Gérard de Villiers czyli taśmowa produkcja banału

Nie lubię tego pisarza i mam bardziej niż krytyczny stosunek do jego książek. A książek, przez czterdzieści lat twórczości, napisał Gérard Adam de Villiers coś około dwustu, a może nawet więcej. Niemniej, należy mu się uznanie za pracowitość, dwieście powieści robi wrażenie, chociaż, oczywiście, do bezwzględnej rekordzistki, hiszpańskiej pisarki Corin Telledo, która napisała ponad cztery tysiące (tak, tak, to nie błąd – ponad 4 000 !) mu daleko.

Twórczości Corin Telledo nie znam, natomiast kilkanaście pozycji Gérarda de Villiers przeczytałem i opinię o tym pisarzu i jego twórczości mam ugruntowaną.

Poza płodnością literacką wniósł de Villiers do literatury sensacyjnej postać głównego bohatera, austriackiego księcia, a jakże!, Malko Linge’a, który pracuje dla CIA i charakteryzuje się nie tylko nienagannymi manierami oraz równie eleganckimi i drogimi garniturami (z wełny alpagi :-) ),lecz również – jakby tu delikatniej napisać? - tym, że nie przepuszcza żadnej okazji do seksu z napotykanym kobietami.

Kolejną charakterystyczną cechą twórczości de Villiersa jest polityczna aktualność jego powieści – fabuła jest zawsze osadzona na jakimś aktualnym problemie polityki światowej i ma jakiś, najczęściej bardzo powierzchowny i bardzo uproszczony, związek z realiami. O szczegóły realiów de Villiers nie dba, ani o prawdopodobieństwo. Dlatego świat polityki z powieści de Villiersa, chociaż dotyka problemów faktycznie występujących (w powieści „Cyklon w ONZ” jest nim kiedyś faktycznie ważna przed kilkoma dziesięcioleciami sprawa uznania przez wspólnotę światową Chińskiej Republiki Ludowej zamiast Tajwanu),to wprowadza czytelnika w błąd, ponieważ autor banalizuje go, sprowadza do kilku kategorii i od razu ocenia. Czarno-biały świat polityki u de Villiersa opiera się na zideologizowanym jego oglądzie, nie mającym nic wspólnego z bardzo skomplikowaną rzeczywistością.

To tyle, jeśli chodzi o fabuły powieści.

W sensie literackim i językowym – także nic odkrywczego. Język – prosty, dobry chyba tylko dla tych, którzy zaczynają się uczyć francuskiego. Sceny – wymyślone, mają napędzać akcję i niczemu więcej nie służą. Uwielbia de Villiers sceny przemocy i seksu (najczęściej – jedno idzie w parze z drugim, nie ma książki bez sceny gwałtu).

Najogólniej – można i chyba trzeba sobie darować takie powieści.

Chyba, że ktoś poszukuje recepty na popularność i sukces komercyjny. Gérard de Villiers sprzedał na całym świecie ponad 150 milionów egzemplarzy swoich książek i zarabiał średnio około miliona euro rocznie. Lecz czy to usprawiedliwia pisanie tak słabych powieści?

Gérard de Villiers czyli taśmowa produkcja banału

Nie lubię tego pisarza i mam bardziej niż krytyczny stosunek do jego książek. A książek, przez czterdzieści lat twórczości, napisał Gérard Adam de Villiers coś około dwustu, a może nawet więcej. Niemniej, należy mu się uznanie za pracowitość, dwieście powieści robi wrażenie, chociaż, oczywiście, do bezwzględnej...

Książe Malko w akcji. 19 tom cyklu SAS.

Książe Malko w akcji. 19 tom cyklu SAS.