłużej w pamięci.
https://www.instagram.com/p/C2msMseN_Nq/

Gavin Extence to autor, który napisał jedną z książek mojego życia, czyli „Wszechświat kontra Alex Woods”. Jeśli jeszcze jej nie znacie, to polecam z całego serca! Jest to książka, do której wielokrotnie wracałam i cały czas zachwyca mnie tak samo. Przy ostatnim jej rereadzie pod koniec zeszłego roku zerknęłam na lubimyczytać i odkryłam, że jeszcze jedna książka autora była...

Kto poznał Alexa Woodsa, zapewne wciąż o nim pamięta. Nie ukrywam, że to właśnie wielka sympatia do tego nietuzinkowego ze wszech miar bohatera literackiego sprowokowała mnie do sięgnięcia po kolejną powieść autorstwa Gavina Extence’a. Nie zniechęcało mnie nawet to, że we wszystkich możliwych rejestrach „Lustrzany świat Melody Black” figuruje jako powieść młodzieżowa, a nastolatką przestałam być, no cóż, prawie pół życia temu.
Przynależność tej pozycji do takiej kategorii literackiej trochę mnie zresztą dziwi. Głównej bohaterce (którą, wbrew pozorom, wcale nie jest Melody Black, ale Abby Williams) metrykalnie bliżej do mnie, aniżeli do nastoletniego Alexa Woodsa. To, co natomiast łączy tę dwójkę, to pewnego rodzaju ekscentryczność. Abby poznajemy w momencie, gdy pociąga za klamkę do drzwi sąsiada i – zachęcona odgłosami telewizora w głębi domu – zagląda do salonu. Chciała pożyczyć puszkę pomidorów, zamiast tego znajduje trupa.
Niecodzienność tego wydarzenia stanowi preludium szeregu niebanalnych zachowań bohaterki. Abby to dziennikarka freelancerka, a zgon sąsiada, który był dla niej postacią całkowicie anonimową, wzbudza w niej nieoczekiwaną wenę twórczą. Popełniwszy ekshibicjonistyczny artykuł w prasie, dziewczyna całkowicie zatraca się w zagadnieniach psychologii ewolucyjnej, za wszelką cenę dąży do spotkania z pewnym profesorem z Oxfordu, na własną rękę przeprowadza eksperymenty społeczne. Czytelnikowi udziela się jej żywiołowość i werwa; może nawet zirytować go nieufność i dystans, z jaką do poczynań dziewczyny podchodzą jej chłopak czy siostra. Dlaczego nie cieszą się z Abby, skoro wiedzą o jej problemach z depresją...? I wtedy właśnie Gavin Extence przypomina nam, że jest Gavinem Extence’em – autorem, który lekko i przystępnie pisze o poważnych społecznych problemach...
Ta powieść zapisze się w mojej pamięci jako skarbnica ciekawostek. To dzięki autorowi dowiedziałam się o istnieniu „małpiego kręgu” czy Lindisfarne, i wielka mu za to chwała. „Lustrzany świat Melody Black” zaskakuje i to nie tylko tym, że tak marginalną rolę odgrywa w nim tytułowa bohaterka. Nie wiem, czy to współcześni nastolatkowie dojrzewają tak szybko, czy mój duch konserwuje się tak sprawnie – ale ani przez chwilę nie miałam poczucia, że czytam utwór przeznaczony dla innej grupy wiekowej. Mój najpoważniejszy zarzut jest poniżej pasa – Abby Williams, jakkolwiek postać barwna, to nie Alex Woods, i basta.

Kto poznał Alexa Woodsa, zapewne wciąż o nim pamięta. Nie ukrywam, że to właśnie wielka sympatia do tego nietuzinkowego ze wszech miar bohatera literackiego sprowokowała mnie do sięgnięcia po kolejną powieść autorstwa Gavina Extence’a. Nie zniechęcało mnie nawet to, że we wszystkich możliwych rejestrach „Lustrzany świat Melody Black” figuruje jako powieść młodzieżowa, a...

Książka bardzo mi się spodobała. Jedna z najbardziej oryginalnych powieści, jakie czytałam. Styl autora tez mi bardzo przypadł do gustu. W książce początkowo wszystko jest poplątane, ale na końcu okazuje się, czym ten chaos przedstawiony i kreowany przez główna bohaterkę naprawdę jest.

Dla mnie jedna z najlepszych i najciekawszych książek, które czytałam, ponieważ wraz z bohaterką zanurzamy się w jej świat, razem z nią, zaczynając go rozumieć i to z czym bohaterka się zmaga. Bardzo wartościowa pozycja.

Książka bardzo mi się spodobała. Jedna z najbardziej oryginalnych powieści, jakie czytałam. Styl autora tez mi bardzo przypadł do gustu. W książce początkowo wszystko jest poplątane, ale na końcu okazuje się, czym ten chaos przedstawiony i kreowany przez główna bohaterkę naprawdę jest.

Dla mnie jedna z najlepszych i najciekawszych książek, które czytałam, ponieważ wraz z...

Było to moje pierwsze spotkanie z stylem pisania tego autora i muszę przyznać, że jest ono przyjemne.

Główna bohaterka Abby jest bohaterką niesztampową, natomiast czytając o jej przemyśleniach miałam wrażenie, że skądś je już znam. Reszta bohaterów nie zbyt realnie opisana, są gdzieś tam w tle i tyle.

Spodziewałam się, że to wątek związany z trupem będzie głównym i z tym podejściem sięgnęłam po tą książkę, dlatego rozczarowałam się kiedy ten wątek ucichł. Książka skupia się na problemach z jakimi zmaga się Abby co nie jest złe, natomiast ja nie po to sięgałam po tą książkę. Pierwsza połowa książki nieco za długa, dopiero w drugiej akcja nabiera tempa i historia jakkolwiek wciąga czytelnika. Zakończenie całkiem udane, chociaż mam wrażenie, że niezbyt podsumowuję całą historię.

Nie odradzam, ale też nie polecam, książka taka sobie. Porusza ważny temat co jest plusem, natomiast ja sięgnęłam oczekując od niej czegoś innego, być może ktoś zainteresowany tym jaka de facto ona jest, polubi ją bardziej.

Było to moje pierwsze spotkanie z stylem pisania tego autora i muszę przyznać, że jest ono przyjemne.

Główna bohaterka Abby jest bohaterką niesztampową, natomiast czytając o jej przemyśleniach miałam wrażenie, że skądś je już znam. Reszta bohaterów nie zbyt realnie opisana, są gdzieś tam w tle i tyle.

Spodziewałam się, że to wątek związany z trupem będzie głównym i z tym...

Nie mam pojęcia, o czym jest ta książka i to jest fascynujące. Jeden z rozdziałów ma tytuł: Zupełnie popieprzony zbieg okoliczności - i właśnie tak opisałabym całą tą historię. Sam tytuł nie ima się w dużym stopniu do fabuły. Tak naprawdę dopiero pod sam koniec jesteśmy w stanie ogarnąć umysłem, co tu się wydarzyło i czym tak naprawdę jest ten "lustrzany świat". To z pewnością najbardziej dziwaczna pozycja, z jaką miałam styczność, wręcz atypowa. A mimo tej całej otoczki "nie mam pojęcia, co tu się dzieje" , książka zachwyciła mnie. Może to przez jej oryginalność, nie wiem. W każdym razie to książka skłaniająca do refleksji i autooceny swoich poczynań.

Nie mam pojęcia, o czym jest ta książka i to jest fascynujące. Jeden z rozdziałów ma tytuł: Zupełnie popieprzony zbieg okoliczności - i właśnie tak opisałabym całą tą historię. Sam tytuł nie ima się w dużym stopniu do fabuły. Tak naprawdę dopiero pod sam koniec jesteśmy w stanie ogarnąć umysłem, co tu się wydarzyło i czym tak naprawdę jest ten "lustrzany świat". To z...

Carny humor za bardzo czany.Początek niezły.Piję sobie kawę i nagle wszystko leci na łeb na szyję.Nie ma co się umartwiać.Problem depresji dosięga coraz większy krąg ludzi i jest to ważny problem.Ale to nie mój problem to problem Abby. NIE POLECAM.

Carny humor za bardzo czany.Początek niezły.Piję sobie kawę i nagle wszystko leci na łeb na szyję.Nie ma co się umartwiać.Problem depresji dosięga coraz większy krąg ludzi i jest to ważny problem.Ale to nie mój problem to problem Abby. NIE POLECAM.

Spodziewałam się lekkiej młodzieżówki pełnej humoru, a dostałam całkiem poważną historię, poruszającą tematykę zaburzeń psychicznych. Niestety styl mnie nie porwał, książka była w porządku, ale raczej nie zostanie że mną na dłużej.

Spodziewałam się lekkiej młodzieżówki pełnej humoru, a dostałam całkiem poważną historię, poruszającą tematykę zaburzeń psychicznych. Niestety styl mnie nie porwał, książka była w porządku, ale raczej nie zostanie że mną na dłużej.

Książka w porządku, czyta się szybko, płynnie. Do połowy to zabawna, zwariowana historia obyczajowa z potencjałem i sporymi oczekiwaniami, później przekształca się w szczerą, twardą opowieść o chorobie psychicznej; humor w większości zanika, robi się smutno i "przyciężkawo". Emocje czytelnika zbiegają się niejako z odczuciami bohaterki: faza manii - lektura łatwa i przyjemna, faza depresji - tempo czytania spada, sporo trudnych wrażeń.

Książka w porządku, czyta się szybko, płynnie. Do połowy to zabawna, zwariowana historia obyczajowa z potencjałem i sporymi oczekiwaniami, później przekształca się w szczerą, twardą opowieść o chorobie psychicznej; humor w większości zanika, robi się smutno i "przyciężkawo". Emocje czytelnika zbiegają się niejako z odczuciami bohaterki: faza manii - lektura łatwa i...

Dobra

Dobra

długo się zastanawialam do czego autor zmierza, o czym tak naprawdę jest ta książka. wszystko wyjasnia sie w drugiej polowie, wtedy zaczynamy wchodzic glebiej...

długo się zastanawialam do czego autor zmierza, o czym tak naprawdę jest ta książka. wszystko wyjasnia sie w drugiej polowie, wtedy zaczynamy wchodzic glebiej...