Polecam jako świetne streszczenie historii Mahometa i proroków. Część proroków to znane postaci biblijne, ale ich historie znacznie się różnią od wersji judeo-chrześcijańskiej, część to postaci z tradycji arabskiej. Narracja, którą prof. Danecki oparł na Koranie i innych tekstach znanych w świecie muzułmańskim, daje dobry wstęp do dalszej lektury na temat islamu.

Polecam jako świetne streszczenie historii Mahometa i proroków. Część proroków to znane postaci biblijne, ale ich historie znacznie się różnią od wersji judeo-chrześcijańskiej, część to postaci z tradycji arabskiej. Narracja, którą prof. Danecki oparł na Koranie i innych tekstach znanych w świecie muzułmańskim, daje dobry wstęp do dalszej lektury na temat islamu.

Koran w wersji "light", niewielka objętościowo książka prezentująca "mitologię" Islamu. Zamiast ułożonych od największej do najmniejszej niejasnych tekstów religijnych dostajemy uporządkowany zestaw mitów napisany prostym językiem.

Koran w wersji "light", niewielka objętościowo książka prezentująca "mitologię" Islamu. Zamiast ułożonych od największej do najmniejszej niejasnych tekstów religijnych dostajemy uporządkowany zestaw mitów napisany prostym językiem.

Bardzo fajnie mi się tę książkę czytało.
Podzielona jest na dwie części. W pierwszej omówione są losy Mahometa i rozwoju Islamu (nazwa oznacza "poddanie się" Bogu). Mamy tu opowieść, która zaczyna się od objawienia, jakiego Mahomet doznał w miesiącu Ramadan od anioła Dżibrila (Gabriela),po którym zaczął głosić słowo Boga. Początkowo był ulicznym kaznodzieją i niewiele z tego wynikało, a mieszkańcy Mekki woleli wierzyć w bożki. Skończyło się to tym, że Mahomet musiał uciekać z Mekki z garstką swoich uczniów, a ostatecznie znalazł się w Medynie, gdzie Islam pomógł w zjednoczeniu pod hasłem religii wielu zwaśnionych rodów. Tam Mahomet urósł w siłę i choć nie mógł równać się potędze Mekki, odbył z nią kilka szczęśliwych potyczek, które sprawiły, że zaczęto się z nim liczyć. Poniósł też jedną dotkliwą porażkę pod Uhudu, gdzie poległo tak wielu jego ludzi (potem zdiagnozował, że przez obłudę wobec Boga),że wprowadził do Islamu wielożeństwo, aby zapewnić opiekę wdowom. Ostatecznie jednak zdobył Mekkę, po części metodami dyplomatyczno-religijnymi.
W Medynie też Mahomet sformułował prawa (np. szariatu, równości wszystkich wobec boga, prawa dziedziczenia) i zasady swojej religii: wiarę w jednego Boga, 5 modlitw dziennie (początkowo Bóg życzył sobie od niego w objawieniu 50, ale się targował),dawanie jałmużny, pielgrzymka do Mekki, post przez miesiąc w roku. Co ciekawe, początkowo Mahomet wzorował się na Żydach i nawet pierwotnie muzułmanie modlili się w kierunku Jerozolimy. Jednak Żydzi nie przyłączyli się do Mahometa i ostatecznie wypędził ich z Medyny. Jednak ani Żydzi, ani Chrześcijanie, jako wierzący w tego samego Boga ("Ludzie Księgi") nie stali się wrogami muzułmanów w kategoriach świętej wojny, która skierowana była raczej przeciwko religiom nieobjawionym, np. mekkeńskim bożkom.
Druga część książki poświęcona jest "opowieściom o prorokach". Są to wątki biblijne, przetworzone według "najdoskonalszego objawienia" Mahometa. Najciekawszy jest tu wątek Jezusa (Isy),który w Islamie nie dość, że bał się ukrzyżowania i prosił Boga o litość, to jeszcze faktycznie nie został ukrzyżowany "choć ludziom tak się zdawało", a zamiast niego miał być ukrzyżowany Judasz... Tomaszowi pewnie też się zdawało, że zmartwychwstałemu Jezusowi wkłada rękę w bok.
Inaczej też trochę wygląda historia stworzenia świata, gdzie nie dość, że człowiek był tworzony 40 dni (lub lat),to jeszcze przed nim ziemię zamieszkiwały dżinny, istoty stworzone z ognia, a w dodatku na początku nie było wcale "nieba i ziemi", a woda, z której ziemia wyłoniła się dzięki rybom. Co więcej, stworzone w Koranie niebo składa się z "siedmiu nieb" na kolumnach. Również w Raju żmija nie jest Szatanem, a tylko jego nośnikiem--Iblis (czyli islamski odpowiednik szatana) wskoczył jej między zęby aby kusić Adama i Ewę.
Bardzo ważnym prorokiem jest tutaj Ibrahim (Abraham),który rodzi się w okolicznościach "rzezi niewiniątek" króla Nimruda, ten król potem próbuje "zabić Boga", lecąc ku niemu na sokołach, itd. Ibrahim ma dwóch synów: Ismaila (syna nałożnicy Hadżar--arabska linia potomków) i Izaaka (syna Sary--żydowska linia potomków). Ismail odkrywa legendarne źródło Zamzam w Mekce, a także wg. Koranu został złożony przez Ibrahima w ofierze (wg Biblii Izaak). Rozczarował mnie stosunek Ibrahima do pierwszej żony Ismaila. Ta, kiedy go spotkała, powiedziała "Gospodarza nie ma w domu", zamiast dać mu się najeść, napić, obmyć nogi. Ismail biedną kobietę z polecenia ojca oddalił do rodziny i wziął nową żonę, która wreszcie spełniła wymagania Ibrahima i została przez niego zaakceptowana.
Oprócz proroków biblijnych występują też prorocy, których nie znam z Biblii, np. Sulejman, który latał na latającym dywanie i władał ptakami, ludźmi, dżinnami, owadami; Idrys, który podstępem wobec Boga wdarł się do Raju i Bóg stwierdził "on w sumie ma rację, że chce tu zostać" (właściwie to imię Idrysa kojarzyłem dotąd z "W pustyni i w puszczy"),Hud, Szu'ajb (późniejszy nauczyciel Musy-Mojżesza).

Bardzo fajnie mi się tę książkę czytało.
Podzielona jest na dwie części. W pierwszej omówione są losy Mahometa i rozwoju Islamu (nazwa oznacza "poddanie się" Bogu). Mamy tu opowieść, która zaczyna się od objawienia, jakiego Mahomet doznał w miesiącu Ramadan od anioła Dżibrila (Gabriela),po którym zaczął głosić słowo Boga. Początkowo był ulicznym kaznodzieją i niewiele z...