Inspektor Żbik odbiera dziwny telefon. W słuchawce słyszy tylko dwa słowa, które naprowadzają go na trop morderstwa. Ofiarą okazuje się słynny neurolog Wiesław Borzecki. W trakcie przesłuchiwania świadków portier kamienicy, w której mieszkał zamordowany zeznaje, że widział go wychodzącego z budynku po czasie, który specjaliści uznali za godzinę zgonu. Komu mają wierzyć śledczy – zeznaniom świadka, czy namacalnym dowodom w postaci trupa leżącego na dywanie? Czy możliwe jest, że Borzecki zginął w innym momencie, a sprawca przebrał się za niego? Jeśli tak, to dlaczego? Na te i jeszcze więcej pytań odpowiedzi będzie starał się uzyskać Bernard Żbik nazywany Wielkim Psychologiem. Czy i tym razem uda mu się przechytrzyć zbrodniarza?

Kolejny tom przygód inspektora Żbika okazuje się równie fascynującą lekturą, co poprzednie. Detektyw okazuje się człowiekiem doskonale radzącym sobie w przestępczym świecie. Jako specjalista z zakresu psychologii świetnie potrafi rozgryźć umysł przestępcy i wskazuje motywy, które kierowały zbrodniarzem. W czasie śledztwa wykorzystuje również umiejętność obserwacji miejsca zbrodni. Skrupulatnie bada pomieszczenie, w którym zginął neurolog i znajduje bardzo ważne ślady, które inni śledczy z pewnością by przeoczyli. Żbik obdarzony jest także intuicją oraz zmysłem kryminologicznym, które pomagają mu w prowadzeniu śledztwa.

Nasielski ponownie okazał się autorem godnym uwagi, który z gracją potrafi połączyć wartką akcję i interesującą sprawę kryminalną, której rozwiązanie wydaje się skazane na niepowodzenie. Wykreowany przez niego bohater urasta do rangi policyjnego supermana, który nie daje się zwieść przestępcy i z uporem stara się doprowadzić go przed oblicze sprawiedliwości. Żbik doskonale czuje się w roli specjalisty od zadań trudnych i skazanych na niepowodzenie. Udaje się mu schwytać zbrodniarza dzięki wykorzystywaniu nabytego podczas lat pracy doświadczenia. Dzięki zmysłowi obserwacji i umiejętności wniknięcia w psychikę sprawcy nie daje się tak łatwo zwieść i uparcie dąży do celu.

Na korzyść opisanego przez autora śledztwa przemawia przede wszystkim jego doświadczenie. Nasielski był z zawodu prawnikiem i kryminologiem, który nieraz miał styczność z niezwykłymi sprawami kryminalnymi. Dzięki doświadczeniu zawodowemu poznał specyfikę działania sprawców oraz motywacje nimi kierujące, co okazało się przydatne podczas tworzenia fabuły powieściowej. Pisarz okazał się mistrzem w swoim fachu. Dzięki operowaniu dostosowanym do ówczesnego czytelnika językowi tworzy interesujący obraz polskiego społeczeństwa lat trzydziestych ubiegłego wieku. Potrafi wiarygodnie oddać klimat tamtych lat oraz mentalność ludzi. Często używa zabawnych określeń lub porównań, szczególnie podczas opisu spotykanych przez detektywa postaci. Dobrze radzi sobie w konstruowaniu skomplikowanej fabuły dzięki wielu zwrotom akcji. Co prawda część zaproponowanych przez niego rozwiązań raczej nie robi wrażenia na współczesnym czytelniku, ale warto jest zapoznać się z twórczością Adam Nasielskiego.

Interesujące jest spojrzenie autora na zbrodnię. Ukrywający się za wszechwiedzącym narratorem Nasielski porównuje mord na neurologu do przedstawienia teatralnego. Na scenie rozgrywa się przedziwny dramat, ale kurtyna unosi się bardzo powoli i nawet w momencie kulminacyjnym okazuje się jeszcze nie w pełni podniesiona. Nagłe napięcia i zwroty akcji powodują bowiem, że dotychczasowe przekonanie czytelnika o charakterze zbrodni zostaje zrewidowane, a śledztwo wkracza na zupełnie nieoczekiwany poziom.

Powieść Człowiek z Kimberley to interesujący polski kryminał, który czyta się z zaciekawieniem. Świat wykreowany przez autora pochłonął mnie tak doszczętnie, że nie miałam chęci odłożenia tej powieści na potem. Z zainteresowaniem śledziłam poczynania Żbika i wprost nie mogłam doczekać się ostatecznego rozwiązania. Nawet sam Nasielski uważał, że ta powieść jest jedną z niego najlepszych dzieł, i faktycznie coś w tym jest. Zaproponowana przez niego intryga okazała się pomysłowa i przemyślana. Dodatkowym smaczkiem okazał się motyw podwójnego zabójstwa oraz skomplikowane podłoże psychologiczne.

Mam nadzieję, że także Wam spodoba się ta powieść. Miłośnicy kryminałów retro będą ukontentowani przemyślaną intrygą oraz popisem umiejętności Żbika, a wielbiciele opowieści o przedwojennej Warszawie znajdą w tej książce ciekawy obraz mentalności ówczesnych Polaków. A mi pozostaje tylko polecić tę powieść.

Inspektor Żbik odbiera dziwny telefon. W słuchawce słyszy tylko dwa słowa, które naprowadzają go na trop morderstwa. Ofiarą okazuje się słynny neurolog Wiesław Borzecki. W trakcie przesłuchiwania świadków portier kamienicy, w której mieszkał zamordowany zeznaje, że widział go wychodzącego z budynku po czasie, który specjaliści uznali za godzinę zgonu. Komu mają wierzyć...

Zmarły w 2009 r. w australijskim Melbourne Adam Nasielski był autorem wielu powieści kryminalnych. Bohaterem ośmiu z nich, w tym „Człowieka z Kimberley” jest inspektor z Centrali Służby Śledczej w Warszawie, Bernard Żbik. To genialny, obdarzony niezwykłą intuicją detektyw, który podczas przesłuchań stosuje nowatorskie metody sprawiające, że niewielu jest przestępców zdolnych wyprowadzić go w pole i uciec przed karzącą ręką wymiaru sprawiedliwości.

Więcej na:
http://ksiazkiprzygodowe.blogspot.com/2015/01/czowiek-z-kimberley.html

Zmarły w 2009 r. w australijskim Melbourne Adam Nasielski był autorem wielu powieści kryminalnych. Bohaterem ośmiu z nich, w tym „Człowieka z Kimberley” jest inspektor z Centrali Służby Śledczej w Warszawie, Bernard Żbik. To genialny, obdarzony niezwykłą intuicją detektyw, który podczas przesłuchań stosuje nowatorskie metody sprawiające, że niewielu jest przestępców...

Całkiem dobry "Żbik" z tradycyjnie dość skomplikowaną (jak na realia przedwojenne) zagadką kryminalną.

Całkiem dobry "Żbik" z tradycyjnie dość skomplikowaną (jak na realia przedwojenne) zagadką kryminalną.

"Otulenie w płaszcz panicznego strachu", "drgające jabłka kolan" i "chłód przerażenia wzdłuż stosu pacierzowego"... Plus "ogolony trup"... A wszystko to w towarzystwie nieustraszonego Bernarda Żbika...

"Otulenie w płaszcz panicznego strachu", "drgające jabłka kolan" i "chłód przerażenia wzdłuż stosu pacierzowego"... Plus "ogolony trup"... A wszystko to w towarzystwie nieustraszonego Bernarda Żbika...