Tylko martwi nie kłamią

„Tylko martwi nie kłamią” to druga książka o przygodach psychologa śledczego Huberta Meyera. Drugie spotkanie z Meyerem oceniam jako zdecydowanie lepsze niż pierwsze, bardziej płynne i rzeczowe.

Profiler znowu ma pełne ręce roboty i musi ogarniać zbyt wiele spraw jednocześnie. W tej części Meyer pomaga swojemu dobremu przyjacielowi Szerszeniowi rozwiązać sprawę zabójstwa, do którego doszło w jednej z katowickich kamienic. Już na początku lektury można zauważyć, że z tą sprawą coś jest ewidentnie nie tak.

Ofiara morderstwa to potentat w branży recyklingu, czyli Schmidt tytułowany „śmieciowym baronem”. Żeby było jeszcze dziwniej mężczyzna nie zginął w swoim mieszkaniu, a w mieszkaniu znanej pani seksuolog. Dosyć szybko okazuje, że powyższa sprawa jest powiązana ze zbrodnią, która miała miejsce w tej samej kamienicy 17 lat temu.

Trzeba przyznać, że autorka stworzyła zaiste zawiłą intrygę. Czasem tak rozległą, że wręcz nieprawdopodobną. Historia jest przeplatana tak mnóstwem wątków, które są aż podejrzane i jakby podejść do tego zdroworozsądkowo, wręcz niemożliwe. Cała historia zabójstwa ma mnóstwo wątków oraz bardzo, bardzo wiele osób podejrzanych. Wszystko komplikuje się na skutek odkrywania co raz to nowych powiązań z dawną sprawą. Gdy w grę zaczynają wchodzić duże pieniądze, okazuje się, że świadkowie przestają być przydatni.

Bonda stworzyła intrygę tak idealną, że wydaje się wręcz być zupełnie oderwana od rzeczywistości. Trzeba przyznać, że autorka nie zapomniała, jak również nie pominęła żadnego z wątków, co przy tak dużej powieści może być trudne. Zakończenie książki może zaskoczyć, jedyne co mogę zdradzić, to małe rozgoryczenie, że właśnie wszystko potoczyło się w kierunku, który nie do końca był zgodny z moimi oczekiwaniami ;)

W książce pojawił się również wątek miłosny, a nawet scena erotyczna. Owszem jest w porządku, jednak bez większych oczekiwań.

Kreacje bohaterów w „Tylko martwi nie kłamią” są zdecydowanie bardziej pełniejsze, co stanowi duży plus dla autorki. Dobrze znany Hubert Meyer staje się w tej części bardziej wyrazisty, z resztą podobnie jak pani prokurator Weronika Rudy. Każda z tych postaci ma swoje potwory schowane w szafie, życie prywatne, lęki i przywary, które autorka bardzo trafnie przedstawiła.

Rozwlekłość akcji, wielość wątków oraz objętość książki mogą być nużące, jednak ja już od „Sprawy Niny Frank” zakochałam się w piórze Pani Kasi i ciągle nie mam dosyć.

Research jaki wykonuje autorka nadal jest na najwyższym poziomie, a kreacje bohaterów na pewno zasługują na bardzo duży plus. Niestety historia miejscami trochę się wlecze, a książka nie nadaje się do pochłonięcia w jedną noc. No i ta zbyt idealna intryga, która zdaje się być aż za mało realna.

Ale to nic.

Przede mną „Flotystka”, która podobno jest jedną z najlepszych książek autorki.

„Tylko martwi nie kłamią” to druga książka o przygodach psychologa śledczego Huberta Meyera. Drugie spotkanie z Meyerem oceniam jako zdecydowanie lepsze niż pierwsze, bardziej płynne i rzeczowe.

Profiler znowu ma pełne ręce roboty i musi ogarniać zbyt wiele spraw jednocześnie. W tej części Meyer pomaga swojemu dobremu przyjacielowi Szerszeniowi rozwiązać sprawę zabójstwa,...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Moja przygoda z Bondą zaczela się od serii "4 żywiołów " i nie wiem czy to był dobry ruch no ale wszyscy to akurat wtedy czytali. Ale " żywioły " były... wymagajace, dużo się działo, było dużo za dużo postaci w którymś momencie wszystko zaczynało się mylić. Oczywiście TO też jest książka należąca do serii gdzie głównym bohaterem jest profiler, jeden z niewielu w polskiej policji. Ale w tym przypadku bardziej przypomina to klasyczny kryminał. Akcja jest zwarta postaci jest mniej, wszystko kręci się wokół głównego wątku morderstwa "smieciowego barona" przez co bardzo szybko się to czyta i nic się nie rozłazi. Bohaterowie w postaci wspomnianego profilera, inspektora i prokuratorki są wyraziści nie męczą czytelnika. Pozostała grupa czyli podejrzani też sa dobrze nakreśleni i gmateaja akcje na tyle wystarczająco że do końca dobrze się bawimy czytając i nie mamy ochoty rzucać książką o najbliższą ścianę. Jak ktoś jeszcze nie czytał Bondy to powinien zaczynać od tego bo przy wspomnianych " żywiołach " może się lekko zniechęcić. Ja na pewno sięgnę po kolejne z tej serii.... ale po innych " przerywnikach ".

Moja przygoda z Bondą zaczela się od serii "4 żywiołów " i nie wiem czy to był dobry ruch no ale wszyscy to akurat wtedy czytali. Ale " żywioły " były... wymagajace, dużo się działo, było dużo za dużo postaci w którymś momencie wszystko zaczynało się mylić. Oczywiście TO też jest książka należąca do serii gdzie głównym bohaterem jest profiler, jeden z niewielu w polskiej...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Jedyna książka Bondy, która mi przypadła do gustu

Jedyna książka Bondy, która mi przypadła do gustu

Pokaż mimo to

Książka bardziej mi przypadła do gustu, niż pierwszy tom o Hubercie Mayerze - psychologu śledczym.

Ciekawie poprowadzono historia, fajnie że te dwie sprawy się ze sobą wiązały.

Polska literatura - kryminałami stoi :)

Książka bardziej mi przypadła do gustu, niż pierwszy tom o Hubercie Mayerze - psychologu śledczym.

Ciekawie poprowadzono historia, fajnie że te dwie sprawy się ze sobą wiązały.

Polska literatura - kryminałami stoi :)

Pokaż mimo to

swietna ksiazka,swietna intryga wspaniala autorka!!!

swietna ksiazka,swietna intryga wspaniala autorka!!!

Pokaż mimo to

Książka dość długo czekała w mojej prywatnej biblioteczce.
Po pierwszej części nie miałem ochoty czytać powieści Pani Bondy.
Ogromne pozytywne rozczarowanie.
Świetny styl, mozolnie zbudowana intryga. No i najważniejsze nie było bezmyślnego biegania z pistoletami.

Książka dość długo czekała w mojej prywatnej biblioteczce.
Po pierwszej części nie miałem ochoty czytać powieści Pani Bondy.
Ogromne pozytywne rozczarowanie.
Świetny styl, mozolnie zbudowana intryga. No i najważniejsze nie było bezmyślnego biegania z pistoletami.

Pokaż mimo to

Tylko martwi nie kłamią to powieść Katarzyny Bondy, królowej polskiego kryminału. Jej bohaterem jest znany ze Sprawy Niny Frank profiler, Hubert Meyer. W pierwszym tomie na wschodzie kraju, wśród mieszkańców nadbużańskich wiosek i miasteczek, prowadził śledztwo w sprawie śmierci popularnej aktorki serialowej. Teraz wyrusza do Katowic, gdzie w starej kamienicy zwanej Keiserhof doszło do morderstwa. A raczej dwóch morderstw, jedno kilkanaście lat po drugim.

Pierwszy ginie podstarzały kolekcjoner starych monet. Drugi potentat recyklingu o niemieckim nazwisku, Johann Schmidt. Czy oba morderstwa mają ze sobą coś wspólnego czy też łączy je jedynie miejsce zbrodni? To starają się ustalić podinspektor Waldemar Szerszeń, człowiek raptowny, ale w głębi serca sympatyczny, oraz przeżywająca problemy osobiste prokurator Weronika Rudy. No i Meyer, który nieco wbrew swojej woli zostaje wciągnięty w to śledztwo.

Książka Tylko martwi nie kłamią jest gruba. Ma nieco ponad sześćset stron i chyba właśnie dlatego wydaje się przegadana. Autorka poświęca dużo czasu postaciom pobocznym, często zupełnie niepotrzebnie rozwija wątki, które ostatecznie okazują się nieistotne. Wprowadza również zbędne miłosne rozterki bohaterów oraz skutecznie unika humoru, który był obecny w pierwszym tomie i jednocześnie go wyróżniał. Bonda gmatwa też fabułę, skutkiem czego mniej uważni czytelnicy z pewnością pogubią się w historii.

Z drugiej strony miłośnicy zawiłych intryg docenią tę powieść. W Tylko martwi nie kłamią znajdą skomplikowaną, ciekawą zagadkę i podczas lektury nieraz poczują, że są wodzeni za nos. Pewnie polubią też bohaterów, bardzo sprawnie tu przedstawionych, oraz poczują klimat śląskich uliczek. Zawsze to jakaś odmiana od zgranego już nieco Wrocławia, klasycznego Krakowa czy nadmiernie wykorzystywanej Warszawy…

Więcej recenzji:
https://zdalaodpolityki.pl/category/ksiazka/

Tylko martwi nie kłamią to powieść Katarzyny Bondy, królowej polskiego kryminału. Jej bohaterem jest znany ze Sprawy Niny Frank profiler, Hubert Meyer. W pierwszym tomie na wschodzie kraju, wśród mieszkańców nadbużańskich wiosek i miasteczek, prowadził śledztwo w sprawie śmierci popularnej aktorki serialowej. Teraz wyrusza do Katowic, gdzie w starej kamienicy zwanej...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

z pewnością Autorka ma lepsze powieści, niektóre fragmenty omijałam, ale bardzo cenię jej twórczość, to nie jest najlepsza powieść, ale dość mocna, ciężka w czytaniu. Wydaje mi się, że warto i że polecam jeśli ktoś chce wzbogacić swoją wizję kryminałów.

z pewnością Autorka ma lepsze powieści, niektóre fragmenty omijałam, ale bardzo cenię jej twórczość, to nie jest najlepsza powieść, ale dość mocna, ciężka w czytaniu. Wydaje mi się, że warto i że polecam jeśli ktoś chce wzbogacić swoją wizję kryminałów.

Pokaż mimo to

książka, przez którą inaczej już czytam kryminały. Odważna, wstrząsajaca, inspirująca. Można się przejąć, serio. Trochę przewidywalna, ale jak się czyta to wbija w fotel.

książka, przez którą inaczej już czytam kryminały. Odważna, wstrząsajaca, inspirująca. Można się przejąć, serio. Trochę przewidywalna, ale jak się czyta to wbija w fotel.

Pokaż mimo to

Niezły klimat, Meyer w formie. Jednak 1 część cyklu wg. mnie była lepsza,mniej przewidywalna.

Niezły klimat, Meyer w formie. Jednak 1 część cyklu wg. mnie była lepsza,mniej przewidywalna.

Pokaż mimo to